17

37 1 0
                                    

"Ölmek istemiyorum"

Rüya mı görüyordu.
Yoksa uykusunda mı konuşuyordu yine.

"Ölmeyeceksin bitanem"

Kulağına fısıldadığımda tepki vermedi , biraz sonra tekrar

"Ölmek istemiyorum"
Dedi

"Su ölmeyeceksin"

"Ölmek istemiyorum"

"Su ben burdayım ve sen ölmeyeceksin"

"İstemiyorum"

Gözünden bir damla yaş süzüldüğünde kalbim parçalandı.

Gözlerim doldu. Ne olmuştu? Ne demişti babası ona?

Uyanmasını umursamadan tutup kendime çektim onu.
Sıkıca sardım kollarımla.

Kasılan vücudunun gevşediğini hissettim.

Kıpırdanmaya başladığında uyandığını anladım ve kollarımı çektim.

Yüzünü kaldırıp bana baktı.
Gözleri kanlanmıştı.

"Erdem?"

"Güzelim"

Başını göğsüme koyup sustu.
Ne hissediyor ne düşünüyor çok merak ediyordum.

Saçlarını okşamaya başladığımda bir süre öyle kaldık.
Tekrar uyuduğunu düşündüğümde derin bir nefes aldı.

"Sen niye geldin?"

"İsmi lazım değil, baş harfi Su olan bir kız beni endişelendirip bıraktı. Ona bakmaya geldim."

Kıkırdadığında moralinin biraz daha iyi olduğunu düşündüm.

Yemek yiyeceğimizi söyleyeceğimde karnı guruldadı.

Ben gülmeye başlarken o beni susturmaya çalışıyordu.

"Ya sus ya, utanıyorum!"

Gülmeyi bıraksamda her an patlayabilirdim.

Kafasını kaldırıp bana baktığında daha çok gülesim geldi ama sadece tebessüm ettim.

"Çiçek pizza yapmış ,bize gelde karnını doyuralım."

"Ciddi mi?"

Hızlıca yerinden kalktığında bu çocuksu yanını ne kadar sevdiğim hissettim.

Ayağa kalktığı gibi tekrar yatağa düşünce kalkıp yanına gittim.

"Ne oldu?"

"Gözüm karardı bi an. Hızlı kalktım ya"

Arada bendede oluyordu o yüzden sorgulamadım.

Lavaboya gidip elini yüzünü yıkadı.

Yanıma geri geldiğinde
"Hadi gidelim"
Dedi

Üstünü değiştirmeyi düşünmüyordu sanırım. Önemlide değildi , pandalı pijamaları ile çok sevimliydi.

Kapıya değil mutfağa yöneldiğinde balkondan ineceğimizi anladım. Zaten ayakkabılarım yoktu.

Balkona çıktıktan sonra ilk önce ben indim.
Su inerken belinden tutup bizim balkona aldım.

Mutfağa girdiğimizde Çiçek son koyduğu tepsiyi çıkarıyordu.

Tepsiler orta boyda aç birinin tek başına yiyebileceği büyüklükteydi.
Tepsilerin nerden geldiği hakkında hiç bir fikrim yoktu.

Tepsileri ve gazozlarımızı alıp salona geçtik. Yere oturup sırtımızı koltuğa yasladık. Ben ortada oturuyordum.

ÖĞRENCİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin