Sırlar Gizliydi

9. Bölüm; Yeni Hayat

*Anıl 10 Yaşındayken*
  Sevencen anne Betül'ün bedeni yatıyordu akşam güneşinin aydınlattığı küçük odada. Annesin düşkün çocuk Anıl içeriye girer girmez atardı çantasını her gün, eve gelirken ki heyecanı pek sevdiği annesine olanları anlatmaktı. Odanın kapısı zaten açık dururdu, küçük çocuk hızla gelmişti kapının eşiğine, gördükleri karşısında ilk önce kitlenmişti. Duymamıştı, görmemişti Anıl. Koşarak annesinin telefonunu aldı, titreyen elleriyle tuşladı ambulansın numarasını. Konuşamadı başta, sonra ağzından şu cümleler döküldü.
Anıl: An-Annem, öl-öldü...
Aynı hisin benzerini tutuklandığında da yaşamıştı. Annesinin elini tuttu, tutup bırakmadı. Atılan çığlıkları son bulmamıştı. Anıl'dan 4 dakika sonra babası eve, alkollü gelmişti, boynundaki ruj izleri ve açılmış kravatı onun nereden geldiğini belli ediyordu. Kahkahalarla içeriye giren babasını gören Anıl hiç düşünmeden saldırmıştı babasına, ilk tokatını babasından o gün yemişti. Babasına bağırırken babası olanlara akıl erdiremeyecek kadar içmişti. İçeriye gelen ambulans ve polisler, o gün babası yerine Anıl'ın teselli edicileriydi. Ama Anıl öğrenmişti o gün, kendi için en önemli şeyi, başkasına emanet etmişti, başkası dediği babasıydı evet, ama babasının "Baba" sözcüğünü hak edeceği bir davranışı da yoktu elbet.
*1 Yıl Önce*
Bir yaz akşamında, denizin kenarındaki bankta oturuyordu Anıl. Arada kontrol ettiği telefondan sonunda çok beklediği bildirim gelmişti, Gece'yi bekliyordu Anıl. Artık onu mutlu eden tek kişiye açılacağı gündü o gün. Baştan iki düğmesini açtığı gömleğini düzeltti. Etrafa bakarken gördü ona doğru yürüyen Gece'yi. Kısa, çiçekli bir elbise giymişti, yüzündeki hafif makyaj onu hem doğal, hem de saklanmayacak güzelliğini ortaya çıkarmıştı. Anıl dayanamadı başta, oturdular gün batımımda banka.
Anıl: Geldiğin için teşekkür ederim Gece.
Gece: Ne demek, her zaman gelirim.
İkisi yavaşça banka oturdular, Gece kızarmış yanaklarıyla Anıl'a bakarken Anıl sonunda cesaretini toplamıştı.
Anıl: Gece, çok güzel anılarımız oldu, ben artık sana karşı olan duygularımı saklamak istemiyorum.
Gece'nin mutluluğu, gülerken kısılan gözlerinin parlaklığından belliydi.
Anıl: Gece, lütfen, benimle çıkar mısın?
Gece: A-Anıl, evet!
İkisi böyle bir günde çıkmaya başladılar. Anıl, kendini yalnızca Gece'nin yanında iyi hissediyordu. Gece ise kendini sadece Anıl ileyken güvende hissediyordu. İstemsizce Gece'ye atılan Anıl'ın dudakları Gece'nin yanağını bulmuştu. O gün yanan ışıklar belki de bugün sönmüştü...
*Günümüz*
Sorgu odasına çekilen Anıl, Bora ve Cenk Komiser'in sessizliğini odaya giren Timur bozar.
Timur: Bora, dışarı çık, ikisi konuşsunlar.
Bora: Ha, tamam.
*Dışarı çıkar*
Cenk: Anıl, başına gelenlerden haberdarım, senin adına üzüldüm ama bu yaptığın bir çözüm değildi.
Anıl: Anlamazsınız.
Cenk: Eğer bize, eğer sana yardım eden birileri varsa, onların adını verirsen cezanı hafifletebiliriz.
Anıl: Beni kandırdılar. Bora ve Yankı beni kandırdı. O kız pisliğin-
Cenk: Burada böyle laflar etmen uygun değil, sözlerin kayıt altına alınacak.
Anıl: Tamam, o beni KAN-DIR-DI!
