chocolate box || taegyu

1.3

selammm!

-

"Peşimden geldiğin için minnettarım.."

Dudaklarımdan dökülen kelimelerle bakışlarım da eş zamanlı olarak ona dönmüştü.Aramızdaki sessizliği dağıtmak için konuşma başlatmıştım.Bedenini tamamen bana döndürdüğünde belli belirsiz bi gülümseme belirdi yüzümde.

Sonra niye peşimden geldiği ve öncesinde söylediklerim aklıma gelince dudaklarımı birbirine bastırdım.Olanları nerdeyse unutuyordum.

"Beomgyu "

"Taehyun özür dilerim"

Lafını bölmüş ve içten olduğunu düşündüğüm bir şekilde özür dilemiştim.Nasıl düzeltmem gerektiğini bilmiyordum.Özrümü kabul etmemesi çok yüksek bir ihtimaldi.

"Dileme"

Derin bir nefes alıp vermiş ardından sanki söyleyeceği şeyler onu zorlayacakmış gibi söyleme konusunda kararsız bir yüz ifadesi vardı.

"Bak Beomgyu ne dediğini duydum bu yüzden panik yapıp kaçtığını da biliyorum ama benim kafam biraz karışık.Güvenim kırıldı."

Derin bir nefes vermiş ve ardından devam etmişti.Duyacağım şeylere hazır olduğumu hiç düşünmüyordum.

"Sana güvenemiyorum.."

"Biliyorum"dedim.

Başından beri aklımdan geçenleri kendisi söylemişti.Bana kolay kolay güvenemezdi ki güvense bile bu uzun zaman alacak gibi duruyordu.

Peki ben yine de onu bekler miydim?

Beklerdim.

Şuan bana güvenmediğini söylemesi biraz kalbimi kırmıştı ama haketmiştim.En başından arkasından iş çevirmemeliydim.Haklı olduğum kısımlar vardı elbette ama onun tarafından bakarsam o da yerden göğe kadar haklıydı.

Sakin bir tepki vermiştim ve o da buna anlam veremeyerek öylece bakıyordu yüzüme.

Bakmasını istemiyordum.Kafamı kaldırdığım an göz göze gelecektik biliyordum.Ben bunu istemiyordum.

Kalbimin onun yanında düzensiz atmasından bugüne kadar hissettiğim duyguları sanki ilk defa tadıyormuşum gibi bana hissettirmesinden ve daha çok bir şeyden habersizdi.Belki de hep böyle kalmalıydı.Üstelik bugün için daha fazla üzülmek istemiyordum.

Oturduğum yerden kalkmak için ellerimle yerden destek aldım ama Taehyun bileğimden yakalayarak durdurmuş ve geri oturmamı sağlamıştı.

"Konuşma bitmedi.." Kaşlarım çatıldı.

"Daha ne konuşucaz Taehyun?"

"Otur ve dinle"dedi otoriter sesiyle.

Şuan sırası değildi ama benimle böyle konuşması gözüme fazla havalı gözükmüştü.

Kafamdakileri bir kenara bırakarak dediğini yapmış ve bir şey demeden sessizce geri yerime oturmuştum.Yüzüne bakmamak için ekstra bir çaba veriyordum ve bunda başarılı olduğumu söyleyebilirdim.

"Niye yüzüme bakmıyorsun?"dedi buruk bir sesle.

Kafamı kaldırdığım gibi yüzüne bakmış ve bakışlarımız keşiştiği an kaçırmıştım ondan gözlerimi.

"Oldu mu?"

Gülerek başını sallamış ve gülüşü yavaşça ciddi bir yüz ifadesine bürünürken sağ elime uzanıp tutmuştu.Ben tuttuğu elime bakarken elimin üstünde gezdirdiği parmak uçları tüy kadar hafif bir his bırakıyordu.Bir müddet sonra elleri durmuş ve konuşmaya devam etmişti.