Bir Kumrunun Ötüşü -Bölüm On-

151 19 13
                                    

Arkadaşlar sanırım kitabımın son bölümlerinde bir multimedya sıkıntısı var. Bilemiyorum, ben deneyip yeniden koyabilirim belki. Her neyse. Bu bölümü, bana kendi düşüncelerini mükemmel bir dille anlatan ve bir gün telapatiyle konuşmak istediğim arkadaşıma ithaf ediyorum. Gülenay, hep mutlu ol.

***

Pembe saçlı, kızı odaya götürdüğünde Krys'in vücudu henüz yeni yeni uyuşukluğunu gideriyordu. Alan'ın koluna sıkı sıkı yapışmış, kolundaki büyük boyutlardaki acının geçmesini bekliyordu. Gerçi pek geçecek gibi değildi.

"Burada uyumalısın. Bir ağrı kesici vereceğim, o senin uyumana yardımcı olur."

Krys kafasını salladı ve nefesini verdi. Sol kolu hala inanılmaz bir şekilde sızlıyordu ama buna Nich için dayanmak zorundaydı.

'Güzelim? Daha iyi misin?'

'Olacağım Nich, sorun yok.'

Kız Alan'ın getirdiği sarı hapı suyla birlikte yutarken bir an önce uyumak için dua etmeye başladı. Çünkü uyumak hissizleşmek demekti.

"Ben yan odadayım fare surat, bir ihtiyacın olursa seslenebilirsin."

Krys onaylar bir mırıltı çıkardı. Çocuk kafasını aşağı yukarı salladı ve odadan sessizce çıktı. Krys bundan sonra neler olacağını bilmiyordu. Taroxlara karşı bu güçsüz bedeniyle mi savaşacaktı?

'Uyuyacak mısın?'

'Uyuyamıyorum, kolum acıyor.'

Ses iç geçirdi.

'Sana zarar veren her şeyin sonunu kendi ellerimle getireceğim.'

Kız kısacık bir tebessüm sergiledi. Yüz kasları bile ona ihanet ederek canını yakıyordu.

'Sen uyuyacak mısın peki?'

Nich cıkladı.

'Ben uyumam.'

Krys şaşırdı. Uyumadan hissiz kalabiliyor muydu?

'Benim için uyur musun?'

×TELEPATİ× #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin