Hayat Bu

Hayat Bu-Bölüm 2

Selam gençler 2. Bölüm ile karşınızdayım. Beğenen herkese şimdiden teşekkürler. Medyada Mehmet var :D Neyse uzatmadan başlayalım...

"Can kardeşim!!" diyerek bana doğru koşmaya başladı. Sesi biyerden tanıdık geliyordu ama kimdi.

Koşup yanıma geldi ve "Nasılsın can kardeşim ?" diyerek bana sarıldı. Tabi ya bu Olcay' dan başkası deildi. Biz onla can kardeşiydik. Hala öyleyiz tabikide yanlış anlamayın fakat bi aralar aklımdan uçmuş gibi. Ailesiyle birlikte şehir dışına eğitim almaya gitmişti heralde. O zamandan beri yoğun olduğundan pek görüşemiyorduk. Neyse şükürler olsunki tekrar geri dönmüşlerdi. Bi arkadaşım daha olduğunu görmek bana çok mutluluk verdi gerçekten.

Biraz dışarda sohbet ettikten sonra üzerimde günün yorgunluğu olduğu için iyi akşamlar deyip evime çıktım. Kendimi yatağa bıraktığım gibi uyumuşum. Uzun zamandır küçük de olsa hareketli olmamıştım.

Birkaç saat sonra uyandım. Tabikide benim klasik bir şekilde hemen uyuyup yarına geçmemi beklemeyin..

Birkaç saat kitap okuduktan sonra gözlerim yorgunluktan ağırmaya başladı. Uykumun gelmesi ile birlikte hemen uyudum. Yarın bu olayı unutsalar çok iyiydi.

***************************

Uff!! Kafamı zonklatan alarm çaldı. Neyse birazdan annem de gelir. Kalkayım bari.

Kafam döne döne mutfağa kadar gidip sandalyeye oturdum. Annemin hazırladığı yemeği yedikten sonra Can' ı alıp okula doğru yola koyuldum.

Sonunda okula geldik. Sınıfıma doğru homurdanarak çıktım. Kapıdan girdiğim anda kafamda hissettiğim acıyla hafif sarsıldım. Bi anda kendimi duvarda buldum. Karşımda da Mehmet' i.

"Mehmet noluyo lan" diyerek bağırdım. "Dün kaçtın diye dayak yemeyeceğini mi sandın ha !" diyerek yumruğunu kaldırdı ve suratıma geçirdi. Şu narin suratıma hayatım boyunca ilk defa yumruk yemiştim. Tek yumrukta yüzüm kanlar içindeydi. Bir yumruk daha suratıma gelirken gözlerimi kapattım.

Ardından sesler duymaya başlayıp gözümü açtım."Sen kime vuruyorsun ha şerefsiz !!" diyerek Mehmet' in yumruğunu geriye itti ve suratına sert bir yumruk attı. Olcay' dan başkası deildi bu. Çocuk sert yumruğun etkisiyle ayağa kalkmaya çalışırken Olcay suratına bir yumruk daha geçirdi. Çocuk oracıkta yığılıp kalmıştı. Bayılmamıştır inşallah başımıza iş açmasın. "Olcay adamsın lan!" diyerek Olcay' a sarıldım.

"Kardeşlerimize her şey feda" diyen can kardeşimle el çarpıştırıp bağırdık "Sonsuza dek kardeşiz !!"

Demekki buraya taşındıktan sonra bu okula yazılmış. En azından güvenebileceğim bir kardeşim olmuştu.

Neyse, bu olaydan sonra Mehmet pek bana sataşmamaya başladı. Mutlu bir şekilde günümü geçiriyordum. Hem kardeşimi bulmuştum hem de beni dayak yemekten kurtarmıştı.

Koridorda dolaşırken lavaboda bağırma sesleri duydum. "Sen nasıl Mehmet' e vurursun lan !! Nasıl bi yürek yemişsin acaba ?!" diyip sert bi yumruk attığını duydum.

Korkudan ne yapacağımı bilemezken koşup öğretmenlere haber verdim. Korkudan öğretmen oldular ama neyse.

Öğretmenin bitanesi içeri girdiğinde Olcay' ın kanlı yüzünü gördüm. Çocuklar ben öğretmeni çağırana kadar kaçmışlardı.

Hemen yanına koşup "Birşeyin var mı can kardeşim bir şey oldu mu sana cevap ver lütfen" diye bağırmaya başladım.

Biraz sarsıldıktan sonra kendine geldi. Hemen ayağa kaldırıp yüzündeki kanları temizlemeye başladık. Vuran çocuklar Mehmet' in arkadaşlarıymış. Bu çocuk tam dayak istiyor !!

Kardeşimin kanı benim kanımdır. Ne kadar kavga etmeyi bilmesem de kardeşliğin önemini iyi bilirim. Dayak yiyeceğimi bilsem de -ki kesin öyle olacak- genede o kavgaya giderim.

Yüzündeki kanları silerken zilin çaldığını farkettim. Mecbur birdahaki tenefüs olaya bakacaktık. İlk günlerdir diye dersleri de pek takmamaya başladım. Olcay' ı sınıfına getirip ben de sınıfıma geçtim.

Derste ful kendime gaz veriyordum. Artık kendime nasıl bir gaz verdiysem zil çaldığı anda gidip Mehmet'in yakasına yapıştım.

"Bu yaptığın sana yakışıyor mu ha şerefsiz çocuk !!!" diye bağırmaya başladım.

"Bana vurmak kolay mı ha." diyerek gülmeye başladı. Benim vuramayacağımı düşünüyordu öyle mi ?

"Ulan senin ben..." diyerek suratına güzel bir yumruk çaktım. Benim yumruk atamayacağımı sandığı için kendini hiç savunmaya almamıştı. Doğrusu ben de şaşırmıştım. Hayatımda ilk defa yumruk atmıştım. Genede attığım yumruğun bi anlamı vardı. Kardeşlik adına atmıştım o yumruğu. Unutmayın yani.

Yumruğun gazıyla karnına bir de tekme attım. Hepten sarsılan çocuğa bir daha yumruk attım. O kadar gazı boşuna vermemiştik heralde yani. Tekme atmaya çalışırken yüzüme beklemediğim anda yediğim yumrukla yere serildim. Herhalde arkadaşları gelmişti. Gene bir dayak yemeye hazırlanmam lazımdı.

Ne ara bu kadar piskopat olduğumu hatırlamıyorum. Ya kardeşliğe çok önem veriyorum ya da ders boyunca kendime çok gaz vermiştim.

Bildiğin dayak yiyordum lan hemde acayip şekilde. Bu zamana kadar en ufak yumruk yemeyen çocuk bi anda nasıl böyle piskopata bağladı ya ?

Mehmet hala ayağa kalkmaya çalışırken neyseki Olcay ve Can geldi. Abi Can' ıda bu işlere sokacaktım ya kendimden harbiden utandım.

Tüm dikattimi Mehmet' e verdiğim için çok acı hissetmemiştim. O çocuğa şimdiden çok büyük bir kin beslemiştim.

Kardeşlerim Mehmet' in sap arkadaşlarını başımdan aldığı gibi koşup Mehmet' e vuracakken bir baktım bedenimi kaldıramıyorum lan çok acıyooorr !!!

Bedenime baktığımda tüm vücudumun kan olduğunu farkettim. Acısı da şimdi gelmişti.

Bir bölüm sonu daha...

-Sizce Ümit' in başına daha neler gelecek ?

-Mehmet nasıl bir intikam alacak ?

Birdahaki bölümde görüşmek üzere...