YASAK AŞK

ÜLYAĞ.

selamlaar yine benn. bu aralar çok sık bölümler atıyorum ama en fazla 6 oy geliyor.. bölüm atmadan da duramıyorum.
neyse bolume gecelimm

-------------------

"ölü biri bir kör sevdi,
görmez ama duyar sanmıştı,
yanılmıştı.."

Ül&Yağ

''''
OKUL ÇIKIŞI TUANA NAZ TİRYAKİ'DEN//

Ülkü, Çağan, Yağız ve ben okul kapısına doğru yavaş adımlarla yürüyorduk. Ortamda sessizlik vardı. Çağan'ın hemen yanında olan Ülkü'ye göz ucuyla baktım. Birşey düşünüyordu. Derin birşey.. o konuşmadan sonra hiç birdaha birbirimizle konuşmamıştık. Bencilce davranıp kararını da soramazdım. Saçma olurdu.

Kafamı bu sefer Yağıza döndürdüğümde o da aynı şekildeydi. Birşeyler düşünüyordu. Ama Ülkü'ye göre onun düşünceleri daha derin gibi duruyordu.
En son Çağan'a baktığımda o da kafasını yere eğmiş ellerini cebindeydi. En son bu sessizliğe dayanamayıp kafasını hızlı bir şekilde diktiğinde gözlerini üzerimizde gezidirip, "Ne bu sessizlik lan? Noluyor?" Dedi. Yağızla Ülkü kafalarını kaldırıp kendilerine geldiklerinde ikiside Çağan'a baktılar.

Çağan hepimizin önüne geçerek bizi durdurdu ve hepimizi süzdü ardından gülerek, "Bugün birşeyler mi yapsak?" Dedi bu seferde. Yağız olumsuz anlamda kafasını salladı, "Hiç modumda değilim." Dedi. Ülkü ise, "Yorgunum ya bende." Dedi. Çağan'ın yüzü düştüğünde gözleri benim üzerimde durdu. Benden olumlu bir cevap bekliyormuş gibi baktı.

Yüzümü buruşturarak, "Tek isteğim evime gidip yatağıma kavuşmak." Bu dediğim Yağızla Ülkü'yü sessizce güldürmüştü.
"Ne? Her insan uyur." Dedim kaşlarımı çatarak. Çağan sanki benimle dalga geçecekmiş gibi bana doğru gülümseyerek geldi. Önümde durduğunda, "seninki uyumak değil Tuana." Dedi. "Bayılmak."

Ona gözlerimi devirdiğimde Ülkü'yle Yağız bir kere daha güldü. Ben yürümeye başladığımda onlarda haraketlenmişti. Çağan'da Ülkü'yle aramıza girdiğinde ofladı. "Ne olur sanki bugün bişeyler yapsak?" Önüne gelen taşa vurdu. "Zaten bugün okul yeterincede sıkıcı değil miydi? Kafa dağıtırız." Dedi ardından.

Ülkü'yle benim omzuma kollarını atarak, "hadi be." Dedi ve Yağıza baktı. Kafasını masumca yana eğip Yağız'ı ikna etmeye çalıştı. Yağız Ülküye bakıp ardından Çağan'a baktı ve hızla nefesini verdi. "Tamam. Yapalım bişeyler." Dedi ve önüne geri döndü.

Çağan Ülkü'ye baktı. Ülkü'nün gözleri yağızdaydı.. Çağan onu cevap beklercesine dürttüğünde Ülkü'nün gözleri hızlıca Çağana döndü. "Tamam o zaman bende okeyim." Gözleri hafiften bana kaydığında gözlerini hızlıca kaçırdı. Ve kaşlarını çatarak o da önüne döndü.

Çağan gülerek bana döndüğünde Yağıza yaptığı şeyin aynısını bana da yaptı. "Sen?" Dedi. Ardından duygu sömürüsü yaparak, "Sevgilini yanlız bırakmayacaksın dimi?" Ofladım. Dudaklarını büktü ve kaşlarını havaya kaldırdı, "Gelmiyor musun yoksa?" Dedi.
Gözlerimi kapayıp nefesimi verdikten sonra, "Geliyorum Çağan." Dedim ona bakarak. Bir çocuk gibi sevindikten sonra beni öptü ardından ülküyü kafasından ve en son Yağıza geldiğinde ona sarıldı.

Ve tekrar karşımız geçerek, "Yaşasın lan!" Dedi yerinde küçük çocuk gibi zıplayıp ellerini birbirine vurarak. Bugünkü olanları ne ara unutmuştu? Neden kafasına takmıyordu. Yada yapacaklarına mı güveniyordu.. keşke Çağan gibi olabilsem.