Christopher Bang to młody mężczyzna, który jest następcą firmy swojego ojca. Ma poukładane życie u boku wspaniałą kobietę z którą planuje wspólną przyszłość. Wszystkie jego plany ulegają zmianie przez ofertę jaką złożył Hwang TN ojcu Banga.
TI TN...
Dał mi trochę gotówki i ruszyłam w stronę kasy. Czekając na zamówienie znalazłam się między czyimiś rękoma,i to napewno nie był Chris. Po mału się odwróciłam w stronę osoby,którą okazał się być mój stary znajomy San.
- poważny jesteś?? Chcesz żebym na zawał zeszła - ciebie też miło widzieć - co tutaj robisz?? Zignorowałam jego odpowiedź. - to samo co ty?? Wstąpiliśmy ze znajomymi coś przekąsić i lecimy dalej,może przyłączysz się do nas?? - nie dzięki, mam inne plany - jakie możesz mieć plany? Nie pracujesz,więc masz dużo wolnego czasu a my mamy zielsko - serio?? Debil myśli że mnie darmowym paleniem skusi na ich towarzystwo. - nooo chodź możesz wziąć jakąś swoją koleżankę będzie fajnie - obawiam się że w najbliższym czasie nie będziemy się widywać
Odebrałam swoją kawę i chciałam ominąć chlopaka,który nadal nie dawał za wygraną. Przybliżył się jeszcze bliżej, jedną ręką obejmując mnie za talię i zbliżając swoje usta do moich. Odsunęłam głowę w tył i wolną dłonią go od siebie odsunęłam. Nie zdążyłam nic powiedzieć ponieważ nagle obok nas pojawił się Christopher, który złapał chłopaka za łokieć i agresywnie pociągnął w swoją stronę.( Nie powiem zrobiło to na mnie wrażenie i to bardzo.) Pytając się czy ma jakiś problem. San był lekko zmieszany tą sytuacją i jedyne co udało mu się wykrztusić to tylko to kim jest. - Christopher narzeczony TI - narzeczony??? Od kiedy ty masz narzeczonego?? Zapytał oburzony chłopak. - a co, spowiadać ci się mam?? Weź nie żartuj sobie - a co z tamtym weekendem? Nic dla ciebie nie znaczył? - przestań się ośmieszać
Ruszyłam w stronę stolika usiadłam i zaczęłam jeść już letnie jedzenie, po chwili naprzeciwko mnie usiadł mój narzeczony.
- co was łączy?? - nic - a co łączyło? - książkę piszesz? - tylko pytam, chłopak chyba zakochany, a ty? - nie żartuj sobie - a co było w weekend? - a co ty taki ciekawski jesteś co?? Ja się o twoje intymne życie nie pytam, więc dlaczego ty się moim interesujesz?? - sorry, tak chciałem zagadać. Widzę że się trochę zaczerwieniłaś czyli jest coś na rzeczy,co? Głupio się uśmiechnął pod nosem,długo nie myśląc wzięłam frytkę i w niego rzuciłam. - co ty robisz?? Normalna jesteś?? - co obrazisz się teraz? - zjadłaś? To idziemy - już kończę
Wywróciłam oczami na jego głupie zachowanie,które się zmienia jak trzcina na wietrze.
- jedziemy już do domu? - Tak,mam dosyć sklepów na dzisiaj - a możemy pojechać nad rzekę od zachodniej strony? - dlaczego akurat tam? - bo lubię to miejsce, jest tam cisza i spokój i praktycznie nikogo nie ma - wsiadaj
Dojechaliśmy.
- jesteśmy - jak chcesz zobaczyć moje ulubione miejsce,to jeszcze nie jesteśmy na miejscu - to gdzie teraz?
Pokierowałam chłopaka w danym kierunku. Wysiedliśmy i musieliśmy jeszcze kawałek się przejść.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- teraz dopiero jesteśmy,pięknie prawda? -skąd znasz to miejsce? - a czy to ważne? - hmm czemu mnie tutaj przyprowadziłaś? - nie wiem, po prostu chciałam być tutaj,a że sama nie mam takiej możliwości - no tak,rozumiem - jest to dla mnie wyjątkowe miejsce, chciałabym żebyś je zachował dla siebie. Wiem że nasze stosunki są jakie są ale proszę zrób chociaż tyle dla mnie. -sądzę że tyle mogę
Zobaczymy czy są coś dla niego warte te obietnice. Usiadłam bliżej brzegu na kamieniu,patrząc przed siebie zamyślonym wzrokiem. Na tafli wody pojawiły się dwa łabędzie,były piękne.
