දැන් වෙලාව රෑ එකොළහ පහු වෙලා ඇති.. ඒත් නින්ද ඇස් මානෙකවත් නෑ.. මං තාම කල්පනා කරන්නෙ හවස ජුවලරි ශොප් එකට ගිහින් එද්දි බොස් කිව්ව කතාව.....
flashback
අපි හිටියේ ජුවලරි ශොප් එකට ගිහින් ආපහු ගෙදර එන ගමන්.. මගදි කරගන්න තවත් වැඩ වගයක් තිබුන නිසා ගෙදර එද්දි හැන්දෑ වෙලා.. රෑට කෑමත් රෙස්ටුරන්ට් එකකින් අරගෙන ම ආවෙ දැන් ඇවිත් උයන්න මහන්සි නිසා.. එන මග දිගට විනාඩි ගානක්ම අපි අතර කතාවක් නොතිබුන හින්දාමද කොහෙද බොසා කාර් එකට බ්ලූටූත් කනෙක්ට් කරලා සින්දුවක් දැම්මා.....
පෙම් දුක් ඇති මේ හිතේ ලියැවුනූ
ඒ මගතොටේ ඔබ තමයි හමුවුනු....
සෘතුවක් වී නම් මං
ඔබ සුළඟ වී එයි නම්
ඔබ මගේ ජීවිතේ බැව් තේරුනා....
සෘතුවක් වී නම් මං
ඔබ සුළඟ වී එයි නම්
ඔබ මගේ ජීවිතේ බැව් තේරුනා....
කාර් එකේ සින්දුව ප්ලේ වෙද්දි ඒ වොයිස් එකට තවත් වොයිස් එකක් එකතු වෙලා තියෙනවා මට ඇහුනා.. ඒත් එක්ක ම මම ඒ වොයිස් එක ආපු පැත්ත හැරිලා බලද්දි මං දැක්කෙ මගෙ දිහා බලාගෙන සින්දුව මුමුණන බොසාව......
පාට තොල් ඈගේ ආලේ මවයි
ආලෙ ඇයගේ මතින් මා මත් කරයි.....
හිනාවෙන් පාන රූපෙ මේ
ආදරේ පාන රූපෙ ඒ
ඉඩෝරේ ආයෙ නාවදෙන් මේ භවේ.....
පෙම් දුක් ඇති මේ හිතේ ලියැවුනූ
ඒ මග තොටේ ඔබ තමයි හමුවුනූ...
සෘතුවක් වී නම් මං
ඔබ සුළඟ වී එයි නම්
ඔබ මගේ ජීවිතේ බැව් තේරුනා....
සෘතුවක් වී නම් මං
ඔබ සුළඟ වී එයි නම්
ඔබ මගේ ජීවිතේ බැව් තේරුනා....
පාට තොල් ඈගේ කියන කොටස මගෙ දිහා ම බලාගෙන කිව්ව බොසා කට කොනකින් හිනා වෙලා ඉස්සරහා බලාගත්තා.. මේ දේවල් හින්දා මේ වෙද්දි මගෙ බඩේ සමනල්ලු සිය ගානක් තටු ගහන්න පටන් අරන් තිබුනෙ...මං කියන්නෙ එහෙම ඕනෙ නෑනෙ.. එයාට කෙනෙක් ඉන්නවනෙ.. ලබන සතියෙ ප්‍රපෝස් කරන්නත්නෙ යන්නෙ.. ඉතින් මාත් එක්ක හුර්තල් වෙන්නේ අහවල් එකටද.. අම්මපා මේවට තමා මට නගින්නෙ...
