වර්තන💚❤️ (Hold)

13කොටස

නුවර ඉදන් අපි කොළඹ ඇවිත් හරියටම අදට මාසයක් වෙනවා කට්ටියම පරණ පුරුදු ජිවන රටාවට හුරු වෙද්දි..

එයා එක්ක පලවෙනි පාරට නත්තල පවා හිය අවුද්දේ මම සැමරුවා අලුත් අවුරුද්දක් එක්ක ජිවිතේ ගෙවන් යද්දි වෙනසකට තිබ්බේ හැමදාම මගේ ජිවිතේ තිබ්බ හිස් තැන එයා නිසා පිරිලා තිබ්බ එක විතරයි...

ලෙවින් සර්ලත් ගමේ ඉදන් ඊයේ රෑ කොළඹ ආවා වෙලාව එකට කිට්ටුයි පොඩ්ඩෝ ටිකත් එක්ක නටලා නටලම ඇඟට මහන්සිය අල්ලද්දි ලමයි ටික එලියට යනකම් හිටිය මම ඩෙස් එකෙන් ඔලුව තියාගත්තේ මහන්සියට වෙද්දි ටික වෙලාවකින් මගේ ෆෝන් එක රින්ග් වෙන්න ගත්තේ කෝල් අයිඩී එක නිසා මගේ මුහුනට හිනාවක් එද්දි...

ෆෝන් එක ආන්සර් කරලා කනේ තියාගත්ත මම..

Shakya aiya ❤️📞........

"හෙලෝ...

"ක්ලාස් ඉවරද බබා???

" ම්ම්ම්....

" මොකද හා පැටියා අද සද්දේ වැහිලා...ම්ම්ම්...

"මුකුත් නෑ....

"වෙන්න බෑනේ මම නුවරින් අරන් ආවේ කටකාර හා පැටියට මොකද උනේ???

"මහන්සිනේ...

" එලියට එන්න බබා මම ගේට් එක ලඟ ඉන්නේ...

"හරි....

වෙනදා වගේ නෙවෙයි මගේ ගැන හොයන්න බලාගන්න දැන් කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා දැනෙද්දි ඒ දැනෙන සතුට වචන කරගන්න හරි අමාරුයි...

කෝල් එක කට් කරපු මම බෑග් එකට බඩු ටිකත් දාන් ඩාන්සින් රූම් එකේ දොරත් වහගෙ එලියට යන්න හැදුවත් ඒ එක්කම වගේ මාව පියුමි මිස් නතර කර ගත්තේ...

මන් එයා දිහාවට ඇයි අහන්න බැල්මක් දෙද්දි..

"අභිනු යන්න කියලද??

"ඔව් මිස් පියුමි...මොකක් හරි උවමනාවක්ද??

"අ...මේ...නෑ...අභිනු බස් එකේ යන නිසා මාත් යන්න එපැයි...

" පියුම් මිස් ඒත්...

පියුමි මිස්ට උත්තරයක් දෙන්නත් කලින් මගේ ෆෝන් එක ආයෙම රින්ග් උනේ මගේ මුහුන වෙනස් වෙද්දි මම ෆෝන් එක කනේ ගහගහන් කතා කරන්නත් කලින් එහා පැත්තෙ මනුස්සයා කතා කරේ මන් පියුමි මිස් ලඟින් ටිකක් එහාට යද්දි...