- musimy wracać, już późno - jeszcze minutka,zobacz na nie. Wiesz że łabędzie łączą się w pary na całe życie? - w niektórych przypadkach tylko na kila sezonów - niestety, ale to bardzo mały procent
Wsiedliśmy do auta i ruszyliśmy w stronę domu. Okazało się że Chan ma dobre rozpoznanie w terenie, wyjechał bez mojej pomocy.
- masz dobrą pamięć - raczej tak - a ty masz jakieś swoje ulubione miejsce? - ... Zmarszczył brwi i na tym się skończyło, nic nie powiedział. - tylko pytam, nie musisz nic o nim mówić, chciałam podtrzymać temat. Odwróciłam głowę w stronę szyby i zamknęłam oczy,ucinając jakikolwiek kontakt z nim. Chyba za dużo jak na jeden dzień i dla mnie jak i dla niego.
Weszliśmy do domu w którym kolację gotował Minho z Seungminem. Pachniało obłędnie, i mimo że nie byłam zbytnio głodna to nie mogłam się doczekać aż nie spróbuję tych smakołyków. Zbliżając się do sypialni słyszałam przytłumione głosy, stanęłam chwilę przy drzwiach nasłuchując o czym rozmawiają. Mało co rozumiałam, nagle ktoś stanął obok mnie. Serce mi stanęło w gardle ze strachu. - nie ładnie tak podsłuchiwać Ostrożnie odwróciłam się w bok i odetchnęłam z ulgą widząc uśmiechniętą twarz chłopaka. - nie strasz mnie tak Felix - o czym tak gadają? - nie wiem,i w sumie mnie to nie interesuje. Chciałam wziąć tylko prysznic, ale nie wiem czy mogę wejść. Nie chcę im przeszkadzać - U mnie możesz wziąć prysznic jak chcesz - no coś Ty jak to będzie wyglądać - nie pękaj, możesz się zamknąć. Dam ci jakieś ciuchy jak chcesz - no ... I nie dane mi było skończyć bo drzwi się otworzyły w których stanął Changbin,przeprosił nas i poszedł dalej. Spojrzeliśmy po sobie i każde poszło w swoją stronę.
- będziesz teraz korzystać z łazienki ? - nie, możesz iść
Gdy pół godziny później zjawiłam się na posiłku byliśmy tylko z Minho, Seungminem i INem, reszta gdzieś wybyła. To była długa noc,bo niby cieszyłam się z tego że będę sama spać to gdzieś w środku czułam jakiś niepokój i miałam głupie myśli. Kręciłam się z boku na bok nie mogąc zasnąć. Chwyciłam telefon, odblokowałam go pierwszy raz od kilku dni i odnalazłam imię w książce telefonicznej, zawiesiłam palec nad zieloną słuchawką zastanawiając się czy zadzwonić. I co ja mu powiem?? Że nie mogę zasnąć?? Nie rób z siebie ofiary TI. Odłożyłam telefon na miejsce i wyszłam z pokoju. Zrobiłam sobie ciepłą herbatę i usiadłam na kanapie. - co tam młoda, też nie możesz spać? - Hej Minho, no właśnie nie mogę. Gdzie oni są? - w pracy - w środku nocy? - Tak wyszło - ty naprawdę masz mnie za debila co? - no w życiu - jasne Wstałam i poszłam do siebie,zakręciłam się w naleśnik wtuliłam się w jego poduszkę i w końcu zasnęłam.
Pozostali wrócili z nocnej zmiany dopiero późnym popołudniem,byli trochę jakby to ująć zdenerwowani a może niespokojni i oczywiście zmęczeni. Po wyglądzie można stwierdzić że w ogóle nie spali od co najmniej doby jak nie dalej. Widząc ich zmęczone twarze i wypisany na nich niepokój o nic nie pytałam. Położyłam się w swoim starym pokoju i z nudów zasnęłam.
-TI wstawaj Obudził mnie dobrze znany męski głos - Minho?? O co chodzi? - dzwoniła Monika Na dźwięk imienia swojej przyjaciółki od razu się rozbudziłam.
