සිලිලාර || NONFICTION

2

මුහුදු රළ හරි ආදරණීයයි , කාස්ටක ඉර එළිය එක්ක කටුක බවක් කියාපෑවත්... නුපුරුදු එකාට නම් කොහොමත් සුන්දරයි... පුරුදු එකාට ආදරණීයයි...

මුහුද කවද්ද නපුරු වුණේ !! මුහුදට පෙම්බැන්ද මිනිස්සු කවද්ද වැල්ල දාලා ගියේ ???
මරිසි නැතුවම , මුහුද කියන්නෙම එක්තරා ආකාරයක ප්‍රේමයක්...

"මල්ලේහ්හ්!!! ඔය රිජිෆෝම් බෝල ටික එකතු කරපං!!!"

"බෝල්ලො හුරුල්ලො කලවැන්නෝව්!!!!"

"පන්සීයක් දෙසීයයි පන්සීයක් දෙසීයයි!!!"

"මේ අලුත් මාලු මාත්තයා කරමලේ බලන්න.."

කටුක මුහුදු ගඳ වටපිටාවෙම පැතිරිලා තිබුණත් , වැල්ලකරේ උන්ට නම් ඒක මහ ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ.... ඉපිටහින් මාලු මාකට් එක... තුඩුවෙම බෝට්ටු තිත්පොළ.... ඈතින් පේන සුද්දන්ට හදපු ගැමි හෝටල්....

මේ රුහුණු සරසවි පෙදෙසට මෙහා...

"ස්වප්න!!!! වැඩි දුරට යන්න එපා..."

"හරි හරි... ගහං යන්නෑ මාව..."

කොට කලිසමකට පාට පාට ඉරි ගිය ටී ශර්ට් එකක් ඇඳන් හිටපු කොල්ලෙක් රැල්ල පාගන ගමන් හිනාවෙවී කිව්වා... කොල්ලා අත්දෙක දිගෑරලා ඈත ක්ෂිතිජය දිහා බැලුවෙ සතුටින්...

ස්වප්න... ස්වප්න මනෝහර... අවුරුදු 22ක් වුණු ස්වප්න කියන්නෙ, ලස්සන උඩරට කුමාරයෙක්... ඉගෙනගන්න රුහුණු රටට ආපු... ස්වප්නට තිබුණෙ දිග ඇහිපිහාටු එක්ක තද කළු පාට බෝල, දිලිසෙන ඇස් දෙකක්... ඒ වගේම එයා , චබී කම්මුල් තිබුණු, සුදු කෙට්ටු කොල්ලෙක්....

ඈත ක්ෂිතිජයට සමවැදිලා හිටපු ස්වප්නගෙ දැහැන බිඳලා දැම්මෙ පුංචි පෙණකැටි එක්ක ඇවිත් කකුලේ වැදුනු පුංචි සිප්පිකටුවක්... සිප්පිකටුවට හිනාවකින් සංග්‍රහ කරපු ස්වප්න, පහත්වෙලා අත්දෙකෙන්ම ඒ සිප්පිකටුව ගත්තා...

"ලස්සනයි...."

"ඒහ් ස්වප්න !!!! යං අරුන්ටික ඇවිල්ලත් ඇති..."

සිප්පිකටුව මුහුදු වතුරට අල්ලලා හෝදපු ස්වප්න ටී ශර්ට් එකෙන් ඒක පිහිදාන ගමන් තමන්ට කතාකරපු කෙනා දිහාට හැරිලා ආවා... බීච් එක අයිනෙ ගල් ගැට්ටක් උඩ වාඩිවෙලා හිටපු ඒ කොල්ලා රුක්ෂාන්... ස්වප්නගෙ හොඳම යාලුවා... හරියටම කිව්වොත් දකුණ ගැන මුකුත්ම නොදන්න උඩරට කුමාරයගෙ දකුණෙ යාලුවා...