වර්තන💚❤️ (Hold)

06කොටස

12.30 කිට්ටු වෙනකම් සචියලා ගෙදර ඉදපු මම ආපස්සට ගෙදර ආවේ මට දෙන්නෙක් ගන්න යන්න තියන නිසා බයික් එකේ දෙකම දාන් එන්නෙ බෑනේ..

ගෙදර ආව මම බයික් එක පහලින් පාක් කරලා හෙල්මට් දෙකත් තියලා කාර් එකත් අරන් කෙලින්ම ආවේ අම්මිගේ ඔෆනේජ් එක ලඟට කා එක ඇතුළට දාන්න පුලුවන් කම තිබ්බත් නොදා හිටියේ එයාව අරගෙන අකේෂ්ව ගන්න යන ඕන නිසා..

කා එකේ බොනට් එකට හේත්තු වෙලා හිටිය මම බලන් ගේට් එකෙන් එලියට ආව එයා මේ පැත්තට ෆෝන් එකත් කනේ ගහන් ඇවිදන් එනවා...

මාව දැක්ක අභිනු ෆෝන් එක කට් කරලා සාක්කුවට දාගත්තේ මට ඒ ගැන සැක හිතෙද්දි...

මොකද්ද මේ ෆෝන් එකේ හංගන්න තරම් මුට තියන දේ.. අනික මෙච්චර කෝල්ස් මුල් දවස් වල ආවේ නෑ..එදා රෑත් නොටිෆිකේශන් වඟක් ආවේ...ම්ම් ..බලමු හා පැටියෝ ඔයා ඔය ප්ලේ කරන්න යන සෙල්ලම මොකද්ද කියලා...

.........................................................................

දවල් ඔෆනේජ් එකේ වැඩ ඉවර කරන් ලමයි ක්ලාස් එකෙන් යනකම් ඉදලා මේ සතිය පුරා එන  කෝල් වලට නිමක් නැති වෙන්නයි ඒ විදිහට මට කෝල් එන්න හේතු උන කෙනාට මම කෝල් එකක් ගත්තේ...

මම මොනා කරාටද එයා ඒ විදිහට කරේ කියලා දැන ගන්න උනත් එයා කිව්ව දේවල් එක්ක මගේ ජිවිතේ විනාඩි ගානකට උනත් තිබ්බ සතුට එහෙම් පිටින්ම නැතිවෙද්දි...

කදුලු පිරුනේ නොනවත්වා එන මැසෙජ් වලයි කෝල් වලයි තියෙන්නේ එකම ප්‍රශ්නේ නිසා ගලන කදුලු පිට අල්ලෙන් පිහද ගත්ත මම ගේට් එකෙන් එලියට ඇවිත් නිකමට එහා පැත්ත බැලුවේ එයා ඉදිදෝ කියන සැකේ මත උනත් මගේ සැකේ හරි ගියේ අත් දෙකත් බැදන් කාර් එකට හේත්තු වෙල ඉන්න එයා නිසා...

උදේ මාව ගෙනත් දාපු ඇදුමෙන්මයි හැබැයි බයික් එකේ වෙනුවට කලුපාට බෙන්ස් එකක් මීට කලින් මම මේ වගේ කාර් එකක් දැක්කේ ලෙවින් සර් ලඟ විතරයි...

මාව දැක්ක එයා පාරෙන් එහා පැත්තේ ඉදන් පාර පැනන් මේ පැත්තට ආවේ මගේ ඇස් මට බොරු කරනවදෝ හිතෙද්දි..

මෙච්චර වෙලා තිබ්බ ප්‍රශ්නේ පවා හරි ඉක්මනට මට අමතක කරේ එයාගේ රූපේ..