2. bölüm

29 6 4
                                    


Efe'nin ağlama sesi gelince oflayarak koltuktan kalktım. Kapıyı açıp dışarı çıktığımda efe'yi yerde ağzı bir karış açık ağlayarak buldum. Hızla yanına gidip "ablam, ne oldu neden ağlıyorsun" dedim onu kucağıma alarak. Efe "yere düştüm" dedi ağladığı için anlamsız çıkan sesiyle. Yanağına derin bir öpücük bıraktım "sana koşma dedim ama, bak terlemişsinde gel ilacını verelim" dedim. Efe ise ben hariç her yere bakıyordu.

Oflayarak içeri girdim. Efe'yi koltuğa bırakıp efe'nin odasına girdim. İlaçları aldıktan sonra çıktım. "Bak ilacını getirdim hadi iç ablam" dedim gülümseyerek. Akkılı bir çocuk olduğu için hemen ilacını içti. "Dışarı çıkalım mı beraber?" diye sordum. "Evet" dedi tatlı tatlı. Gülümsedim. "Montunu alıp geliyorum hemen" deyip ayağı kalktım. Efe'nin montunu alıp giydirdim ve dışarı çıktık. Efe "parka gidelim mi?" Deyince "Tamam ama sadece on dakika" dedim. Efe gülüp "tamam" dedi tatlı tatlı.

Parka geldiğimizde ben bir banka oturdum Efe ise hemen oyuncaklara koştu. Gülümseyerek onu izledim. Yanımda duyduğum hışırtarla yanıma birinin oturduğunu fark ettim. Bakışlarımı oraya çevirince gördüğüm kişi yutkunmama sebep oldu. Bu oydu. Bu o katildi... "s-senin ne işin var burada" dedim korkuyla. Bakışlarını bana çevirip "sana peşindeyim demiştim" dedi. Bunu ciddimi söylemişti. Ofladım. "Ya neden peşimdesin" dedim kaşlarımı çatarak. Katil "Canım öyle istiyor çünkü" dediğinde sinirle dişlerimi sıktım. Artık sinirlenmeye başlıyordum.

Bir anda Efe "abla" deyip buraya geldiğini görünce sinirli ifademi bozup yerine tatlı ifademi koydum. "Efendim ablam" dedim gülümseyerek. Efe "su" dediğinde çantadan suyu çıkartıp ona verdim. Suyu içtiğinde "bu kim" dedi katili göstererek. "Bir arkadaşım hadi sen git oyna" dedim. "Tamam" dedi arkasını dönüp giderek. Bakışlarımı tekrar katile çevirdim "peşimi bırakmayacaksın öyle mi?" Diye sordum sinirli ifademe bürünerek. Başını aşağı yukarı salladı. "Tamam lan bırakma. Ne bok yiyorsan ye" dedim sinirle. Ne dediğimi ben bile bilmiyordum. O ise şaşkındı. "Bunu biraz geç kabullenirsin sanıyordum" dedi. Ben bana sunulan bu iğrenç hayatı kabullenmiştim, bunu mu kabullenmicektim.

"Ne yapıyorsan yap ya" dedim bıkkınlıkla. "Tamam o zaman bu akşam seni bir numara arayacak aç" dedi ve başka bir şey söylemeden gitti. Numara mı? İyide numaramı nerden bulmuştu. Daha önce söyledim mi bilmiyorum ama, bu adam cidden garipti...

                               ********

Oturduğum koltukta oflayarak dikleştim. Şu an ne mi bekliyordum? O katilin aramasını. Evet. Yüzsüz yüzsüz bunu bekliyordum. Bir anda telefonumun çalma sesi gelince hızla ayağı kalktım. Arayan bir numaraydı. Yoksa omuydu? Telefonu elime aldım ve boğazımı temizleyerek aramayı cevapladım. Telefonu kulağıma götürüp "alo" dedim. Fakat karşıdan gelen ses tüm hayallerimi suya düşürmüştü. "İyi günler eğer zengin olmak istiyorsanız bu tuşa tıklayınız"

Bunların dolandırıcı olduğunu bildiğim için hemen kapattım. Oflayarak tekrar koltuğa oturdum. Akşam olmuştu, neden hâlâ aramamıştı. Telefonum tekrar çakınca hızla ayağı kalktım. Yine numaraydı. O olmasını dua ederek aramayı cevapladım. "Alo" dedim. Karşı taraf "açmazsın sanmıştım" dedi. Bu oydu. Boğazımı temizleyerek "Sen olduğunu bilmiyordum" dedim. Yalan söylemekte iyi olduğumu söylemişmiydim. Katil "bilmediğin numaraları açmaman gerektiğini ailen sana öğretmedi mi?" Deyince kaşlarımı çattım. "Ben bebek miyim katil?" Dedim sinirle. "Değil misin?" Dediğinde iyice sinirlenmişim. "'Değilim tabii" dedim hemen.

"Neyse bu konuyu kapatıyorum. Adın ne?" Diye sorunca güldüm. "Sanane" dedim. "İster söyle ister söyleme benim için sonuç değişmeyecek sıla" dediğinde yutkundum. " ismimi nereden biliyorsun?" Diye sordum. O ise umursamaz bir şekilde "ben bilirim" dedi.

"Neden peşimdesin?" Diye sordum artık dayanamayarak. Bir kaç saniye sessiz kaldı. "İnan bu soruyu bende kendime soruyorum" dediğinde kaşlarımı çattım. "Nasıl yani?" Dedim anlamaz bir şekilde. Katil "Öyle işte" dedi. Güldüm. Evet güldüm. Ama sinirden güldüm. Hem neden peşimde olduğunu bilmiyordu hemde peşimde dolaşıyordu. Daha önce söyledim mi bilmiyorum ama bu adam cidden garipti...

"Beni öldürmiyeckesin deme?" Diye sordum. Katil "Hayır, ama eğer benimle uğraşırsan o zaman fikrim değişe bilir. Ve dediklerimi yapacaksın." Dediğinde oldu paşam başka emrin dememek için kendimi zor tuttum. Onun yerine "tamam" dedim. "Çok çabuk kabullendin" diye homurdandı. "Kardeşim için yaşamalıyım" dedim. Karşı taraf bir süre ses çıkarmadı. Sonra ise "iyi geceler" deyip yüzüme kapattı. Evet yüzüme kapattı. Kaşlarımı çatarak telefonu kulağımdan çektim. Bu adam gerçekten ve gerçekten garipti...

Neyseydi. Kaydetme yerine gidip onu
Katil🔪 diye kaydettim. Ve mesajlar kısmına girip "iyi geceler" yazdım. Ve gelen görüldü mesajı ile telefonu koltuğa fırlattım. "Şerefsiz adam ya" dedim. "Geber inşallah piç, bide görüldü yedik piçten" ona beddua ede ede uyudum...

Evet canlar yine ben. Bölümler kısa kısa gelecek. Belki ilerleyen zamanlarda uzatırım. Eğer uzun istiyorsanız söyleye bilirsiniz. Hoşça kalınn:))

KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin