ÖĞRENCİM

19

Erdem'in ANLATIMI İLE ....

Dün yaşadıklarım korku filminden sahneler gibiydi.
Kalbimin ilk kez titrediğini hissetmiştim.

Dün Su oturduğu yerde uyuya kalınca alıp hastaneye götürmüştüm.

Sol kolunun üzerine düşmüştü ve kırılmıştı.

Kolu alçıya alınmıştı.
Bacağı ise incinmişti.

Hastane yatağı geniş olduğu için yanına uzanmıştım.

Yeni kullandığı ilaç ona çok kötü etki ediyordu.
İçmediğindeyse bu hale gelmesi korkusuydu.

Malatya'daki kuzenlerimden birini aramıştım.
Doktordu ve çalışmak için İstanbul'a dayımın yanına gitmişti.
Özel bir hastanedeydi.
Dayım hastaneneye yüzde 40 ortaktı ve hastanenin genel cerrahlarından biriydi.

Su'yun kullandığı uyuşturcuyu inceleyecek ve onun vücuduna bıraktığı etkilere bakacaklardı.

Gizli kalacaktı. Tabi bu esnada babasınıda şikayet etmiş olmamız lazımdı.

Ben dalmış bir şekilde saçlarını okşarken Su uyandı.

"Erdem?"

"İyi misin"

Kendini incelerken koluna baka kaldı.

"Erdem koluma ne oldu?"

"Hatırlamıyor musun hiç bir şey?"

"Neyi, ne old..."

"Balkondan düştün. Kalkıp eve gittin. Beni tanımadın. Anneni hatırlamadın. Unuttun her şeyi"

"Rü-rüya değil miydi ?"
Dedi korkarak

"Değildi"

Pişmanlıkla kapattı ağzını

"Özür dilerim"

"Okuldan izin aldım. İstanbul'a gideceğiz"

Eğdiği başını kaldırdı.

"Biz mi? Neden"

Saçını kokladım.
Sonra bir öpücük bıraktım.

"Artık bu durumundan kurtulma vaktin geldi."

Gözleri etrafta dönmeye başladığında endişelendiğini hissettim.

"Korkma senin için. Bir arkadaşım ile görüştüm. Bize yardımcı olacak"

Başını salladı hafifçe.

Yataktan kalkıp ayakkabılarımı giydim.

"Gidelim mi?"

Beni onaylayınca yanına gidip doğrulamasına yardım ettim.

Ayakkabılarını giydirdikten sonra yürümesine yardım ederek odadan çıkarttım.

Çıkış işlemlerini hallettikten sonra
Hastaneden çıktık.
Su'yun daha fazla yorulmasını istemediğim için kucağıma aldım.

Kafasını göğsüme koyup arabaya varmamızı bekledi.

Arabaya gelince elimde olan anahtarla kilidini açtım.
Dizlerimi kırarak eğilip yolcu koltuğunun kapısını açtım ve Su'yu oturttum.