waterdicht

7.

Matthy's Pov
Ik sta bij mijn kluisje. Mijn trui schuurt over mijn arm. Wat vreselijk veel pijn doet. En ik voel het zweet op mijn borst. Het is fucking 20 graden. Maar ik kon niet met een shirt naar school. Al helemaal niet door wat ik gisteren avond heb gedaan. Ik voel een hand op mijn schouder. "Matt gaat het wel, je ziet er gestrest uit?" Vraagt de lieve meid naast mij, Nova. Ze noemde me Matt. Ja veel mensen zeggen dat. Maar dat weet zei niet. Dus dit is wel cute. "Oh uhm ja ik ben oke." Zeg ik voordat ik snel wegloop. Opweg naar mijn eerste les. Ik wil hier weg, nu al. Ik ben zo klaar.

Ik loop de Engels les binnen en loop naar het achterste plekje in de hoek. En ga zitten. Met de hoop dat er niemand naast me komt zitten. Wat ik nu wil is mijn koptelefoon opzetten, en zo hard mogenlijk mijn muziek aanzetten. Ik kijk naar buiten. Het was lekker weer. Ik wil nu t liefst in een zwembad liggen. Maar dat gaat m niet worden deze zomer. Ik wordt uit mijn gedachtes gehaald door de stoel naast mij die verschuift. Kutzooi. Ik kijk naar links en zie Nova zitten. "Matt heb ik gisteren wat fout gedaan?" Vraagt ze. "Nee Nova echt niet, ik ben gewoon." "Achja laat maar." Zeg ik en ik draai me weer naar de docent. Ze kijkt nog even naar mij. "Ja weetje donderstraal dan ook maar op." Zegt ze als ze opstaat. Ze loopt snel de les uit. "Nova waar ga jij naartoe!" Schreeuwt de docent als ze de deur uit loopt. Maar ze negeert hem en loopt door. Shit, en nu. Ik wil haar helpen.

Ik kijk naar mijn docent die al weer wat uit zijn tas aan het pakken is, en kijk dan naar de deur. Het is nu of nooit. Ik sta op en loop zo snel mogenlijk de les uit. "Matthyas godsamme!!" Schreeuwt mijn docent. Maar ik ren door. Ik moet Nova vinden. De grote trappen van de school ren ik af. Tot dat ik op de begaande grond ben. Ik loop naar de kluisje toe. Dat lijkt me de meest logische plek waar Nova nu is. *BAM* ik hoor een kluisje dichtknallen. Dat moest ze zijn. Ik loop op het geluid af. "Nova het sp-." "MATT GA WEG." Schreeuwt ze door de ruimte heen. Je hoort het nog galmen. "Nee Nova ik wil echt sorry zeggen." Zeg ik zachtjes. "Matt ik weet niet, wat heb ik nou gedaan." Vraagt ze opeens heel rustig. "Niks Nova echt niet, het gaat gewoon niet goed met me maar ik wil jou niet lastigvallen." Zeg ik. "Jezus Matt, vertel me wat er is ik wil je helpen." Zegt ze in haar lieve stem.

"Nee Nova maak je niet druk." "Jawel Matt Komop, vertel het me." "NEE." Schreeuw ik luid terwijl de eerste tranen alweer over mijn gezicht stromen. "Oh Matt, kom hier." En ze trekt me in een knuffel. Normaal haat ik knuffels. Van iedereen. De jongens, me ouders, mijn broers. Maar dit, nee dit voelde fijn. "Matthy vertel me nou gewoon wat er is, je lijkt wel waterdicht." Zegt Nova terwijl ze loslaat uit de knuffel. "Ik vertel het een andere keer, maar nu moeten we echt opschieten want onze volgende les begint." Zeg ik. Nova knikt en dan lopen we samen naar onze les.

-

Ik lig in bed. Ik ben net terug van school en moet eigenlijk nog leren voor een presentatie die ik morgen heb. Maar ik denk dat ik me morgen gewoon ga ziekmelden want die presentatie wordt hem echt niet. Ik heb mijn telefoon in me hand als ik opeens een melding krijgt van whatsapp. Het is Nova.

Nova
"Hey Matt, gaatie weer een beetje?"

ik wil hier niet op antwoorden. Ik ga weer uit whatsapp. Maar dan bedenk ik me hoe kut ik me altijd voel als mensen mij op geopend laten. Ik klik weer op het icoontje van whatsapp. Hij staat meteen open op Nova.

Ik
"Heyy Nova, gaat weer goed!"
Maar hoe gaat het met jou?"

Vraag ik. Meteen appt ze terug en ik voel mezelf rood worden.

"MATT ETEN." Roept mijn moeder via de gang naar boven. "IK KOM ERAAN." Roepen toevalig ik en Ezzie in koor. Ik gooi mijn telefoon maar de andere kant van mijn bed. Ik ga rechtop zitten en rek mezelf een keer goed uit. Ik had zin om te eten. We eten namelijk mijn lievelings, kip tandoori.

-

Ik zit aan tafel. Net heerlijk gegeten. En nu een lekker toetje. Griekse yoghurt met aardbeien er in. "Matt ik heb net een mailtje gekregen van je school." Zegt mijn moeder opeens heel serieus. "Hoezo ben jij vandaag jou les uitgelopen en niet meer terug gekomen." Vraagt ze terwijl ze omdraait. Die ziet er niet blij uit. "Een vriendin van mij voelde zich kut en rende het lokaal uit." " ik wou haar helpen dus ben achter haar aangerend." leg ik uit

"Kijk Matt ik snap dat het leuk is om nieuwe vrienden te hebben." "Maar ze moeten je niet het verkeerde pay opsturen." Legt mijn moeder uit. Ik knik, ze heeft wel gelijk. "Mam ik heb heus wel een gezond verstand." "Komt goed." We lachen samen. Dit voelt vertrouwd. Gewoon even met mijn moeder kunnen lachen. Net zoals vroeger als ze me bijvoorbeeld de kietel dood gaf, of een gekke bek trok. Ik hou van mijn moeder