SARIŞIN BOMBA!

Kaybetme korkusu..

Biraz da Uzay dan dinleyelim :)

Silah Sesi!

Gözlerim direk Masal'a kaydı. Korku dolu gözlerle bana bakıyordu.
" Ben kan görmeye dayamam" demesiyle düşmesi bir oldu.

"Lanet olsun" diyerek koşmaya başladım. Hiç beklemeden tek hamlede Masal'ı kucakladım ve kapısı açık olan arabaya nazikçe yerleştirdim.

Hızla araya bindim ve gazı kokledim. Sinirim den direksiyonu sıkıyordum. Gözüm Masal'a takıldığında yüzünün benbeyaz olduğunu gördüm ve bir küfür savurdum

Siktir

Korkuyordum..
Ona bir şey olacak diye
Onu kaybedecegim diye korkuyordum..

Telefonu cebimden çıkarıp Gökhan'ı aradım.
" Abi nereye kaybol-"
" Gökhan neredesin" diyerek sözünü kestim.
" Davette abi noldu sesin gario geliyor bir şey mi oldu" dedi endişeli bir ses tonuyla
" Masal" Gökhan sözümü keserek lafa daldı
" Masal kim abi "
" sikerim lan gökhan lafımı bolmede dinle lan" dedim bağırarak
" pardon abi dinliyorum" dedi gökhan kısık sesle.

Derin bir nefes aldım ve konuştum.

" masal vuruldu. Ben onu bizim hastaneye götürüyom. Sende hemen gel" deyip bir şey demesine izin vermeden telefonu kapattım.

" Olmaz masal! Gidemezsin bana yaptıklarının cezasını çekmeden gidemezsin" dedim kendi kendime ve gazı kokledim.

Hastaneye geldiğim de hızla arabadan indim ve Masali kucakladığım gibi koşarak hastaneye girdim "Sedye getirin" diye bağırınca hemşireler koşarak yanıma geldi.

Bir kaç dakika içinde Masal'ı içeri almışlardı. Yerimde duramiyordum. Korkuyordum ona bir şey olacak düşüncesi beni yiyp bitiriyordu.

Omzumda hissettiğim elle sol tarafıma döndüm.
Gelen gökhan di.

" Bul gökhan. Bunu yapanları hemen bul" sinirle ellerimi saclarimin arasindan gecirdim " Kim lan bunu yapan kim!" Yanımda ki sandalyeye vurarak.

Bunu yapanı bir bulayim bana ölmek için yalvaracak!

Gökhan bunu yapanı bulmak için gitmişti. O sırada telefonuma gelen mesajla telefonu cebimden çıkardım.

Bilinmeyen Numara

Bakıyorum da güzel kadinini koruyamadin koruyamadin Uzay Korkmaz! Ne kadar ciddi olduğumuzu anlamışsındır..

Sinirle elimde ki telefona bakıyordum. Onu herif bir bulayim kendi ellerimle öldürecektim.

O sırada bakışlarım kapıdan çıkan doktora kaydı.
" Durumu nasil onemli bir şeyi yok ya"
"siz hastanın neyi oluyorsunuz" diyen doktora şaşkın gözlerle baktım. Bir sure durduktan sonra " Sevgilisiyim" dedim.

"Peki masal hanımın durumu iyi yanlız çok kan kaybetmiş bir kaç gün uyutacagiz" dedi.

"Peki onu görebilir miyim" görmek istiyordum her ne kadar mavi gözlerini goremicek olsamda görmek iyi olduğunu bilmek istiyordum.

Doktor "Peki görebilirsiniz" dedikten sonra yanımdan uzaklaştı.

Oflayarak masal'in olduğu odaya doğru yürümeye başladım kapıyı açıp içeri girdim.

Onu gördüğüm de kalbim duracak sandım. Çok güzeldi. Bu haliyle sanki bir melekti. Yanına gittim elini tutup dudaklarima götürdüm.

" Korktum seni Kaybetmekten korktum civciv"

Gözlerimi açtığım da başım agridan catliyordu. Acıyla yüzümü buluşturdum ve koltuktan kalktım. Bütün gece boyunca hastanede kalmıştım. Masal a baktığım da uyuyordu alnından öpüp kolidora çıktığım da beni arayan Gökhan i gördüm.

" Günaydın abi"
" Buldun mu gökhan şerefsizleri"
"Sşeeyyy abi"
" Ney lan ney söylesene" diye bağırınca gökhan rahatsız bir ifadeyle.
" Bulamadık abi ama araştırıyorum " diyince Hışımla yanına gittim yakasından tutup duvara yapistrdim.

" Ne dmek bulamadım lan ne demek bulamadım! Ne işe yariyorsunuz siz" deyip sinirle yanında ki duvara yumruğumu geçirdim.

" Masaall! Maaasaaalll! Burada bor hasta gelmiş dün akşam masal urlas nerede" diye hemşirelere bağıran kadına baktiktan sonra gokhana baktım

Gokhan " masal'in arkadaşı nilay" deyince dişlerimi birbirine bastırdım.

Bi bu eksiktii!

Hemşireler kıza bu tarafı gösterip yollarına devam edince nilay bu tarafa döndü ve beni gördü. Yüzü kıpkırmızıydı.

Hızlı adımlarla geldi ve göğsümü yumruklamaya başladı. " Ne yaptin hayvan herif naptin masala" diye hem bağırıyor hemde yumrukluyordu. " Gebertirim seni eğer ona bir şey olursa gebertirim" diye bağırdı.

Hiç bir şey demeden kadına bakıyordum haklıydı masal benim yüzümden bu haldeydi..

Gökhan daha fazla dayanamayarak nilayi belinden yakalayıp benden uzaklaştırdı

"Birakk beni biraakkk! Geberticem bu gerizekaliyi birak dedim sana " nilay böyle bağırırken birden doktor ve hemşireler koşarak masal'ın odasına girmeye başladılar.

Hızla içeri giren hemsirelerden birinin kolunu tutarak "Noluyo" dedim. Hemşire "Üzgünüm şuan size bir bilgi veremem bırakın da işimizi yapalım" deyince hemşirenin kolunu bıraktım.

Nilay'a baktığım da hüngür hüngür ağlıyordu.

Aradan 15 dk geçmişti ama odadan çıkan olmamıştı. Kalbim ağrıyor ve yüreğim sizliyordu ve ben elim kolum bağlı sadece bekliyordum.

Sinirlerim iyice bozulmaya başlamıştı tam odaya giriyordum ki doktor dışarı çıktı. Direk doktorun yanına gittim ve " Noluyo" diye sordum.
O sırada nilay ve gökhan da yanıma geldi..
" Noldu nesi var?" diye sorunca doktor Üzgün bir ifadeyle başını sağa sola salladı ve konuşmaya başladı..

'Masal hanim'

BEN GELDIMM YENI BÖLÜM GETIRDIMM :) INSALLAH BEGENİRSİNİZ :)
KEYIFLI OKUMALAR :)
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLIYORUM :*