"Bazen o kadar çok yalnızsındır ki,
Unutmak için bile birine ihtiyaç duyarsın."
Gözlerimi açtığımda Devranın hayla yanımda uyuyor olduğunu gördüm.
Ben uyanıp kendime geldikten hemen sonra oda uyanmıştı. Gözlerini açtı ve etrafı izledi. Yataktan fırlayarak telaşlı bir sesle," Annemler benim için gelmediler mi? Gitmem lazım. Bu gün kuzenimin cenazesi olmalı" dedi ve kiyafetlerini değiştirdi.
Elimi omzuna dokundurarak,"Her şey düzelecek. Bende geleceğim seninle." dedim ve elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. İşimi halletdikden sonra, banyodan çıkıp dolapdan bir siyah kot pantolon, ve siyah bir gömlek aldım.
Devranda banyodan çıktı. Dün giydiği kiyafetleri yeniden üzerine geçirmişti. Bu şekilde dolaşmasımı istemezdim. Üzerindekiler siyahdı, ama kan değmiş olmalıydı.
Dolabımda bir kaç bir şey alıb giymesi için ona uzatdım, "Bunları giy. Hem sana siyah yakışmıyor" diyerek gülümsedim. Yüzü gülmesede gözlerinin parıldadığını görmüştüm.
Elimdeki kiyafetleri alıp giydi.
Odadan çıkıp, aşağıya indik.İkimizde dünden beri tek lokma bir şey yememiştik. Açlıktan rengimiz ruhumuz solmuştu.
Mutfağa girdim bir bardak su içtim.
Her zamanki gibi masa hazırdı. Devran masanın arkasına geçti. Çok aç ve yorgundu. Belki yemek yeseydi, azda olsa toparlaya bilirdi. Bende masanın arkasına geçtim. Birazdan annemde burada olurdu
Birazdan annemle birlikte Dikeninde mutfaktan içeriye girdiğini gördüm.Beyaz polo yaka bir gömlek, ve siyah pantolon giymişdi.Hep bizimle mi yiyecekti?
Annem yanıma gelip arkamdan sımsıkı sarıldı. Ve yanağımdan öptü.
Diken tek bir kelime etmiyor, yüzüme bile bakmıyordu. Bunun dünle alakalı olduğunu düşüneyorum. Kardeşim hakkında her ne biliyorsa, bu onu benden uzaklaştırıyordu. Sonuçta korumamdı, beni koruması gerekirken benden uzak duramazdı.
Sağ tarafımdan "Ada Hanım dün olanlardan dolayı sizden çok özür dilerim. Kızınızın böyle bir oalya şahit olmasını istemizdim" diyen oğuzun sesini duymuştum. Onun bu olayda hiç bir suçu yoktu. Neden özür diliyordu ki?
Annem elini onun omzuna dokundurarak, "Bu senin suçun değil Oğuz özür dilemene gerek yok" dedi ve masayı kontröl etdi.
Annemin nedense ona karşı bir hassasiyyeti vardı. Annem kendine kapanık bir insandır. Heleki bu tanımadığı biriyse. Ama Oğuza karşl böyle değildi. Hem Oğuz ona hemde o Oğuza karşı yumuşaktı.
Oğuzda oldukça sert ve soğuk birine benziyor. Ama annemle konuştuğunda öyle bir his barındırmıyordu kendisinde.
Kahfaltımızı etdik. Çaylarımızı içecektik ki, Diken her zamanki gibi beni önledi. Masadan kalkıp ağzını sildi ve bana doğru dönerek, "Bir yere gidecekseniz kapıda sizi bekliyor olacağım Anne Kuzusu" dedi ve sırıtdı.
Devran hemen yerinden atılıp, "Cenazeye gitmem lazım."dedi.Bende eşlik ederem," Evet gideceğimiz yer maalesef bir cenaze" dedim ve masadan kalktım. Oğuz olumlu anlamda kafasını salladı ve bize kapıyı gösterdi.
Çantamı aldım, Devranada çantasını uzatdım. Hazır olduktan sonra evden çıktık.
Hava güneşli olsada,rüzgar esiyordu.Buda havayı stabil kılıyordu.Üzerime giydiğim gömlek tam böyle havalar içindi. Bu benim çok azda olsa morelimin artmasına sebep olmuşdu.
Devranla birlikte arabaya bindik. Oğuzun yine sesi soluğu çıkmıyor, ve bana doğru hiç bakmıyordu.
"Cenaze evini tarif eder misin Mira?" dedi eli diraksiyonda duraksamışken. Kafamı olumlu anlamda salladım ve yolu tarif etdim.
