SPECIAL CHAPTER 1

7 4 2
                                    

Special chapter

BLYTHE AND KYON
DANICA AND EDZEL

UMORDER si Blythe ng kanilang makakain at sa Jollibee.

"Hello po ma'am wha—" natigilan magsalita ang lalaki.

"Isa nga po—" natigilan din magsalita si Blythe, ngumiti siya nung makita ang lalaki.

"Ma'am a-ano po O-order n-ninyo?" Utal utal na saad ng lalaki.

"K-kyon...." Hindi na nakapag salita si Blythe, nang makita ang kanyang minamahal na pinag tabuyan niya.

"Ano po order ninyo?" Tanong ulit ni Kyon.

"Ahhhh Dalawang 2 pcs chicken, dalawang spagetti and dalawang coke y-yun lang" saad ni Blythe, naiilang siyang tumingin kay Kyon.

"Ok napo ma'am wait ninyo nalang po yung order ninyo" saad ni Kyon, agad na pumunta si Blythe, sa table si Blythe, kung nasaan nandoom si Danica, busy lamang ito sa pag seselpon.

"Danica.." bulong niyang tawag kay Danica, na busy sa pag seselpon.

"Bakit?"

"Nandyaan si Kyon" natigilan si Danica, sa pag seselpon at tumingin kay Blythe, halata sa mukha niya ang tuwa.

Naiilang lamang siya kanina dahil malaki ang kasalanan niya at pagkukulang niya hindi manlang niya hinayaan makapag paliwanag si Kyon, at pinag tabuyan niya pa ito.

"Saan?" Nakangiti naman na saad ni Danica.

Patago niyang tinuro si Kyon, na busy parin sa pag tratrabaho pinag masdan  niya nalang ang binata wala siyang magawa kundi pag masdan nalang ito.

"Edi nagkaroon kayo ng interaksyon?"kinikilig na tanong ni Danica.

Blythe covered her face.

"Ma'am ito na po yung order ninyo" napatingin ang dalawa sa isang lalaki.

Inilapag nito ang kanilang mga pagkain tinignan ni Blythe, ang kaibigan she's smiling while watching the man laying down our orders.

"Ok napo mga ma'am enjoy eating po"  nakangiting saad nung lalaki.

"Thank you Edzel," sambit ni Danica.

~BLYTHE POV~
ARAW ARAW nanga kami kumakain dito at Oo aaminin ko namiss ko si Kyon, alam kong malaki ang kasalanan ko sakanya sana sa pag kakataon na ito mapansin niyang pina patawad kona siya.

"Araw araw na kayong kumakain dito ah" nakangiting saad ni Kyon.

"Malapit lang kasi ito sa apartment namin saka sinusulit nalang namin kasi malapit na kaming umuwi sa Bulacan" saad ko naman.

"Sinusulit na makita kami?" Kakangising saad ni Kyon.

"Isa narin 'yun kasi nag Tratravel din kami dito e" napayuko nalang ako nang marinig ko ang mahinang tawa ni Kyon.

"Na miss mo pala ako ah" birong saad ni Kyon, ang kulit niya hindi ba obvious na miss na miss kona siya.

"Hindi ba obvious Kyon, manhid mo naman" nagkatinginan kaming dalawa at sabay na ngumiti sa isa't isa.

"Kamusta na kayo? Yung mga kaibigan natin kamusta narin?" Tanong niya.

"Ok lang successful na kaming lahat pa kita kana kasi sure akong miss na miss kana rin nila"

"Good to know btw ano ba order ninyo ni Danica, na sobrahan tayo sa pag kwekwentuhan ah" tumatawang saad no Kyon.

"Ganon ulit sorry konti nalang kasi natitirang allowance namin" muli kaming natawa.

"Ahh sige" nakangisi siya habang nililista yung order namin.

Bumalik ako sa table namin hindi talaga ako nagsawang tignan siya sabagay matagal din kaming hindi nag kita miss na miss kona rin siya.

Wala parin pinagbago yung itsura niya yung mata niya chocolate brown parin tapos yung skin niya smooth tapos tangkad padin siya tapos yung nose snub and lastly yung lips niya full lush basta ang gwapo niya mukha siyang Koreano.

"This is your order again" agad naman napatingin si Danica, kay Edzel, obvious din naman na namiss niya si Edzel.

"T-teka bakit may sunday? Umorder kaba Blythe?" Tanong ni Danica, kay Blythe.

"Libre na namin sainyo 'yan" singit ni Edzel.

"Na miss mo ako no'h" biro ni Danica.

"Baka ikaw ang nakamiss sa akin araw araw kana kayang nandito" biro niya rin kay Danica.

"Pero Oo na miss kita! Sumama na kasi kayo ni Kyon, papuntang Bulacan" saad ni Danica.

Natigilan si Edzel, simplikadong ngumiti.

"'Yan nga ang balak namin ni Kyon," saad nito.

"Sakto sumama na kayo sa amin sa Sabado kasi sa linggo magkakaroon tayo ng reunion dahil ikakasal na sila Sandy at Klint, gusto nga nila kompleto tayong lahat e' kaya sama na kayo sa amin ah" saad ni Danica, ngumiting tumatango si Edzel, at umalis na ito.

It feels good to know that the person who hurt you has long been forgiven, you just can't say it upfront because they're not there and you don't know where they are, but one way to free yourself from the sadness you're going through is to forgive.

Kahit sabihin pa natin na masakit ang ginawa nila may rason kung bakit nangyari i'yon ang moral lesson lang dito ay wag mong pangunahan yung galit mo dapat intindihin mo rin yung side nila at wag kang maging Paladesyon.

*SATURDAY*
SABAY SABAY na kaming apat na lumuwas ng Bulacan nag resign narin sila Edzel at Kyon, sa trabaho nila at mas piniling matapos ng pag-aaral para makuha yung course na gusto nila.

"Thank you sa pagpapatawad hindi na kita bibiguin ikaw lang ang babaeng pakakasalan ko at ihaharap sa pari at sa harap ng mga magulang mo" hinawakan ni Kyon, ang aking pisngi at humalik sa aking labi.

"Danica, kakalimutan kona yung mga bagay na makakasira sa relasyon natin at pangako sayo lamang ako at hindi kona hahayaang magkahiwalay pa tayo" rinig ko namang saad ni Edzel, kay Danica.

~~~~~~~~
END SPECIAL CHAPTER 1  THANK YOU FOR READING!

All characters deserve a good happy ending! And everyone deserves a second chance—PurpleMoon💜

PURPLEMOON💜

CRIME TO ADVENTURETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon