I CAN READ YOUR MIND//University Series #4

10.

Lumipas ang tatlong buwan at nakauwi na ako sa bahay. Siguro dahil  naging mabuti narin ang aking kalagayan. Siguro nga'y tumino na na ang aking pag-iisip.

I can't believe myself na dumating pa sa puntong ganoon ang nangyari sa akin. Di ko naman akalaing mainlove ako sa isang dakilang red flag.

Ngayon, it's Saturday inaya ako ng mga kaibigan kong gumala at dahil parang nasa mood ako sumama ako sa kanila. They never change their treatment, they still treat me as a friend after those couple diagnosis ko sa behavioural science hospital.

While enjoying myself na nagsasayaw sa bar. Someone grabbed me. He grabbed me and hold me tightly. Hindi ko alam anong nagiging reaction ko but I can't move kaya napahawak nalang ako sa kanya. But when we faces each other, it's him. Skyry. The person who ghosted me in the isle.

"I missed you," he hugged me.

Gusto kong umiiyak dahil namiss ko siya pero nangingibabaw talaga ang galit ko sa kanya. It was annoying and it was fucking so draining.

"Pwede bang bitiwan mo ako?" I uttered na para bang papatay ng tao.

"Darling, sorry sa mga nagawa ko it such that may—," pinutol ko ang kanyang sinabi dahil sa inis.

"Huwag mo nga akong matawag-tawag na darling nakakasuka! Siguro talent mo talaga ang manakit ng babae noh? Kaya siguro lagi mo akong pinagtitripan?" Di ko mapigilan ang aking bibig.

"Hindi paba sapat ang pagiging baliw ko sayo? Hindi paba sapat na naikulong ako sa litseng mental hospital na iyon?" Umiiyak ako dahil sa sakit.

"I just wanna say sorry, it's really not my intention na hindi ka siputin sa kasal natin Yegi. Maniwala ka please," pagpupumilit niya pa sa akin habang hinalikan ang aking mga leeg.

"Hindi na ako gaya ng dati, tumigil kana," sigaw ko sa kanya.

"Ngunit ayokong mawala ang anomang meron tayo. I miss my girlfriend," he said.

"Siguro nga, may obligasyon kapa sa akin kaya siguro nakokonsensya ka, okay, para wala na, maghiwalay na tayo. Ito ba ang gusto mo?" I doubtedly confronted him kasi naawa ako sa reaction kahit ang sakit ng pinaramdam niya sa akin.

"Disidido ka na talaga, the reason na hindi ako makapunta sa araw ng kasal natin ay—," hindi ko na siya pinatapos dahil alam kong mawawalng bisa lang ang sakit na nararamdaman ko.

"Stop, I don't want to hear it. I'm done. We're done," tumalikod ako dahil nasaktan ako ng sobra.

"I'm sorry, dahil hindi ako karapat-dapat na maging boyfriend o asawa mo. Sorry because I'm the greatest red flag. Sorry dahil even you don't know, I still cheat, I fucked with another girl. I cheated on you. I didn't say this to hurt you more but I'm saying this kasi gusto kong kamuhian mo ako. Gusto kong magalit ka sa akin," I heard him crying but I still chose not to face him.

Dahil sa narinig ko I burst out into anger. Kasi mahal ko siya eh, mahal na mahal ko siya.

"Ayokong makitang magcacare kapa sa akin," he added.

"You? Why would I care about you? You can fuck everyone you want. I don't fucking care? Ang ganda ko kaya, hindi ako maghahabol sa isang katulad mo na isa lamang bare minimum! I wouldn't settle for someone who's a manipulative cheater and a fucking dumb asshole," pinilit kong hindi maluha dahil sa galit na nararamdaman ko kay Skyry.

Ang sakit na talaga ng ginawa niya, paulit-ulit nalang niya akong niloloko. Mahal ko siya but sobrang sakit. Everytime, na sinusuyo niya ako nadadani ako agad.

"Okay, do you want break up?" He said.

"Talaga? Yeah, I want a fucking break up. Hindi ko na kayang magtiis sayo. Bakit nga ba ako nagstay sa isang katulad mo na walang magandang nagawa sa akin. It fucking sucks!!!" Sigaw ko na nawawalan ng boses.

"Okay," naninigas niyang bagang at talagang hindi siya naapektuhan. He just smirked to me.

"Hindi kita kawalan," he uttered and leave.

Ng marinig ko iyon naisip ko na ganoon lang pala ako kadaling hayaan. Ganoon lang pala ako kadaling palitan. Ganoon lang pala ako kadaling iwanan. Napahagulgol ako sa sakit at tumakbo.

He was painful. At first, hindi ko naman siya gusto eh pero bakit mas nahuhulog ako sa kanya ng malala. We just fucked but why do it involves emotions. And it's fucking painful na nahulog ako sa isang katulad niya na fuckboy.

Hindi ko alam kung talaga bang seryoso siya sa kanyang nararamdaman. Kung too ba talaga ang mga sinasabi niya kanina. I can't stop myself from running. I hate myself for being so inlove.

He really described himself well, very red flag. Buti nga lang talaga hindi napatuloy ang kasal namin kung hindi postpartum pa ang matatamo ko pagnagkaanak kami. Hindi nga talaga magbabago ang taong mga cheater. Bakit kaya nagchecheat ang mga tao, walang awa nilang sinasaktan ang mga partner nila. Simulat sapul, pinaglalaruan ako ng tadhana. Nakakainis isipin but that's real.

Habang tinitingnan ko ang Facebook ko nandoon parin ang mga picture namin ni Skyry at kahit masakit, tinanggal at binura ko ang kung anomang memories namin. I even stalked him for the last time and I saw him with Ferry and Jhonrey. They're too drunk.

May babae pa siyang hinalikan and he even put it in his stories.

"Now, I know, Skyry is not the person who I wanted to be with," my realization sucks.

Patuloy ako sa pag-iyak habang umuulan. Nakaupo ako sa isang bench at nabigla ako ng narinig ko ang pagtawag ni Xy-xy at Crexanne.

"Nangyari sayo? Okay ka lang ba?" Ailean hugged me tightly and nakita ko ang sobrang pag-aalala nila sa akin.

"You can sleep with me tonight," Maymay smiled at me.

I just nodded because ayoko namang ipakita sa kanilang okay ako dahil hindi naman talaga ako okay.

"We love you Ye, please take good care of yourself okay," sabi ni Xy-xy sa akin.

"I know how it feels but sooner it will be okay," Nereca added.

Crexanne cried infront of me kaya I hugged her while I'm sobbing so hard.