წითელი ლოტუსი

fuck

- ახლა ჩემ ხელში ხარ ექიმო...
ლი ერთ ადგილას იდგა გაშეშებული, ლოყები გაწითლებული ჰქონდა და შიშისგან სულ კანკალებდა, მაგრამ მის წინ მდგარი ადამიანის კი არ ეშინოდა? არამედ იმის ეშინოდა რასაც ის გააკეთებდა.

ეს სამსახური მისთვის ყველაფერს ნიშნავდა, ბევრი იწვალა იმისთვის რომ ესწავლა და ექიმი გამხდარიყო, ახლა კი როცა ერთი ნაბიჯი აშორებდა ქირურგობას პრობლემა წარმოიქმნა. ამ პრობლემას კი მინ იუნგ სანი ერქვა, გათამამებული და ამპარტავანი ბიჭი.

- შენს უფროსს რომ ვუთხრა ეს ყველაფერი და ასევე ვაჩვენო ეს ყველაფერი სამსახურს სამუდამოდ დაკარგავ. ეს სიტყვები იმაზე მტკივნეული იყო ლისთვის ვიდრე სანს ეგონა.

- თავხედი ხარ, ჩემი გაუპატიურება სცადე, მე კი ეს არ დავუშვი.

- მართლა? და ამას ვინ დაიჯერებს? ან ვის უფრო დაუჯერებენ? კომპანიის მმართველს თუ მიმღების ექიმს?

- გაჩუმების სანაცვლოდ რა გინდა? ძლივს წარმოთქვა ეს სიტყვები ლიმ და ისიც იცოდა პასუხი რა იქნებოდა.

- კარგი რაა. ასეთი მოსაწყენი გგონივარ? შენგან რა უნდა მინდოდეს? ერთი უბრალო ღარიბი ბიჭი ხარ რომელსაც ექიმობა უნდა იმისთვის რომ ხალხის თვალში პლიუსები დაიწეროს.

- იმაზე ნუ ლაპარაკობ რაც არ იცი. ლი სანის პიჯაკს ჩაებღაუჭა და გააჯანჯღარა. შენთვის ეს ცხოვრება ადვილია რადგან დალაგებული გაქვს ყველაფერი, ერთი უბრალო გათამამებული ბიჭი ხარ რომელიც მამიკოს ტრაკით იჭიმება. მე არავინ დამხმარებია შენ კი მამაშენის წყალობით ხარ ასეთი! მაგრამ ისიც შეცდა რადგან უბრალოდ უგულო ნაბიჭვარი გამოუხვედი. გვერდი აუარა კარი გამოაღო და ოთახიდან გავიდა, სანი ექიმის ნათქვამზე ფიქრობდა მაგრამ იაზრებდათქო ვერ ვიტყოდი. ნერვული სიცილი აუტყდა და შუბლზე ხელი გადაისვა.

- შენი საქმე არ დამთავრებულა. სანი ოთახიდან გავარდა და ლის გასძახა, ისიც გაჩერდა და მომაბეზრებელ ბიჭს გაბრაზებულმა შეხედა. ჰიპოკრატეს ფიცი გაქვს დადებული, როცა ხედავ ვიღაც ცუდადაა გინდა არ გინდა უნდა დაეხმარო.