Satrikana Series 01: Aerthaliz Satrikana.
An ex-boyfriend could be described as a chapter from the past. No more feelings. No more care.
Ang bobong lalaking who reminds of how to love painfully at ang lalaking bahagi ng nakaraan kung ano siya ngayon...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
I woke up late. I couldn't hear the crowing of the roosters anymore. I also saw the high glare of the sun through the window. I got up from lying on the bed. I still need to go out to wash my face in the sink. I checked if I had any eye boogers or dirt on my face. I ran my fingers through my hair before deciding to go out.
Napataas ang kanang kilay ko nang makitang nakahiga si Kerus sa mahabang upuan na gawa sa kahoy. Mag-iingay sana ako nang makita ko si Nanay Carmen na nagwawalis ng sahig. Nilagay niya agad ang hintuturo niya sa gitna ng kaniyang labi, nagsasabing huwag akong maingay.
Nakatulog nalang ako bigla kagabi. Sa sobrang pagod ay tinanghali ng gising. Hindi ko alam kung saan natulog ang lalaking ito. Ngayong nakita ko siya ay mukhang dito nga.
"Dito po ba talaga siya natutulog?" tanong ko kay nanay gamit ang mahina kong boses.
"Oo, simula kahapon. Hindi na nga siya sinama ni Chico sa pangingisda dahil anong oras na raw natulog. Kung hindi niya pa pinilit ay hindi mahihiga."
I just nodded.
This guy is anak mayaman.
He should have just booked a hotel for a comfortable and luxurious sleep. I'm used to this kind of living because I used to vacation at Nanay Carmen's place when I was a kid.
E, siya? Walang bentilador! Mainit! Matigas ang hinihigaan! Hindi makaunat ang mga binti! Hindi makaikot sa kama! Bakit pa siya nag-istay dito gayong napipilitan lamang siya?!
I just rolled my eyes. I washed my face and headed straight to the table to have breakfast. Kerus only woke up when I finished eating. He didn't see me because I entered the bathroom to shower since I needed to go for a check-up as instructed by Nanay Carmen.
Nakadamit na ako nang lumabas ng banyo. Nakita ko si Kerus na kumakain ng almusal. Napatingin siya sa akin at nagmadali kaya kumunot ang noo ko.
"Hintayin mo ako. Malapit na ako matapos," aniya nang uminom siya ng tubig.
"Bakit?"
"Sasamahan kita. Sorry for waking up late."
"Walang problema. Mahalaga lang na ikaw ay nagising at handang harapin ang araw," sarkastiko kong sagot na may halong pang-aasar.
Naglakad ako papasok sa kwarto at hindi nakaligtas sa aking paningin ang pagtingin niya ng masama sa akin.
Kerus and I went down to his car together. We arrived home late after my check-up. Nagpalabaratory muna ako bago may ininject sa akin. The doctor also prescribed medication and gave me some instructions. Now I'm feeling better.
"Hindi ko na pinaalam sa mga magulang mo tulad ng sinabi mo. Naku, kung bata ka lang. Ako ang masusunod dahil iba ang nangyari sa 'yong bata ka," ani nanay nang makarating kami.
