MARDİN'DE SEHER YELİ

37. Bölüm

AleynaAlty34 tıklayıp takip edebilirsiniz.

KEYİFLİ OKUMALAR 🤍

Hayatta acımasızlık insanı ayakta tutar. Bazen başkalarından önce kendimizi düşünmemiz gerekir.

İnsan insanın dostu değil en büyük düşmanıdır. Am biz insanlar sevgiye muhtaç varlıklarız.
Biz insanların en büyük hatası kendimizi ikinci plana atmasıydı.

Adel önündeki kadına şaşkınlıkla baktı. Onun burda ne işi vardı. Miran'a bakarak ondan bir açıklama bekledi.
Miran'ın yaptığı şey karşısındaki kadına sinirli bakması idi.

"Abla kızı rahat bırak." Canan Hanım yerinde kalkıp kapıda bekleyen çifte doğru yürüdü.

Yüzündeki kocaman gülümseme ile kolarını açıp Adel'e sıkıca sarıldı. "Hoşgeldiniz kızım" dedi.
Adel üstündeki şaşkınlığı atarak ona sarılan kadına karşılık verdi. "Hoşbulduk" dedi .

Canan Hanım geriye çekilip Adel'in saçlarında öperek "Maşalah çok güzelsin" dedi . Adel küçük bir tebessüm ile karşılık verdi. Miran dikkati üstüne çekmek istercesine boğazını temizledi. Canan Hanım elerini zor bela yeğeninden çekerek Miran'a sarıldı "Ağam sende hoşgeldin"diyerek alay etti.

Bir ağa olsada ona öyle seslenilmesinden hoşlanmazdı.
"Hoşbulduk hala . Sende hoşgeldin"dedi.
Canan Hanım ikilinin koluna girerek onları avluda bekleyen aile üyelerine doğru yürütü.

Adel büyüklere tek tek sarılıp abilerine doğru yürüdü. Azad kolarını iki yana açtı. Adel onun için açılan kolarını arasına girerek abisine sıkıca sarıldı.""Çok özledim sen. Ben sensiz nasıl bu zamana kadar yaşamışım " diye konuştu Azad.
Adel ayak parmakları üstünde yükselerek abisinin yanağına öpücük kondurup konuştu" Benden senin özledim " Diyerek abilerinide çok seviyordu. Ama Azad'la aralarındaki bağ çok farklıydı.

Azad' tan ayrılıp Ferit ve Kadir abisine sarıldı. Ümit ile Ferhat'ta gelmişti. Onlar neden gelmişti anlayamamıştı.

Çekingen adımlar atarak önce ümite sarıldı daha sonra Ferhat'ta sarıldı.
Bütün aile üyelerini ile sarılıp hasret göndermişti. Adel bugün anladı onları ne kadar sevdiğini.

Mirza Ağa boğazını temizleyerek sessizliği sağlamaya çalıştı. "De hayde çocuklar yoldan gelmiş. Sofraya geçelim" dedi.

Adel Azad abisinin kolunun altına girerek masaya doğru yürüdü.
Masanın başında Mirza Ağa yerinin alırken onun hemen karşısında ise Miran yerini almıştı. Miran'ın hemen yanında Adel. Adel'in, yanında ise sırası ile abileri ve Yaren Hanım, Haşim ağa oturuyordu.

Miran'ın diğer yanında ise Avzer, Cihan ve iki halası, Zelal Hanım oturuyordu. Masa avluda kurulduğu içine çok güzel bir aile yemeği hazırlanmıştı. Adel böyle bir karşılanmayı beklemiyordu. O hep üç kişilik bir aileye göre yaşamıştı. Şuan kocam bir ailesi vardı.

Mirza Ağa,"Afiyet olsun"demesi ile herkes yemeğe başlamıştı. Miran kendinden önce Adel'in tabağını doldurdu. Adel kaşlarını çatıp tabağına baktı. Gün içinde yediklerini toplasan bu kadar etmezdi.
Masanın altından Miran'ın ayağına vurarak "Nasıl yiyeceğim ben bunu" diye sordu.

Miran eliyle tabağı gösterip "Bitirene kadar kalkmazsın" diyerek kesin bir dille uyardı. Adel Miran'ın bu tavrına gözlerini devirip çatalını eline alıp içli köfteden bir parça ağzına aldı. Zaten Miran'a sinirlenmişti bide bunun için kavga çıkarmak istemiyordu.

Miran masadakilere bakıp Adel'e dönüp sadece onun duyabileceği bir şekilde konuştu"Bir daha gözlerini devirirsen gözlerini oyarım" dedi

Adel ağzındaki lokmasını yutarak aynı Miran gibi sessizce fısıldadı"kıyabiliyorsan yap" dedi.
Adel'in Miran'a meydan okuması Miran'ın dudaklarının kıvrılmasına neden olmuştu. İnatçı kız onu delirtmeye devam edecekti"Doğru ben sana kıyamam. Düşündüm de" Elini masanın altından Adel'in bacağına koyarak okşadı "Başka yöntemlerlede haledebiliriz"dedi.