MARDİN'DE SEHER YELİ

43. Bölüm

Bölümü pazar günü tamamlayıp atacaktım. Ben ne zaman birşey planlasam birşey oluyor.

Benden kesinlik beklemeyin. Vallahi olmuyor. Deniyorum habire bir aksilik.

BeniAleynaAlty34 👈 tıklayıp beni takip edip desteklerseniz çok sevinirim. Oylama ve yorumları bolca bekliyorum.

KEYİFLİ OKUMALAR ♥️

Kötü şeylerin sonunda iyi şeyler dileriz. Adel bir dilekte bulunduğunu bile hatırlamıyordu.

Öğrendiklerinden sonra hala kendine gelememişti. Hamile olmak onun için eşsiz bir şeydi.

Küçük bir cana sahip çıkıp, annelik edebilecekmiydi . Bir annenin veya babanın sevgisini hiçbir zaman hissedememişti. Ya bebeğiyle gereğinden az ilgi gösterirse...

Geçmiş adım adım onu takip ediyordu. Bunu Miran'ın bilmeye hakkı vardı. Ama daha kendi kabul edememişken nasıl söyleyebilirdi.

Gözlerini daldığı yerden alıp Mardin'in eşsiz manzarasına çevirdi. Azad abisi onu merak ettiği için arayıp yemeğe çıkmayı teklif etmişti.

Ne kadar istemesede Azad'ın ısrarlarına dayanamamıştı. Yanağına konulan öpücükle, Adel irkilerek onu öpen kişiye baktı.

Azad Adel'in karşısına oturtup "seslenmeme rağmen dönüp bakmadın. Bu dalgınlığının  sebebi dünkü olaymı. " Diye sordu.

Adel masaya doğru eğilip kolarını masaya koyup, elerini çenesinin altından çapraz şekilde bağladı.

Azad'ın kahve gözlerine bakıp konuştu" Hem i olay. Hemde..." Diyip sustu. Dilinin ucuna geleni söyleyemedi. Azad Adel'i dünkü Miran'la olan tartışmasını kast etiğini düşündü.

Azad yanağını çevreleyen kirli sakalını sıvazlayarak kardeşini teselli amaçlı konuştu" Canın sıkma. Miran eğer bunu izin verdiyse bir bildiği vardır. En ince ayrıntısına kadar düşünülmüştür o . O kimse gibi düşünmez." Diyip devam etti." Miran'ın sana olsn dünkü davranışında ötürü pişmandır. Senin sakinleşmeni bekliyor. Gönlünü alacaktır " dedi.

Adel acı bir gülümsemeyle" Yakıp yıkıcak . Sonra gelip pişman olup özür dileyecek " dedi.

Eliyle kalbini gösterip" Benim bu kalbim hiçbir şeyi affetmek istemiyor. " Dedi. Azad Adel'in küçük ellerini avuçlarının arasına alıp. " Seni anlıyorum demek saçma olur. Senin yaşadıkların ve benim yaşadıklarımı bambaşka şeyler. Senin kendine olan en büyük yanlışın ne biliyormusun ?" Diye sordu.

Adel boş gözlerle abisine baktı. Azad içine derin soluklar çekerek" bir tek senin değil biz insanlarında. Kendinizden önce hep başkalarının düşünürüz. O iyi olsun kötü olan bana kalıyorsa sorun değil. Diyoruz. Bir kere düşün kendin için ne zaman güzel bir karar aldın" dedi. (Sizin kendiniz için yaptığı güzel birşey veya karar varmı? Dürüst olun)

Azad sıkıntılı bir sesle elini salayıp konuştu" Boşver saçmaladım ben"dedi
Adel dudaklarını birbirine bastırıp kafasını iki yana salladı " Hayır doğruyu söylüyorsun" dedi.

Azad keyifle elerini birbirine sürterek konuştu" Ne yiyelim " diye sordu. Adel kolarını silikleyerek " bilmem farketmez. Fazla açta değilim" dedi. Azad gözlerini kısıp Adel'e baktı " sen bana baksana" dedi. Adel kafasını kaldırıp abisine baktı " Dünden beri birşey yemedin değilmi?"  Diye sordu.

Azad Adel'den bir cevap bekledi. Adel suskunluğunu koruyarak başını önüne eğdi. "Yemek yemeden burdan çıkmıyoruz" dedi.

Azad karsonu çağırarak birşeyler sipariş etti. Adel telefonunun ekranının tıklatarak saatte baktı. Öğele saatleri olduğu için çıkmıştı hastaneden. Zaten fazla bir işi yoktu nedense. B
Miran'ın bu işte bir parmağı olduğundan emindi. Hemşireler her sorduğunda. Hastaların eşit şekilde dağıttıldığını söylüyordu.