Anonim/Texting

3.1

"Bak şimdi topu tutuyorsun ve potaya atıyorsun Mercan. Kafama değil." Diye konuştu Çağan. Bıkkın bir nefes verdim. Çağan ufacık sinirlenmişti çünkü yaklaşık yarım saatir bir topu potaya atmaya çalışıyordum.

"Ayy Çağan olmuyor. Her insan basketbolcu olarak doğmaz kiii. Hem ben senin kadar uzun değilim." İki elimle tutuğum topu hızlıca Çağana attım. Çağan tel eliyle topu tuttuğunda ağzım açık kaldı.

"Noldu atamadım dimi?" Dedi alayla. Aha şimdi bittin sen. "Bak gör nasıl atılıyor."
Biraz geriye gidip arkasında durdum. Çağan tam topu atacakken koşarak sırtıma zıpladım.
Çağan bunu bekleniyor olsa gerek ilk başta afalladı. Hızlıca kolları bacaklarıma doladı. "Rahatsız olmuyorsun değil mi?" Diye sordu. Ben ise onu çok takmadım çünkü saçına şekil yapmaya başlamıştım.

"Sen benim saçıma napıyorsun bal?" Dedi korkuyla. Kumral saçları çokkk tatlıydı.
"Heh oynuyorum biraz." Saçları yumuşacıkta ve çok güzel kokuyordu. Bu biraz sapıkça oldu.

Saçını bırakıp az önceki intikamımı almak için kollarımı boynuna doladım ve bu sayede kavgamız başladı. O bir yandan beni sıkıca tutuyor bir yandan ise kollarımı boğazdındqn çekmeye çalışıyordu. Fazla sıkmayaya özen gösterdim.

Çağanın gülüşünü duydum ve bende gülmeye başladım. "Noldu Çağan Efendi." Dedim kahkaha atarak.

Çağanın saçını çekecekken denge mi kaybedip öne doğru atıldım. Çağan beni omuzlarımdan tuttu ama bir işe yaramadı. Tam kafamı yere vuracakken çağan elini başıma koydu. Benim yere düşmemle birlikte Çağanda üzerime doğru düştü.

Bir eli başımın üzerinde diğer eli ise zemine bastırmıştı. Ben olayın şokuyla şapşik şapşik ona bakmaya başladım.
Ne çok yakındı ne çok uzak ama gene de kalp atışlarım hızlanmıştı.

Çağan sırıtmaya başlayınca kendime geldim.
Hemen yerden kalkıp üzerimi düzelttim.
Etrafa endişeleri gözlerle bakındım. Elimi kafama koyup etradımda döndüm.

"Eee şey.." etrafa bakmaya devam ederek konuştum. "Benim... E-evet! Benim dersim vardı." Diyip köpek kovalarmış gibi koşturmaya başladım. Arkamda sadece kahkaha atan bir Çağan kalmıştı.