waterdicht

8.

Matthy's Pov
Het is iets meer dan een weekje later. Ik en Nova hebben elke dag gepraat en geappt. Ik denk dat ik verliefd aan het worden ben. Maar kan dat wel zo snel? Normaal om iemand te vertrouwen heb ik zeker wel even voor nodig. En soms ga ik iemand gewoon nooit vertrouwen. Dat vind ik nou eenmaal moeilijk. Maar bij Nova is het anders. Toen ze dat klaslokaal binnen liep was ik denk ik verliefd. Tenminste dat denk ik. Ik ben nog nooit echt verliefd geweest. Heb wel iemand leuk gevonden. Maar had daar dan nooit een gesprek mee gevoerd. Omdat mijn instelling was, en eigenlijk nog steeds is dat zo'n meid nooit een autist zou willen.

Het is vandaag zondag. En straks ga ik met Nova afspreken. We gaan samen naar het park. Niet perse voor een bepaalde reden. Maar gewoon om elkaar even te zien. Ik draai om en kijk naar de klok die aan de andere kant van mijn slaapkamer bevind. Tegenover mijn bed, waar ik nu nog in lig. Ik zucht. Het is 11 uur en ik moet echt uit bed, anders gaan mijn ouders zeuren. Ik sla de dekens van me af en ga recht op zitten, vrijf een keer goed door me ogen. En laat mezelf even op gang komen. Ik rek mezelf uit en ga staan. Ik loop meteen naar mijn raam, mijn kamer ruikt muffig.

Ik duw het raam open en ga er even bij staan en adem de heerlijke frisse lucht is. Het is heerlijk weer vandaag. Ik twijfel om een shirtje aan te doen. Maar ik wil niet dat Nova me dan ziet. "Nee Matthyas gewoon een trui aan doen." Zeg ik tegen mezelf terwijl ik erg stap van het raam en naar mijn kast loop. Ik pak een witte baggy broek met een licht blauwe trui. Die kleuren zijn teminste wat lichter, dus ook wat minder warm. Ik pak nog een schoon paar sokken, en trek die en mijn schoenen aan. Is een prima outfit. "Matthyas, kom nou is uit bed!" Schreeuwt mijn moeder. "Jaaa ik ben me aan het omkleden!!" Schreeuw ik terwijl ik opweg ben naar de badkamer. Ik pak de grote pot met hele gel staat. Die ik en mijn 3, nu nog maar 2 broers deelde aangezien de oudste huis is.

Ik doe wat gel op mijn hand en smeer het uit. En nu ga ik mijn mijn vingers door mijn haren heen. Tot dat het redelijk goed zit. Meteen was ik mijn handen. Ik haat het gevoel van die plakkerige gel op mijn handen. Ik kijk even in de spiegel. Ik zag er best goed uit vandaag. Ik ben neit aan het opletten en merk niet dat ik met mijn nog natte hadden heen mijn trui aan het onderdrukken ben. "Ah shit." Zeg ik terwijl ik een handdoek pak en mijn handen en trui afdroog.

-

"Mam ik ga naar Nova." Zeg ik tegen mijn moeder voordat ik even 2 flesjes drinken en een zak m&m's uit de kast pak en in een tas doe. "Oké helemaal goed!" Wel sowieso voor 5 uur thuis zijn." Zegt mijn moeder. Ik kijk op mijn telefoon. Het is half een. Dus genoeg tijd. Ik rits mijn sleutelbos van de keukentafel af en loop de tuin in. En steek de sleutel in het roestige fietsen slot. Na effe kloten heb ik mijn fiets eindelijk van het slot af en die ik de poort open. Om dan meteen naar buiten te rijden.

Er is geen wolkje aan de lucht. Wat dit toch wel een stuk leuker maakt. Mijn huis is niet heel ver van het parkje, ongeveer 10 minuutjes fietsen. Maar Nova woont er wat verder vandaan. Dus moet ik haar eerst oppikken. Vanaf mijn huis is het naar Nova ook maar 10 minuutjes fietsen. Maar precies de andere kant op. Dus die komt gaan we op. De kant naar Nova haar huisje.

-

Nova zit bij mij achterop en we zijn er bijna. Nog vijf minuutjes fietsen. Ze heeft haar armen om mijn heupen geslagen, voor betere balans. Maar wordt er super zenuwachtig van. ik mag  haar niet laten vallen.ik zie het parkje en begin door te trappen. "Oh oh Matt niet zo snel." Zegt ze lachend. Ik grinnik een beetje mee. Maar dan al snel zijn we bij het parkje en zet ik mijn fiets aan de kant. Ik wring mijn sleutelbos uit het fietsen slot en stop hem in mijn zak. Ik haal de tas met lekkers uit mijn mand. Opeens pakt ze mijn hand vast. Ze lacht naar me. "Kom we gaan een stukje lopen." Ik knik.

Na een klein stukje lopen komen we vij een stukje gras, waar heel veel bloemetjes staan. Het was een soort open plek tussen de bomen. "Zullen we hier even gaan zitten?" Vraag ik. Ze knikt blij ja en samen gaan we zitten. "Ik heb trouwens wat lekkers meegenomen." Zeg ik terwijl ik mijn tas erbij haal. "Oehh wat heb je mee?" Vraagt ze nieuwsgierig. "Ja favoriet." Zeg ik. Ik kijk naar haar. En ze bloost. Dat was iets waar ik hee goed in ben, kleine details en dingetjes die mensen vertellen onthouden. Dus haal ik 2 flesjes cassis, voor ons beide een. En een zak m&m's uit mijn tas.

"Ahw dankjewel Matt, je bent zo lief!" En ze heeft me een knuffel. Die verdomde knuffel. Die knuffel van haar voelt zo vertrouwd. Maar had vertellen over mijn problemen. Nee dat kon ik echt niet. Ik laat ja eventjes los uit de knuffel. En ik lach naar haar. Ze ziet er mooi uit. Ze heeft een baggy broek aan met een grijze tubetop, en grijze Adidas campus. Ook heeft ze  haar haren gekrult. We houden oogcontact, voor lang. Dan komt ze langzaam dichterbij. Ik doe hetzelfde. En voordat ik het weet voel ik haar zachte lippen tegen de mijne.