YASAK AŞK

SENLE HERŞEY GÜZEL.

oy verin la aaa.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SABAH TUANA NAZ TİRYAKİ'DEN//

ne gündü ama.. bugün okulda Faruk hocayla bi kaç kere daha prova yapacağız yarışmaya bildiğim kadarıyla 3 gün var o zamana kadar geliştirmemiz lazım..

bugün çağanla beraber gideceğiz okula yani kendileri sabah sabah benim evime ışınlandı da. Allah'tan babam evde yok. olsa kıyameti koparırdı büyük ihtimalle.

çağan abimiz gelir gelmez kendini salonda bulup telefonla oynamaya girişti. kendi evi gibi takılıyor adam... okul kıyafetlerimi giydiğimde salona yanına gittim.

"telefonla oynamayı bırakıp çıksak mı Çağan?" diye sordum.

"dur bi dakika son eldeyim şu adamın da içinden geçeyim geliyorum." dedi..

"ne oynuyosun sen?" diyip yanına yaklaştığımda her erkeğin vazgeçilmez olan pubg mobile oyununu çağanın telefonunun ekranın da gördüm..

elinden telefonunu hızlıca çektiğim de bana hem sinirli hemde şaşkın bi yüz ifadesiyle baktı.

"okula geç kalıyoruz sen hala adam derdindesin?" dedim telefonunu cebime katarak.

"off off tamda adamı görmüştüm. beynini delecekken aldın Tuana ya.." dedi üzülerek.

"olm sen mal mısın? Bunun için üzülüyo musun birde?" dedim kafasına hafif vurarak.

"o yarım bırakmamı sağladığın oyun varya o benim için herşeyden önemli. dua et adam beni öldürmemiş olsun."

"he he tamam. Kalk hadi seni bekleyemem ben." dedim arkamı dönüp kapıya doğru ilerlerken.

"telefonumu ver bari Tuana." dedi arkamdan isyankar bi şekilde.

"Aynen vereyimde yolda giderken yine oyna. sonra çarpılırsın falan seni hastaneye götürmekle uğraşamam." dedim kapının yanında olan ayakkabılıktan converselerimi alırken.

"Yazıklar olsun be.." dedi, yapmacık alınmış şekilde.

"Sen hala kalkmıyor musun?" dedim.

"kalkıyoruz be bekle." dedi hızla yerinden kalkarak.

Evden zorda olsa sonunda çıkmayı başarmıştık. Yolda yürürken çağanın gözünün sürekli deri ceketimin cebinde olan telefonunda olduğunu gördüm.

"Boşa bakma. Okula kadar sana telefon melefon yok." dedim. oflayarak önüne döndü.

sessizce yürürken bana dönerek birşeyler söylemeye başladı, "az da olsa çalışmışsındır umarım." dedi.

alayla, "merak etme ben öyle senin gibi oyunlar oynayıp tüm günümü telefonda geçirmiyorum. heralde çalıştım." dedim.

önüne dönerek,"iyi." dedi sadece. Bu sefer ben ona dönerek, "kendini daha iyi hissediyorsundur umarım." dedim.

ilk önce neyden bahsettiğimi anlamamıştı. Sonra neyden bahsettiğimi anladıktan sonra o da bana döndü.

"Sayende daha iyiyim." dedi. ufak gülümsediğimde o da bana karşılık verdi.

"Şu babanla olan sorununu bir an önce çözmelisin bence." dedim.

Dediğim şeyi duyar duymaz alayla güldü.
"benim onunla bir derdim yok. Onun benimle var Tuana." dedi, sözünü bitirdiğinde yüzündeki alayli ifade silinmişti.

"istersen.." dedim, yüzümü ona döndürerek, "babanla konuşabilirim."

"İşe yarayacağını sanmıyorum. Hem böyle bişe yapmanıda istemiyorum." dedi önüne bakıp ciddiyetle yürüyerek.