İçimizdeki Psikopat

Bölüm 4

Yeni bir bölümden merhabalar kelebeklerim🦋🦋😘

Ablam her zamanki gibi telefonunu açmamıştı. "Ablam görünce arar seni bizde o zamana kadar eski günlerdeki gibi gezelim güzelim" Kağan ablam telefonu açmayınca endişelendiğimi hissetmiş gibi kafamı dağıtmaya çalışmıştı ve her zamanki başarmıştı. Ben galiba sevdiklerime asla karşı koyamıyordum. Onlara hayır diyemiyordum hepimiz zaten sevdiğimize hayır diyemediğimiz için kaybetmiyor muyuz zaten. "Şşt Güzellik niye daldın kalksana kızım gidiyoruz" dedi Kağan " Ne oldu duymadım nereye gidiyoruz" dedim. "Alemlere akıcaz kızım" dedi Kağan " Ne alemi Kağan yaa yatalım film izlesek olmaz kim çıkacak dışarıya şimdi daha hazırlanıcaz birde hadi benim canım ikizim film izleyelim" dedim yalvarır bir sesle şuan dışarı çıkmaya çok üşeniyorum "Kızım senin ruhun ölmüş iyice artık bana her ay gelip seni gençleştirmem lazım anneannem gibi davranıyorsun şuan" dedi Kağan bana yaptığı yaşlı imasına karşılık çatık kaşlarla Kağan'a bakıyordum. Tabi benim canım ikizim beni kızdırıp onunla gelmemi sağlayacaktı ve tabi ki ikizim beni çok iyi tanıdığı için bunu da başarmıştı. O beni kızdıracak şeyleri biliyorsa bende bir o kadar onun sinir olduğu şeyleri biliyordum ve tabi ki hep mi Kağan beni kızdıracaktı biraz da o çatsın kaşlarını biraz da onun sinirleri bozulsun

45 dakika sonra

"Hadi kızım ya pişman ettin beni dışarı çıkalım dediğime" dedi Kağan koridorun başında bağırdı. Aynanın karşısında saçımı düzelttiğimde hazırdım. Mini siyah ip askılı elbisem düzleştirdiğim saçımla güzel olmuştum makyajımı sade tutup kırmızı rujumla gayet iddialı olmuştum koridorun başında bezmiş bir Kağan gördüğümde güldüm. Kağan sesimi duyup kafasını kaldırdı ve beni gördü ben siyah topuklu ayakkabımı giyip Kağan'a döndüm ve döndüğüm gibi tam tahmin ettiğim gibi karşımda sinirden kıpkırmızı bir Kağan vardı. "Kağan hadi çıkalım" dedim. Kağan "Yok ben vazgeçtim çıkmayalım dışarı yol yorgunuyum ben uyumam lazım" dedi Kağan mızmızlanarak. Tabi ki de onu dinlemeyerek " Kağan hadi bırak mızmızlanmayı ama illa ben gelmiyecem diyorsan ben boşuna hazırlanmadım tek başıma çıkarım dışarı haberin olsun boş oda da yatak hazır orda yatarsın dolapta yemekte var onları yersin acıkırsan tamam mı?" biraz Kağan'ı tanıyorsam onda bu kıskançlık varken hayatta beni tek başıma salmaz dışarı peşime takılırdı.

Tam da tahmin ettiğim gibi Kağan anında itiraz ederek " Aaa görüyor musun bir anda uykum kaçtı vazgeçtim bende geliyorum hem ben böyle bir güzelliği hayatta tek başına dışarı salmam sonra itin biri kapsın bu güzelliği yok olmaz hem ne derdik çocukken anca beraber kanca beraber sen nereye ben oraya hadi yürü başımın belası yürü". Kazanmanın verdiği mutlulukla merdivenlerden bir çocuk gibi zıplaya zıplaya indim Kağan bu halime abim gibi dalıp güldü. Kağan' nın bu hali beni de gülümsetti şarkı söyleyerek indim Kağan sesimi duyup

"senle ben" dedi istediği şarkıyla gülümseyip "Beraber söylersek neden olmasın" dedim. Onun gülümsemesiyle şarkıya başladık.

"Senle ben nelere direndik sevgilim

Ağlatıldık çok yerildik az yenildik sen bilirsin

Durmadıkça hep güçlendik bundan eminim

Çok yara aldık hep sarıldık hep direndik çok da yendik

Çok şükür biz hiç yalnız değildik bu sefer bilemezsin

Yanabiliriz gülebiliriz, çok acı çekebiliriz

Kendimizi bulabiliriz

Şimdi sana bi' düzen bana bi' düzen

Bize bi' düzen bize bi' masal lazım

Tenimi bilen sesimi duyan

Bana bi' ömür yeni bir sen olsun

Olabilir her şey ya da durabilir her şey

Bizi biz eden ya da bi' üzen bize uyar her şey

Şimdi sana bi' düzen bana bi' düzen

Bize bi' düzen bize bi' masal lazım

Tenimi bilen sesimi duyan

Bana bi' ömür yeni bir sen olsun

Olabilir her şey ya da durabilir her şey

Bizi biz eden ya da bi' üzen bize uyar her şey"

Gülümseyerek birbirimize baktık. Ben devam ettim.

"Senle ben nelere direndik sevgilim

Ağlatıldık çok yerildik az yenildik sen bilirsin"

Ben bitince Kağan devam etti.

"Durmadıkça hep güçlendik bundan eminim

Çok yara aldık hep sarıldık hep direndik çok da yendik"

Kağan'ın sesi insanı büyülüyordu insanın dinledikçe içine çeken bir sesi vardı. Şarkıya beraber devam ettik.

"Çok şükür biz hiç yalnız değildik bu sefer bilemezsin

Yanabiliriz gülebiliriz, çok acı çekebiliriz

Kendimizi bulabiliriz

Şimdi sana bi' düzen bana bi' düzen

Bize bi' düzen bize bi' masal lazım

Tenimi bilen sesimi duyan

Bana bi' ömür yeni bir sen olsun

Olabilir her şey ya da durabilir her şey

Bizi biz eden ya da bi' üzen bize uyar her şey

Şimdi sana bi' düzen bana bi' düzen

Bize bi' düzen bize bi' masal lazım

Tenimi bilen sesimi duyan

Bana bi' ömür yeni bir sen olsun

Olabilir her şey ya da durabilir her şey

Bizi biz eden ya da bi' üzen bize uyar her şey

Yeni bi' gelen ya da bi' giden bize uyar her şey

Hallederiz biz"

Şarkı bittiğinde bizde binadan çıkıyorduk ki arabamın yanında ki silüeti görmemle şaşırmıştım

Kim bu silüet acaba? Tahminleri alıyım şuraya ➡️➡️➡️➡️➡️➡️ Evet kelebeklerim yeni bölümü beğendiniz mi?
Bölümdeki şarkı medya'da