Cenk: Bağırma, neler olduğunu anlat.
Anıl: Ben annemi Selin yüzünden kaybettim, Selin'den intikam almak istiyordum ama bana bu şansı Yankı verdi. Ben bunu yapmayacaktım, ama o benden bunu yapmamı istedi. Evet, Selin'i ben ittim.
Cenk: Suçunu itiraf etmiş bulunuyorsun, ama dediğine göre Yankı Kuyucu sana yardım etmiş öyle mi?
Anıl: Evet!
Cenk bilgisayarını çıkarır ve kamera kayıtlarını açar.
Cenk: Anıl, burada gördüğün gibi, Bora kameraları çevirmiş olsa da, Bora masum. Yankı Kuyucu ise yalnızca tuvalete giriyor ve çıkıyor. O kızın orada bulunduğuna dair kanıt var.
Anıl: B-Bu... Yalancı...
Cenk: Eğer suçunu hafifletmek için başkalarına suç atıyorsan-
Anıl: HAYIR! Yemin ederim ki yalan değil!
Cenk dışarıya çıkar, var olan yayını kapatıp içeriye geri girer.
Cenk: Seninle bir kez konuşacağım, yayın kapalı. Gerçekten Yankı Kuyucu'nun olayla bir ilgisi var mı?
Anıl: Evet.
Cenk: Daha önce aynı buna benzer bir olayda da adı geçen kişi oydu.
Anıl: O kız normal değil, psikolojisi bozuk onun!
Cenk: Seninle sonra görüşeceğiz Anıl Demir.
*Anıl'ın odadan çıkışının ardından içeriye Bora girer.  Oturan Bora etrafa bakmaktadır.
Cenk: Etrafa değil, bana bak.
Bora: Bakıyorum zaten.
Cenk: Bora Yüksek, kameraların yönünü bir insan neden değiştirir ki?
Bora: Komiserim, biliyorum bir mesleğiniz ve işiniz var, ama okul yıllarınızda hiç gülmemişsiniz belli ki. Okuldaki kameraların yönünü değiştirmek gerçekten keyifli bir şeydir. Ancak bu talihsiz olay gününe denk geleceğini bilmiyordum. Ben her gün yapıyorum gerçi bunu.
Cenk: Yüksek, burada yalana gerek yok. Anıl Demir, bize seninle Yankı'nın onu teşvik ettiğini söyledi.
Bora şaşkın şaşkın bakar, tiksinen gözlerle Cenk Komiser'i süzer.
Bora: Komiserim, başı derde girince başkalarını da yanında götürmeye çalışan sıradan ve aptal biri olduğunu düşünüyorum.
Cenk: Bundan bir kaç yıl önce, bu talihsiz olay ile fazlasıyla benzeyen bir olay daha gerçekleşti, ve bu olayda da adı geçen kişi Yankı Kuyucu'ydu.
Bora: Siz ne düşünüyorsunuz?
Cenk: Bu kadar tesadüfe inanmam mümkün olmayabilir ne yazıkki.
Bora: Yani siz, üzücü olayların kızı bulmasına üzülmeniz gereken yerde kızı mı suçluyorsunuz? Sizin gibi okumuş birinden beklenmeyecek hareketler komiserim.
Cenk: Peki, sorabilir miyim, sen neden hep Yankı Kuyucu'yu koruyorsun?
Bora: Siz neden hep bizim üzerimize oynuyorsunuz? Bir KATİLİN sözüne güvenecek biri misiniz yoksa?
Cenk: Benimle böyle konuşman uygun değil, dışarı çıkabilirsin.
Bora: Çıkıyorum zaten komiserim.
*Bora'da dışarıya çıkar, Bora'nın denetimli serbestliğinin ardından Anıl'ın dava sürecine kadar gözaltı kararı değişmez.*
Bazen birinin gölgesinde bir diğeri hayat bulur, o hayatın evreleri bir diğerini parçalarken bir diğerine nefes aldırır. Bir çocuğun başına gelenler bir diğerinin canına mal olabilir, ya da bir çocuğun diğerini kandırması bir diğerinin geleceğine mal olabilir. Bu da, geleceği elinden koparılıp alınanlar için, "Yeni Hayat" her zaman bir seçenektir. Sadece bunu kullanmayı bilmeliyiz.