25

2 0 0
                                    

"Sabi ng mga kaibigan ko na tutulungan nila ako, na magpakipot muna. Anong nangyari, isang buwan narin nakalipas hindi na nagpaparamdam sa akin si Skyry," naiyak ako sa sitwasyon ko sobra.



"Masama po iyan sa baby ma'am," nakita ako ni manang na umiiyak kaya napapahid ako sa aking luha.




"Manang ang sama niya talaga," humagulgol ako ng makalapit siya sa akin.




I hugged manang tightly and she just tapped on me and advised me.



"Natural lang iyan, kung mahal ka talaga ng lalaki gagawa iyan ng paraan para magkabalikan kayo," manang comforted me.




"Ang sama niya talaga hinyaan niya lang talaga kami? Ng anak niya? Natitiis niya talaga kami? Mura lagi siya'g giatay," I cursed out of nowhere.




Nabigla ako ng may nagdoorbell. While I'm busy crying at pinahid ito, nakita ko si Skyry na pumasok kasama si manang.




"How's my son and daughter?" He asked.



He literally only cares for our babies only, he never care for me anymore. Masakit isipin na hindi na siya tumitingin sa akin. Ni hindi nga niya ako tinitigan sa pagkakataong ito gaya ng dati. He really changed. I saw him na pumunta sa kwarto ng kambal and masaya niya itong kinarga isa-isa.




"Ang ganda talaga ng anak kong si Abby, how are you?" I saw him smiling widely and it is really comforting.



Para bang masasabi mo nalang na finally nagkita rin ang mag-ama. After he carried Abby agad niyang kinuha si Gabby.




"My dear spoiled son, how are you, ang gwapo ng anak ko. Hmmm bakit galit ka kay dad, shhh, tahan na. Sorry na hindi nakavisit si dad ah may inaasikaso lang and nagtatampo kasi mommy niyo, hah," napatahan niya naman ito kaya bumalik ako sa sala.




I sit there for how many minutes sapagkat busy siya sa anak ko. Pagkalabas niya dumiretso agad siya sa sala and tinabihan ako. Nagulat ako sa biglang pagtitig niya sa akin. Para bang ang cold ngunit madadani ka. Ewan lang it gives me chills.




I saw him smirking and umiwas ng mapansin niyang di ako mapakali. He sit beside me sinanday niya ang arms niya sa sofa.




"How are you?" He asked without emotion.




"Good so far, so peaceful," I pretended but deep inside lagi akong nagpapacheck up dahil sa mga action na nagagawa ko na hindi dapat magagawa ko.




"Okay, I'll believe you but it's hard to unread your mind. I can read your mind. Everything and so on but, I mean by the way, I invited Zacchary here. Pupunta siya within an hour lang," pagchange topic niya pa.




Ako naman na curios nagtanong ako.




"Zacchary? A lawyer? Ano bang binabalak mo?" Naiinis ako sa mga perspectives ko na nauuna pa.




"Since we're not living with each other, let's try to fix the days kung saan pwedeng sa akin muna ang mga bata and days na nasa iyo, how's it?" He looked at me na di na masikmura ang hitsura ko.




We even argued about it pero wala akong magawa kundi napapayag pagkarating ni Zacchary. Porket may kaibigan siyang lawyer, baga'g face.




I signed all the documents ng galit na galit and without even looking at it dahil sa galit ko kay Skyry. Simula palang ng una wala na siyang balak asawahin ako kundi magpalahi lang.




After magpirmahan ko ang mga documents, umalis na si Zacchary sapagkat may hearing pa daw siyang puntahan.





"Wala kana talagang magawa sa buhay noh? You're really good in making me annoyed. Like literally Skyry, don't expect na maging okay pa tayo after this, pati ba naman mga anak ko kukunin mo? How dare you," naiiyak kong mungkahi sa kanya.




"Look, Yegi it's not my intention to frustrate you. But without them, my children is suffocating. You also need to understand me since I am their father," he answered me na may katwiran naman talaga siya pero nasaktan lang ako sa mga pangyayari.




He can even say sorry for everything but he chooses not to and brought his lawyer best friend in my house. This is kinda pissed off.




"One more thing, I'll have them during weekends, just two days. Huwag mo namang ipagkait sa akin mga anak ko. Sila nalang ang meron ako, kasi ikaw sumuko kana sa akin," pagpapatuloy niya pa.





"One more thing, Ainna is—," naputol ang kanyang sinabi ng pinutol ko ito.




"I don't care about her," I pointly direct it to him.


"No, she's the reason why we broke up. Ainna is dead, she was diagnosed for stage 3 breast cancer. Kaya hindi ko kayo navisit ng how many days cause I'm with her for that month. Her family is in America and umuwi lang ito noong pinaglamayan siya. I'm the only person she trusted with, so I'm staying with her until her last breath. Don't misinterpret it, ginawa ko iyon dahil naguguilty ako. Mahal niya ako but I love someone else. That someone else is you. I want to do something for her even though I didn't reciprocate her love. Your friend told me everything dahil sa video na iyon but Yegi, ikaw lang ang minahal ko ng sobra, patawarin mo na ako, please darling," I saw his teary eyes clearly.




Dahil sa nakonsensya ako pinili ko ang magwalk out at pumunta sa garden para doon ibuhos ang sakit na nararamdaman ko. Nakakapagod narin kasi masaktan ng paulit-ulit. Mag-overthink sa hindi malamang dahilan yet may mga explanation pala lahat ng iyon. Ang sakit sa damdamin, lalo na pagmalaman mo ang rason.




Umiiyak ako ng umiiyak hanggang maubos na ang boses ko. Sinundo ako ni manang at dinala sa aming kwarto. She let me sleep, ako lang ata ang doctor na hindi alam pano alagaan ang sarili. I've been operating a lot of patient and understand all their pain but I can't understand. Masakit nga na broken hearted ka lang pano pa kaya iyong mga maooperahan ko.



Namamaga ang aking mga mata at itinulog ko nalang ito. I know I have a lot of schedules sa hospital but pinost pone ko muna ito. Ayokong mag-opera ng wala sa sarili, it's traumatizing. I requested a leave again sa hospital at pinatransfer ko ang mga pasyenteng ooperahan this week sa ibang surgeon.

I CAN READ YOUR MIND//University Series #4Where stories live. Discover now