Ve yine yazın yavaş yavaş sonuna geliyorduk. Hangi üniversiteye gideceğim belirlendi. Şimdi ise nerede kalacağımı düşünüyorduk. Abimin arkadaşları ve Hyunjin bizim eve gelmişti.
"Yurt olmaz mı?"
"Olm oranın yurduna gideceğine sokakta yaşasın daha iyi."
Sessizlik. Hyunjin'e baktım. Geldiğinden beri bir şeyi içinde tutuyormuş gibiydi.
"Senin bir fikrin var mı?"
Hyunjin ben öyle diyince bana boş boş baktı. Yutkunup konuştu.
"..Belki ev arkadaşı bulabilirsin."
"Tanıdık olmalı o zaman."
Dedi abim. Hyunjin gergin duruyordu.
"..Benim tanıdığım var."
Dedi.
"Kimmiş bu tanıdık?"
Dedim hemen. Hyunjin bana bakmadı bile.
"Pışt."
Bacağını sarstım.
"Sana soruyorum."
Abim bir anda aklına bir şey gelmiş bir şekilde gözlerini fal taşı gibi açtı.
"Ningning o üniversitede okumuyor mu lan?"
Ve sessizlik. Hyunjin hâlâ bana bakmıyordu. En son kaçamak bir bakış atıp benim sinir olmuş yüzümü görünce boğazını temizleyip konuştu.
"Evet.. o da geçenlerde ev arkadaşıyla kavga etmiş yenisini arıyordu-"
"Hayatta olmaz."
Dedim hemen.
"Aşkım hayır demeden önce düşünsen?"
"Ben sana Beomgyu ile aynı evde yaşa desem olur mu dersin?"
"Aynı şey değil. Ningning aklı yerinde biri ve biz ilişkimizi çoktan aştık."
"Arada konuşmana bir şey demiyorum konuşmaların ssni atıyorsun diye ama aynı evde de yaşayamam ben onunla!"
"Başka seçeneğin mi var sence?"
"Var!"
"Yok."
Dedi abim. Abi hiç yardımcı olmuyorsun amk.
İç çektim.
"Jeong lütfen bi düşün. Bak kız titizdir de öyle sorun çıkarmaz."
"Ha titizse sorun yok ben de bulaşık falan yıkamaz diye korkmuştum zaten."
Hyunjin iç çekti.
"Seni zorlamak istemiyorum ama itiraz etmeden önce düşün. Yıl geçti benim onunla ayrılmamdan. Hem onun da sevgilisi var."
"Sevgilisi mi var?"
"Evet."
Düşündüm o öyle diyince.
"Tamam o zaman.. düşüneceğim."
Hyunjin gülümseyerek baktı. Teşekkürler der gibi bakıyordu. Telefonumu çıkarıp internette gezinmeye başladım. Aynı zamanda da ne yapacağımı düşünüyordum. Abimler ise boş boş konuşuyorlardı.
"Abimle aramda bir duvar var aniden girer falan şimdi."
"Yazlıkta çok mu farklıydı sanki? Bir şey olmaz."
Diyip kollarını bana sardı. İç çekip karşılık verdim direnmek yerine.
"Yarın ne yapıcaksın?"
Dedi Hyunjin.
"Bilmem. Planım yok yani.. neden sordun?"
Hyunjin bir süre sustu.
"..Yarın diyorum ki.. Ning-"
"Hayır."
"Aşkım lütfen."
"Olmaz."
"Balım benim."
"Yok."
"Bebişim."
"Oğlum siktir git."
Hyunjin biraz dibimden çekilip bana baktı. Yüzümün her yerini öpmeye başladı. O öyle yapınca gülüp yüzümü çektim. O da sırıtıyordu şimdi.
"Tamam tamam.. Yarın bir buluşur konuşuruz."
Hyunjin'in sırıtışı büyüdü ve yanağımı öptü. Sonrasında geri sıkıca sarıldı.
"Aşkım benim."
Onun bu hareketlerine gülümsemeden edemedim. Ona geri sarıldım ve gözlerimi kapattım. Tam ikimiz de uyuyor gibi olmuştuk ki kapının ardından gelen ses ile Hyunjin yataktan yuvarlandı. Yuvarlandığı gibi şınav çekmeye başladı.
"1, 2, 3, 4..."
"Hyunjin."
"Hm?"
"Bir şey yok aşkım kalk. Abim uykusunda konuşuyor yine."
Ve Hyunjin gövdesini yere bırakıp oh çekti. Sonrasında geri yatağa dönüp uyuduk beraber.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
