I CAN READ YOUR MIND//University Series #4

12

"May jowa kana ba Sky?" Tanong ni Nereca sa akin ng diretso.

Nakita kong pinisil siya ng konti ni Zacchary kaya natawa ako.

"I've been single for 10 years and gusto ko maging matandang binata ako," I answered them seriously.

"Eh ikaw? Magiging matandang binata, gaguhin mo ako pre," natatawang sabi ni Ferry sa akin.

"Iba talaga pagmasaktan," Darry added.

"Well, yeah. I'll be moving to Singapore soon. Doon na ako magtatrabaho," napatahimik ang lahat at walang kibo si Yegi.

"Wei-wei narinig mo yon?" Tanong ni Stella sa kanya.

"Wala naman akong paki," bulong niya agad at deep inside nasaktan ako.

"So since this is my last week here, let's cheers," I fake a smile para hindi maging awkward ang paligid.

Uminom ako ng marami dahil sa sakit na nararamdaman ko. I miss her a lot.

Pagkatapos naming uminom, umuwi agad ako para mapagpahinga ko na ang sarili ko.

Ng makapasok ako sa kotse ko doon ko binuhos ang sakit ng nararamdaman ko.

"Yegi, I can't even touch you. I'm really sorry, it's all my fault," napahagulgol akong nakahawak sa aking manobela habang sinandal ang ulo dito.

Nabigla ako ng may kumatok sa window ng kotse ko and when I opened it nagulat ako ng makita ko si Yegi. Dali-dali kong tinago ang mukha ko at pinunasan ito.

"Uhm, Yes ma'am?" I seriously greeted her.

"You're blocking my way, my car is at your back," maldita niyang respond sa akin so I decided to move.

"I'm sorry, you can go," sabi ko and I started my engine.

Pinabilis ko ang aking pagtatakbo. But nagulat ako ng may nakasalubong akong kotse kaya mabilis kong inilag ang aking sasakyan dahilan ng pagbagsak ko sa bangin.

Ang sakit ng katawan ko para namamaga ang pakiramdam ko.

"I can't, I can't-," I grabbed my phone at tinawagan ko si Yegi.

She never answered. She never answered my calls. Mabilis kong tinawagan si mom and dad but seems like they're asleep. I was about to call my brother but I don't have the guts. Wala naman masyadong galos ang aking katawan it such that kapag mahulog ang kotse ko ng tuluyan langit ang aking patutunguhan.

"Dudee, glad you answered," I sighed deeply.

"Why, I'm with my girlfriend," sabi ni Ferry sa akin.

"Please helped me, call an ambulance. Nabangga ako. Nahulog kotse ko sa bangin, andito ako sa loob ng kotse. Please, malapit sa Lahug ako. Sa may bridge," nagdadalawang isip kong huminga sapagkat feel kong mahuhulog na talaga ako.

"We'll head there wait for us," Ferry was in shocked and the phone was hanged up.

I closed my eyes dahil sa takot ng nararamdaman ko.

"Maybe it was my karma," hindi ako makagalaw kasi baka kunting galaw ko mahulog ako together with my kotse.

"Brooo, are you there?" May nagsisigawan and it seems like boses iyon nina Ferry.

I checked my phone and it's almost an hour bago sila dumating, marami ring ambulance ang nag-iingay kaya napapikit ako dahil sa comfort na dala nila. I mean, it's comforting hearing them.