SEVDİKLERİNİ KAYBETMEK

40 15 12
                                    


  Annemi ve babamı yerde kanlar içinde gördüğüm an çok güçlü bir çığlık attım. Çığlığım duvarlara çarpıp  yankılanıyordu. Hemen ambulans çağırmam gerekiyordu yoksa ailemi kaybedebilirdim. Telefonu alıp ambulansı aradım.
  Hastaneye giderken sürekli gözlerimden yaşlar geliyordu. Gözle-
rim kıpkırmızı olmuştu. Annem ve babam ölürse bana kim bakıcaktı. Beni kim sevicekti. Tamam annem beni sevmiyor olabilirdi ama en azından bazen bana iyi davranıyordu.
Ben bunları düşünürken Harry'nin geldiğini gördüm. Üzgün bir şekilde bana bakıyordu.
  "Senin adına çok üzüldüm Maria." Sanki üzülmesini ben söyledim.
  Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülürken sadece "Teşekkür ederim." 
Diyebildim. Beni teselli ederken göz yaşlarımı siliyordu. Beni güldürmek istediği için "Ağlarken bile çok güzel görünüyorsun."dedi. Yüzüme kısa bir süreliğine tebesüm kondurmuştu.
  Kısa bir süre sonra babamın ve annemin ölüm haberini aldım. Haberi aldığımız an Harry bana baktı. Ben ise ayakta zor
duruyordum birden gözlerim dolup hıçkırarak ağlamaya başladım. Harry ise beni fazla tanımasada oda benim için üzüldüğü gözlerinden  anlaşılıyordu. Ağlıyarak labavoya koştum. Hıçkırarak, bağırarak ağlıyordum. Yanımda siyah kapşonlu birisini görmüştüm bana yaklaşarak "Daha dikkatli olmalısın. Seni her zaman izliyeceğim." Dedi. Korkudan tam bir çığlık atıcaktım ki ağzımı kapattı. Merak etme sana hiç bir şey yapmıycam dedi ve beni bayılttı.
  Yarım saat sonra uyanmıştım. Yanımda Harry vardı. Bana endişeli bakıyordu. Aklıma hemen babamın ve annemin öldüğü aklıma gelmişti. Ve ağlamaya başlamıstım. Başımı Harry'nin göğsüne gömdüm oda benim saçlarımı okşuyordu. Ailemden bile alamadığım sevgiyi Harry bana sadece bir kaç saniyede yaşatmıştı. Harry ile gerçekten iyi anlayacağımızı düşünüyordum. "Harry artık bana kim bakıcak."dedim ağlamamı durdurmaya çalışarak.
  Benimle kalabilirsin annem izin verir. Ya da yetimhanede kalırsın. Tabi bir akraban yoksa." Dedi. Sesi hüzünlü geliyordu.
  "Bir akrabam yok maaalesef. Yetimhaneye gitmekte istemiyorum."dedim. Harry birazcık kendini toparlayıp "O zaman benimle birlikte yaşa."Dedi.
  Her şey iyi güzelde ben bu çocukla tanışalı yaklaşık iki gün bile olmamıştı. Nasıl bu kadar yakındık onu bile bilmiyordum. Zorunlu olarak
"Tamam."dedim. Artık Harry ile yaşıycaktım. Zorunlu olarak.
 
   Arkadaşlar birinci bölümü kimse beğenmedi. Kötü ilerliyorsam lütfen söyleyin. Sizce devam etmelimiyim.

Peşimdeki Katil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin