ඉරත් බටහිර මුහුදෙ ගිලෙන්න යන වෙලාවෙ, බොනීගෙ මදුරු බයික් එක ට්‍රිකි ට්‍රිකි සද්දෙත් දාගෙන ඇවිත් මාතර බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ඉස්සරහ තියෙන, පරවි දූපතට යන පාළම ඉස්සරහ ප්‍රධාන පාරෙන් නතර වුණා...
වෙනදා වගේ නම් නෙවෙයි, අද බොනීගෙ බයික් එකේ පිටිපස්සෙ හිටියෙ ඇටිකිචි කබියා වෙනුවට ස්වප්න... බයික් එක නතර කරාට පස්සෙ ඒකෙන් බැහැපු ස්වප්න, ඔලුවෙ දාගෙන හිටපු පරණ හෙල්මට් එක ගලවලා ඒක බයික් එකේ වාඩිවෙලා ඉන්න බොනීට දික් කරා... බොනී ඒක අතට ගන්න ගමන්ම කතාකරා...
"අරගෙන යං... ඕක මගෙ එකකුත් නෙමෙයිනෙ..."
"ඔවා ගාව ඉතින් හෙල්මට් දෙකක්වත් නෑනෙ හදිස්සියට ගන්න..."
බයික් එකේ හැන්ඩ්ල් එකේ එල්ලලා තිබ්බ ටියුලිප් බෑග් එකකුත් අතේ එල්ලන් අත් දෙක පපුවට බැඳගත්ත ස්වප්න රවන ගමන් ඇනුම්පද කියද්දි බොනීට පොඩි එකාගෙ නහය රතුවෙන්න මිරිකලා දාන්න හිතුනා...
"මං කාව දාං යන්නෙයි ඉතින් හෙල්මට් දෙකක් ගන්නෙ...? අනික මේ බයික්වලට හෙල්මට් ඕන්නෑ..."
බොනී එහෙම කියලා හිනාවක් දැම්මා... ස්වප්න හැදුවෙ බොනීට රවන්න වුණත්, බොනීගෙ හිනාව දැකලා ස්වප්නට මොහොතකට රවන එකත් අමතක උනා... ඒක මේ වෙනදට තියෙන හුරතල් පෙට්ටි හිනාව නෙවෙයි... කඩවසම් හිනාවක්...
උරහිසට දිග කොණ්ඩෙන් ටිකක් අල්ලලා උඩට කරලා පුංචි බන් එකක් විදිහට බැඳලා, කළු ඩෙනිමකට සුදු ස්කිනර් එක, ඊට උඩින් සුදු අත්කොට ශර්ට් එකක් බට්න් ඇරලා දාලා බොනී ඇඳලා හිටියා... බොනීගෙ ලාවට තඹ ගැහුනු කොණ්ඩෙ ඒ දුඹුරු පාට ඇස් එක්ක කොල්ලගෙ කඩවසම් බව තවත් වැඩි කරා...
ඒ වගේම ස්වප්නත්.... කිරි පාට හමට ගැළපෙන සුදු අත් දිග ශර්ට් එකට සුදු පාටින්ම කලිසමක් ඇඳලා, සුදු සපත්තු දාලා හිටපු කොල්ලා පෙනුනෙ දේවදූතයෙක් වගේ...
බොනී බයික් එකෙන් බැහැලා හෙල්මට් දෙකත් අතක එල්ලගෙන අනිත් අත සාක්කුවේ දාගෙන පස්සෙන් එද්දි ස්වප්න අර ටියුලිප් බෑග් එකත් එල්ලගෙන ඉස්සරහින් ඇවිදගෙන ගියා...
YOU ARE READING
සිලිලාර || NONFICTION
Non-Fictionසිලිලාරෙන් උපන් ඔහුගේ කතාව... Cover By @Freya_Celestie
