Peşimdeki Katil

NEDEN BEN ?

  Neden bu şerefsiz katil benim peşimde. Ben onun sonuncu kurbanımıyım. Ya da ben öyle düşünüyordum.
  Alkın'ın çantamdan notları çıkardığı sırada kalp krizi geçirmek üzereydim. Ruby ve Elena merak edip nota ve fotoğrafa baktılar Ruby ve Elena sarsılmıştı. Ben ise yerimde kaskatı kesilmiştim. Harry ve Marco bana dik dik bakıyordu. 
  Alkın kendisine çeki düzen verip yanıma geldi.
  "Bu ne Maria ? Kozetta'nın cesedinin fotoğrafı neden sende var ?"
  "Ş-ş-şey. Kozetta'yı öldüren katil beni tehdit ediyor. Kozetta'nın kaybolduğu gün çantamdan bu fotoğraf ve not çıktı." Dedim kısık bir sesle.
  Marco benim ağladığımı görünce daha fazla dayanamayıp beni kendi göğsüne çekti. Bütün sınıf bize şaşkın bir şekilde bakıyordu. Özellikle Ruby ve Elena. Marco'nun kollarından ayrıldım göz yaşlarımı silerek.
  Alkın "Tamam ağlama Maria. Yani sen Kozetta'nın öldüğünü hepimizden önce öğrendin öylemi."
  "E-evet."
  "Sen bu notları ne zaman almaya başladın ?" Diye sordu Ruby.
  "Ailem öldüğü zaman. O şerefsiz katil ailemi öldürmüştü." Dedim hıçkırarak.
  Harry her şeyi biliyormuş gibi bana bakıyordu. "Biliyordum. Benden bir şey sakladığını biliyordum." Diye bağırdı.
  "Ne bağırıyorsun kulağımın dibinde geri zekalı."
  "Şşt ağzını topla benim evimde kalıyorsun. Istersem seni evimden kovarım. Yani düzgün davran." O az önce benim evimde kalıyorsun mu dedi ? Sınıftakiler yine bir şoka girdi. Elena Ruby'e bakıp kulağına fısıldadı.
  Marco "Siz aynı evde mi kalıyorsunuz ?" Dedi şaşırarak.
  "Evet. Ailem ölünce bende Harry ile kalmaya başladım."
  "Anlamadığım bir şey var neden katil sana not gönderiyor ?" Bu soruyu Elena sormuştu.
  "Bende bilmiyorum. Neden sadece beni bilgilendirip beni öldürmüyor bilmiyorum." Bunları söylerken gözümden bir damla göz yaşı daha süzüldü.
  Sınıftaki herkes bana acıyarak bakıyordu. Harry hariç. Harry'den  soğumaya başlamıştım. İlk tanıştığımızda gerçekten çok iyiydi ama artık sanki acı çekmemden zevk alıyordu. Beni kendi evine alan Harry ile şuan ki Harry arasında dağlar kadar fark vardı.

  Acaba disosiyatif kimlik bozukluğu (çoklu kişilik bozukluğu) olabilir mi ?)

  Sınıfta ki herkes bir bana birde Marco'ya bakıyorlardı. "Ne oldu be ne bakıyorsunuz ?"
  "Bir şey yok." Dedi Ruby. Elini yüzüne götürüp yanağını sürttü. Bu hareketin anlamı "Çok yakışıyorsunuz." Demekti. Eskiden kalabalık ortamlarda bu şekilde konuşuyorduk. Kaşlarımı çattım. Buda "Marco ile mi ?" Evet dercesine gözlerini açıp kapattı.