44.Bölüm İyi Değilim Ki Sensiz

112 0 0
                                    

          ~Oy ve yorum yapmayı ihmal
     Etmeyin, canlarım keyifli okumalar~

"Seninle bir gece geçirmek istiyorum
Emir Aksoy" dedi kendinden oldukça
Emin bir ses tonuyla.

Bu dediğiyle kaşlarımı iyiden iyiye çatıldı
"Ağzını topla!" Dedim sinirle.

Güldü ve saçlarını geriye doğru itti
"Pekala, sen bu akşam oldukça gergin
Gibisin, ama bir sonraki gelişinde-"

"Kes sesini!, öyle birşey olmayacak"
Dedim öfkeyle kolunu bırakıp.

Sinirden öfkeyle solurken, daha fazla
Burada beklemeden kapıya doğru
Yürüdüm, nasıl böyle konuşabiliyordu?

"Gelişini, dört gözle bekliyor olacağım!"

Dışarı çıktığımda derin bir nefes verdim
Ve arabama bindim, Burağın ısrarıyla
Buraya gelmiştim, gelmez olsaydım!

Yola çıktığımda, fazla trafik olmaması
Beni rahatlattı, hava hafif rüzgârlıydı.

Onun nerede olduğunu bilmiyordum
Ve artık endişelenmeye başlamıştım
Telefonumu alarak Buseyi aradım

Cevap vermiyordu, birkaç kez daha
aradım, fakat açmadı inatçı keçi!

Son çare, Barışı aradım ve kulağıma yasladım Telefonu, kısa sürede açıldı.

"Efendim Birader?"

"İyi akşamlar, Barış nasılsın?"

"İyidir sizi sormalı?"

Ne demezsin, Harikayız!

"Barış, Buse seni veya firdevsi aradı mı?"

"Yok, aramadı neredeyse birkaç
Gündür konuşmadık onunla"

Sessiz kaldığımda, sıkıntılı bir nefes verdim, neredeydi bu kız?

Evet işte o soru geliyor...

"kavga falan mı ettiniz lan yine?"

"Ettik, hatta kendisi evi terketti"

"Ne demek evi terk etti oğlum?"

"Kendisi gitmeyi istedi barış"

"Aramadın mı?, nerede bu
Saate kadar, ya başına birşey-"

"Ulan emir!, onun başına eğer ki birşey
Gelsin elimde can verirsin!"

"Hani üzmeyecektin lan sen onu?
Hani yanında olacaktın, kıza evi
Terk ettirecek kadar ne yaptın?"

"Aldattın mı-"

"Kafa yapını sikeyim senin Barış!" Diye
Kendimi tutamayıp Gürledim öfkeyle.

"Ne yaşadığımızı bilip bilmeden
Kurulmuş sayıp sövüyorsun!" Dedim.

"Ben sadece senden bilgi almak için
Aradım, merak etme dediğin kadar
Şerefsiz bir adam değilim, sadece
onun iyiliğini düşünüyorum" dedim.

"Nasıl bir evlilik hayatınız var amına
Koyayım, ülkeler birbirine bu kadar
savaş açmıyor" Diye sinirle söylendi.

Sabır dilenerek yola diktim bakışlarımı
"Boş yapmayı bırakıp, Buseye ulaşmaya
Çalış, ÇOK DÜŞÜNÜYORSUN YA ABİSİ!"

"Dilini si-, KAPAT TELEFONU LAN!" Diye
Gürledi sinirle, bende kapatıp yola
Odaklandım.

Barışla hiçbir zaman çok iyi bir
İletişimimiz olmamıştı, arada sırada
Kafasına eserse iyi davranırdı puşt
Sadece Buse için katlanıyordu bana.

KÖRDÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin