Selamlar canlarımmm 6. Bölüm ile ben geldimmm.
Telefonumu değistirdiğim için bölüm bayaa geç geldi onun için kusura bakmayın.
Bölüm içi yorum ve oylamayı onuymayın bebeklerimm.
Ozaman başlayalım
Keyifli okumalar♡
17 Ağustos 2016
Sabah penceremden vuran yoğun güneş ışığı ile ağlamaktan helak olmuş ve bir davul gibi şişmiş gözlerimi homurdanarak açtım.
Yaman beni terk edeli neredeyse 1,5 ay olmuştu ama ben hala aynıydım.
Kendimi halsiz,güçsüz ve oldukça yorgun hissediyordum.
Hemen yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya doğru ilerledim ve elimi yüzümü yıkapyıp aynada kendime baktım.
Yaman'ı çok özlemiştim...
Kokusunu
Dudaklarını
Dokunuşunu
Sarılışını
Onun her bir zerresini özlemiştim.Kendime engel olamıyordum.
Gözlerim dolmaya başlayınca
"Hayır Gökçe ağlamak yok artık buna alışmalısın"
Böyle söylesem de fayda etmiyordu.
Yaman gittiğinden beri ona ulaşmak için nelerimi vermiştim.Numarasını değiştirdiği için ona bir türlü ulaşamamıştım.Nereye gittiğini kimse bilmiyordu.Ne ailesi nede arkaşları kimse...
"Gökçe uyandınmı kızım"
Annemin odamdan gelen sesi ile banyodan çıktım.
"Evet anne üstümü değiştiricektim şimdi"
Son olaylardan sonra babam benimle konuşmuyordu zaten çokta umrumda değildi babamla zaten hep böyleydik ne ben onun umrundaydım nede o benim.
Ama annem benimle 1 gün değil 1 dakika bile küs kalmaya dayanamıyordu çok hassas ve kırılgan bir kalbi vardı.Anne yüreği işte herkese sert davranır ama evladının kılına zarar gelse dünyayı yakardı benim annem.
Annem gözlerime bakarak;
"Filiz teyzen ile konuştum"
Bir anda kalbim deli gibi atmaya başladı.Heyecanla karışık bir merakla
"Eee?" Diyebildim
Umursamaz davranıyordum ama meraktan içim içimi yiyordu.
Annem bir süre susup suratıma bakarak
"Yaman'dan hala bir haber yokmuş"
Dediğinde bir süre sustum ve konuyu değiştirerek
"Anne üstümü değiştiricem" dedim
Annem onaylayarak dışarı çıktığında hıçkırıklarıma engel olamadım.
Elim Yaman'ın bana gitmeden önce bıraktığı kolyeye gitti.
"Neden?" Dedim fısıldayarak hıçkırıklarım içinde.
Bir süre öyle kalarak boş biş duvarı izledim.
Ardından göz yaşlarımı silip güçlü durmam gerektigini düşündüm.
Hemen dolabıma gidip üstüme bol bir siyah t-shirt,altıma ise mavi bir kot şort giyip tekrar banyoya yöneldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zarftaki Not
RomantiekAradan haftalar,aylar hatta yıllar geçti ama o hala aynı kaldı yaptıklarından vazgeçmedi,sanki...sanki yaptıklarını unutup kendine yepyeni bir sayfa açtı.Ama ben yaşadıklarımı asla unutmadım.Benim bu yaşadıklarım kolaymıydı? Asla peki ya o? o yaptık...
