12

46 1 0
                                    

Muhteşem bir tavuk sote yemiştik.
Ben mutfağı toplarken kızlar salonda film seçmeye çalışıyordu.

İşim bittiğinde gelirken aldığım abur cuburları kucaklayıp salona geçtim.

"Ya o kadar korkutucu değil bu film"
Dedi Çiçek ısrarla

"Ağlarım. Lütfen izlemek istemiyorum. Marvel filmlerinden aç"
Su ağlamaklı bir ses ile cevap vermişti.

"Bencede korku izleyelim"

Koltuğa oturduğumda Su elimdeki yiyeceklerden bazılarını aldı.

Açtığı cipsi yerken istemesede kafasını salladı.

Çiçek ,Hayvan Mezarlığını açtığında filmi izlemeye başladık.

Su koltuğu sinmiş yastıkların arkasına saklanmıştı. Minik bir çocuk gibi duruyordu. Sırf ailesi uyumadı diye uyumayıp onların izlediği filmi izlemeye çalışan çocuk gibi.

Filmin ilerleyen dakikalarında kokutucu olmaya başlamıştı ama ani şeyler yoktu.

Su'yun kasıldığını hissediyordum.

Çiçeğin telefonu çaldığında Su kısa bir çığlık attı.

Ona döndüğümde iri gözleri ile 'Yardım et' der gibi bakıyordu.

"Bağırırsan komşularımız yine gelebilir ve emin ol bu sefer bir şey olmadığına inandırmayız."

Başını salladığında Çiçek telefon konuşmak için odadan çıktı.
O daha önce izlediği için filmi durdurmadık.

"Bişey olcak, bişey olcak"

Su korku ile kafasını omzuma gömdü.

Bu hareketi bilinçsiz yapmıştı sanırım.
Ya da artık benden rahatsız olmuyordu

"Bişey oldu mu, gitti mi?"

Sesi boğuk çıkmıştı.

"Bir şey olacak gibi durmuyor"
Dediğimde kafasını ekrana çevirdi ve o sırada dirilen kız birden ortaya çıktı.

Su gürültülü bir çığlık atarken elimi ağzına koydum.

Filmi kapattığımda gerçekten çok korkmuş olacak ki titriyordu ve gözünden yaş gelmişti.

"Tamam sakin ol kapattım."

Kalkıp kapalı olan ışığı açtım.

Derin nefes alıyordu.

Bu kadar korkulacak ne vardı ki.

Televizyondan rastgele bir çizgi film kanalı açtım.

Kral Şakir diye bir çizgi film vardı.
Kafası dağılsın diye açmıştım.

Onu izlerken ara ara gülmeye başladı.
Görebileceğim en saçma çizgi filmdi ama bu saçmalık çok eğlenceliydi.

Ne kadar öyle film izledik bilmiyordum. Çiçeğin gelmediğini fark edince kalkıp odasına gittim.

Uyuyordu, niye yanımız gelmemişti ki.

Üstünü örttüğümde odasından çıktım. Salona geri döndüğümde televizyon kapanmış Su ayaklanmıştı.

"Ben gideyim artık"

Kafamı sallayıp onu kapıya kadar geçirdim.

Üst kata çıkmak için asansör kullanmıyordu ama şu an merdivenlerden ne kadar korktuğunu görebiliyordum.

ÖĞRENCİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin