Sabah uyandığımda evde kimse yoktu. Elina gitmiş olmalıydı. Ona yazmak için telefonu göturup mesajlara girdim. Yine o bilinmeyen numaradan mesaj gelmişdi. Hiç vakit kayb etmeden mesaja girdim.
Bu gün nasılsın bakalım küçük vampiş?
Ne vampiş mi? Bu adam çıldırmış olmalı. Allah aşkına ben vampirmiyim?
Sana ne be adam benim halimden hatrımdan?
Ama bak kalbimi kırıyosun?
Ne istiyosun benden?
Canının sağlığı)
Canın cehenneme ukala adam!
Yazdıktan sonra telefonu fırlatırcasına komidinin üzerine koydum. Ayağa kalkıp yerimi topladım. Bir iki dakika sonra Elina içi dolu poşetlerle içeri girdi.
"Oooo prenses uyanmışsınız."
"Elina benimle uğraşma lütfen." dedikten sonra banyoya doğru yürüdüm.
"Kızım senin neyin var." diyen Elinanın sesini umursamadım.
Sıcak bir banyo yaptıktan sonra televizyonun karşısına geçtim. Tüm günümü yeni başladığım diziyi izlemekle geçirdim. Sabah büyük gündü onun için erkenden uyudum.
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Alarmı çabucak söndum çünki Elina uyumuştu. Onu uyandırmadan evden çıkmayı başarırsam helal olsun bana. Hızlıca banyoya girdim. Saçlarımı şekillendirdim ve çabucak makyaj yapdım. Siyah bir göz makyajı ve kırmızı rujla makyajım çok iyi duruyordu. Takı olarak küçük inci küpeler ve incili tokalarımı taktım. Geçici dövme çizmeyi sevdiğim için kan kırmızısı beş yıldızlı bir figur çizdim dekolteme ve artık hazırdım. Küçük incili çantamıda alıp evden çıktım.
"Otobusle gitmeye çok üşeniyorum yaa. Ara sıra kendimi şımarta bilirim." diye düşünerek taksi çağırdım. Çok beklemeye gerek kalmadı. Gelen arabaya oturup heyecanla nefes aldım.
Arabanın camından şehirin ışıklarını izliyordum. Ve tüm bunlar hakkında düşünüyordüm.
Vampirler, maske, balo, o gizemli adam...
"Bunlar hepsi çok garip ve heyecan verici.." bunları sesli söylemiş olmalıyım ki sürücü bunu bekliyormuş gibi konuşmaya başladı. Kısa süre içinde gereken adrese vardım.
"Galiba burası" diyerek etrafımı incelemeye başladım. Karşıdaki büyük ev sisler içindeydi. Hafif rüzgar vardı. Kabul bu biraz korkutucu.
"Burada bağırsam kimse duymaz." diye düşünsemde eve doğru kararlı bir şekilde yürümeye başladım. Kimse beni izliyor hissine kapılarak arkama döndüm. Ama arkamda kimse yoktu. Yinede içimde garip bir his vardı.
Toparlanıp eve doğru yürüdüm. O anda kafamın üstünden bir kuş geçdi. "Ya kim beni durtdu buraya gel diye. Şimdi evde Elina ile eğlenmek vardı."
Evden sesler geliyordu. Birinin kah-kahası duyuldu. İçim biraz da olsa rahatladı. "Hayaletler ve sapıklar kah-kaha atmaz diye düşünüyorum."
Gülme sesi ter-temiz, tiz ve coşkuluydu.
Evin başka tarafından bir gurup insanın yaklaştığını gördüm. Maskeli genç adamlar ve kızlar. Maskemi çantamdan çıkardım ve yüzüme taktım. Birileri bana el sallıyordu.
"Al işte her şey yolunda. Sabah cinayet haberlerinde çıkmıyacağım."
"Hey!" diyen bir sesle ürkerek arkamı döndüm. "Korkuttunuz beni! Evime saçım beyazlamış döneceğim." Karşımda Drakula kostumu giymiş biri vardı.
