Brom ya || hyunin

21

"Oğlum düzgün giy şu gömleği!"

Dedi abim.

"Giydim ya işte!"

Minho geldi önüme gömleğimi iliklemeye başladı.

"İbne gibi giyme şunu."

"Abi imamhatipliye döndüm ya."

Abim iç çekip bir düğmeyi açık bıraktı.

"Al oldu mu?"

"Off..."

"Oflama keyfimizden yapmıyoruz."

Bu hazırlanışlarımız annem ve sevgilisiyle tanışmak içindi. Sevgilisinin de abimin ve benim yaşlarımda iki oğlu varmış yani aileler birbiriyle tanışacaktı.

İkimiz de kıyafetlerimizi giydikten sonra parfümleri sıkıp çıktık odadan. Benim hiç düz gömleğim falan olmadığı için abimin odasında giyindim. Abim benimkilere pezevenk gömleği diyor.

Odadan çıktığımızda koltukta oturan babam ıslık çaldı.

"Karı gibi süslenmişsiniz."

"Sağ ol baba."

Dedim. Abim ceketlerimizi alıp bana kendimkini uzattı.

"Uslu dur tamam mı? İçkilerden birinin bir damla eksildiğini göreyim yenisini aldırtırım sana."

"Tamam babacım size iyi eğlenceler."

Abimle çıktık evden. Abim babamın arabasını kullanacaktı.

Çıktık apartmandan, bindik arabaya. Abim konumu açıp onu göre sürmeye başladı.

"Yavşama oğlana. Zaten bir üvey kardeşini sikmediğin kaldı."

Diyince abim ona kötü kötü baktım.

"Dünyanın yarısını sikimin altına almışım gibi konuşma amk sen de abartıyorsun."

"Kes."

Restorana gelene kadar konuşmadık. Restoranın yakınına geldiğimizde gördüğümüz ilk otoparka girdik ve park ettik. Arabadan inip birkaç dakika yürüdük ama sonrasında restorana geldik.

Restorana girdiğimizde resepsiyona gittik ve annemizin ismini söyledik. Bizi yönlendirdiği masada zaten annem ve sevgilisi oturuyordu o yüzden selam verdik ve..oğlu.

Kafamı oğlunu çevirdim ve Beomgyu'yu görmemle nefesimin bir saniyeliğine kesildiğini hissettim. Yanına baktığımda da kardeşini gördüm. Abim kulağıma eğildi.

"Haremini buraya getirmeseydin keşke."

Ve diğer ikisiyle el sıkışıp masaya geçti. Ben de öyle yaptım. Tabaktan başka bir şeye bakamıyordum.

"Jeongin, Minho."

Diyip bizi gösterdi annem. Adam bize elini uzattığında ikimiz de sırayla elini sıktık. Ben tabağa bakmaya geri dönücektim ki annemin sevgilisi konuştu.

"Beomgyu, Wonbin."

İkimiz de onlara baktık abimle. Beomgyu bana bakmayı reddediyordu. Wonbin ise boş bakışlar atıyordu.

Annemler normal sohbetlerine başlamıştı. Annemin yanında oturan biz ve karşı taraftaki ikilinin sessizliği ise adam öldürürdü.