Hande'den
"Mümkünse bir daha buraya gelmeyelim."
"Elimizde bu vardı. Bu günlük idare et Karakurt."
Geldiğimizden beri kahvenin kalitesizliği yüzünden isyan ediyordu. Antreman çıkışı sakin bulduğumuz ilk kafeye oturmuştuk. Baktığında haksız sayılmazdı. Gerçekten kahvenin kalitesi diğer gittiğimiz yerlere göre daha kötüydü.
"Ne düşünüyorsun kara kara."
Düşüncelerimden sıyrılıp sesinin sahibinin yeşillerine döndüm. "Sanırım ilk defa Ebrar haklı."
"Oh be sonunda benim gibi düşünen biri."
"Tamam çok da iyi olmayabilir ama içilmeyecek kadar da değil."
Saliha kafasıyla Zehra'yı onayladı. "Kahveleri içelim kalkarız zaten. Hem sakin hiç bir yer yoktu ne yapalım."
"Hanımım ne derse o."
"Hanımım?"
Ebrar'ın dediği şeyle üçümüz de ona döndük. "Ne var canım." Ben bir şey mi kaçırmıştım? Bakışlarımı Saliha'ya çevirdim. Yüzü kıpkırmızı olmuş resmen.
"Bize ne zaman söylemeyi düşünüyordunuz acaba sayın ikizim?"
"Ş-şey zaten biliyordunuz. Sadece bir tık ileri taşıdık o kadar."
"Vay bee. Görüyor musun Zehra bize söylemeyeceklermiş resmen."
"Hayır ya öyle değil. Söyleyecektik ama antrenmanlar falan derken vakit olmadı."
Zehra kolumu sıktı hafifçe. Gözlerini büyütüp uyardı beni. O biliyor muydu yani?
"Boşver sen bu şebeği Saliha. Takılıyor o sana biliyorsun. Adınıza mutlu olduk demek istedi o size."
Oturduğum sandalyeden kalkıp Saliha'ya sarıldım. Bunun hesabını sonra birebir soracağım. Şimdi sevgi zamanı.
"Oy oy benim ikizim bi Pembe Panterle mi çıkıyor şimdiii."
Sarılmamı sıkılaştırıp yanaklarına ard arda öpücükler bıraktım.
"Ayıp oluyor ama Pembe Panter falan yenge."
"Ne ayıbı ya- bir dakika ne?"
O bana yenge mi dedi az önce. Bence ben yanlış duydum. Bakışlarımı istemsizce Zehra'ya çevirdim. O da öldürücü bir şekilde Ebrar'a bakıyor şu an. 'Neler oluyor bu aşağılık yerde' diye bağırmamak için zor duruyorum şu an.
"Ne ne?"
"Ne dedin sen az önce?"
"Ayıp oluyor dedim."
"Ondan sonra?"
"Pembe Panter falan dedim."
Salağa yatmaya devam edecek sanırım. Bakışlarımı hala aynı şekilde Ebrar'a bakmaya devam eden Zehra'dan çekip Saliha'ya döndüm. 'Ben demiştim' der gibi gülümseyip omuz silkti. Cidden Zehra bana karşı bir şeyler hissediyor olabilir mi acaba?
"Boşver sen şu salağı Hande."
"Bence de boşver sen beni Handan."
Zehra'nın bakışları artık Ebrar'a sus diyor resmen. Görebiliyorum. Saliha'yı bırakıp kalktığım sandalyeye geri oturdum. Zehra bana yaklaşıp fısıldayarak konuştu.
"Buradan sonra işin yoksa benimle ifade vermeye gelir misin?"
Doğru ya ben onu unuttum. Antrenmanlar, maçlar falan derken ifade vermeye gidemedi kız. E şimdi tek bırakmakta olmaz. Olayın içinde falan da varım. Napayım gideyim bari.
