padre asesino || taekook ✓

15- saçımı boyamaya

İki bölüm yayınladım. Sıradakini de okumayı unutmayın.

Başımı eğmiş sessizce göz yaşlarımı akıtırken Taehyung'un bana arkadan sarıldığını hissettim. Kardeşinin içinde bulunduğu duruma ve şuan benim kadar etkilenmiş olmasına rağmen bana destek olmaya çalışıyordu. Bu yaptığı düşünceli hareket daha çok ağlamama sebep olurken Beomgyu'nun çekingen sesini duydum.

"J-jun-jungkook... ben-" Oğlum ona 'baba' dediği için kendisine sinirlendiğimi ve bu sebeple ağladığımı zannettiği için sözünü kestim.

"Sorun değil Beomgyu, bunun için seni suçlayacak değilim, korkma. Aksine iki yıldır oğlumu koruyup babalık yaptığın için sana minnettarım." Gözlerindeki rahatlamaya an be an şahit olurken sözlerime devam ettim. "Ben onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Ne yer yada ne yemez, en sevdiği oyuncağı ne? Bunun gibi daha çok şey var. Bundan sonra ona babalık yapmama yardımcı olur musun? Lütfen bana yardım et. Kaybettiğimiz iki yılı tekrar kazanmak istiyorum."

Gözlerinin dolduğunu görünce gözyaşlarım az da olsa dindi. Güya ben onlara destek olacaktım fakat onlar bana destek olmak zorunda kalıyordu.

"Tabiki de yardımcı olurum hyung!" Bana hitap şekli dudaklarımın sıcak bir gülümseme ile kıvrılmasını sağladı. "Seni rahatlatır mı bilmiyorum ama ben Doyoung'a hep bir kardeş gözüyle baktım. Çünkü onunla tanıştığımda henüz 16 yaşındaydım. Onun eksiklik yaşamasını istemediğim için feromonlaromla yardım etmek istedim ama o beni babası olarak kabullendi bir süre sonra. Gerçekten özür dilerim hyung, amacım senden oğlunu çalmak değildi."

Söyledikleri ile ona olan sempatim artarken vitanın Beomgyu olmasının gerçekten beni mutlu ettiğini fark ettim. Başka biri olsaydı şuan çok daha farklı şeyler yaşanmış olabilirdi.

Taehyung " Öyle bir amacın olmadığını biliyoruz Beomgyu. Sen kendini çoktan kanıtladın." diğerek Wooshik'in ölümünü hepimize hatırlatınca Taehyun'un gerildiğini fark ettim. Beomgyu için endişlenmiş olmalıydı, Beomgyu'nun nasıl bir tepki vereceğini kestiremiyordu. Ben de dudaklarımı dişleyerek vitanın mimiklerini izlemeye başladım.

Fakat Beomgyu bizi şaşırtacak tebessüm etti ve "Onu kendimi kanıtlamak için yapmadım. İki yılımı mahveden adamdan intikamımı aldım." dedi. Bu haline Taehyung hariç diğer ikimiz şaşırırken Vita ve delta birbirlerine gururlu birer tebessüm sunuyorlardı, Taehyung'un kine pek tebessüm denilebilirse.

"Neyse ben Doyoung'u yatırayım. Çok huysuz uykusunu alamamış olmalı." Başımla onaylayınca Taehyun ile birlikte yanımızdan ayrıldılar. Taehyun hakkında pek düşünme fırsatım olmamıştı fakat çok konuşkan biri olmadığı barizdi.

Yaklaşık bir saat kadar Taehyung ile oturdum fakat ağzını bıçak açmıyordu. Yeonjun'um doktoru, Bay Jang gelip "Choi Yeonjun'un yakınları siz misiniz?" diye sormasa sessizliğin uzun bir süre daha bozulacağını sanmıyordum.

Taehyung ile birlikte hemen ayağa kalktık.

"Buyrun, ben abisiyim." Taehyung'un endişeli sesiyle odağını ona çevirirken heyecanla doktorun dudaklarından dökülecek sözleri beklemeye başladım.

"Bay Choi'nin durumu hakkındaki gelişmeleri sizinle paylaşmalıyım. Ayrıca şunu da belirtmeden geçemeyeceğim ki Bay Choi gerçekten çok güçlü bir omega. Biliyorsunuz ki omegalar duygusal olarak olmasa da fiziksel olarak diğer türlerden daha hassasla-"

Taehyung onun boşboğazlığı yüzünden sinirleri tapesine atarken tahammülsüzlük ile sözünü kesti.

"Uzatma da sadede gel artık." Bozulan doktor bunu gizlemek için kısaca boğazını temizleyip sözlerine devam etti.