The Other Girl (Julielmo Fan Fiction)

28.4K 224 21
                                    

CHAPTER 1

“All passenger of Flight CL56786 Los Angeles California to Manila Philippines please procede to Gate 7. Thank You.”

Naramdaman ko na lang ang mahinang pagtapik ni Frank sa aking balikat. This is it Moe.

“Sigurado ka na ba sa desisyon mo? You still have time to back out. hahaha” biro niya sa akin. Oo nga naman pwede pa kong magback out.

“You’re crazy..” I just shake my head and laugh at him. Ramdam ko ang pagalangan niya sa pag-uwi ko pero pilit niyang kinukubli ito sa kanyang mga ngiti.

“Hahaha.. I’m just kidding bro..Kaninina ka pa kasi tulala pinapangiti lang kita.” Tsk tsk.. Hindi talaga ako makapagsinungaling sa taong to. He knows me to well. Ngumiti na lang ako ng matipid sa kanya to assure him that I’m okay.

“I make up my mind and I think it’s about time to face her.. This.. and besides hindi naman makakatulong kung tatakasan ko ang problema.” I see his face lightened. He smile and hug me tight.

“Dad must be so proud of you Moe...” bulong niya sa akin. I thank God na meron akong isang kuya na tulad niya.

“Thank you bro..” kumawala ako sa yakap niya

“Sige.. umalis ka na.. kumusta mo na lang ako sa kanila.” Nagsimula na siyang maglakad palayo sa akin.

Hangang ngayon nagaalangan parin akong umuwi ng Pilipinas. Hindi ko alam kung handa ko na ba siyang harapin. Kaya ko na ba ulit makasama siya. It’s been four months since I left her but it seems like yesterday when I see her crying and begging me to stay. Manhid lang siguro kung ang di maawa sa kanya. But I choose to leave her like a trash. Halos lumuhod siya sa harapan ko pero di ako nagpapigil.

It’s been 4 months of being FREE, being SINGLE, NO CALLS, NO TXTS.. Even mom, max, and saab. Di ko sila kinausap. But still ganun parin, walang nagbago. I still feel empty and it’s really killin me. Tsk tsk. I still remember when I call her..

...FLASHBACK...

Matagal ko ding tinitigan ang telepono. Pano ko ba siya kakausapin. . I dialled her number pero ring lang ang naririnig ko. Ibabako na sana when I hear her voice from the other line.

“hello!??” she sounds annoyed. Oo nga pala 2am ngayon sa Pinas

“hello... naistor....” naputol ako sa pagsasalita

“Mosey is that you?? Oh my God hon.. God knows how much I miss you.. please come back hon!” her voice is cracked and I know she was about to cry. Matagal din akong hindi nagsalita.

 “Just wanted to say na uuwi na ako.”

“Is that true? Good heavens. Miss ka na namin dito lalo na sina ate Max.. Pati si Mommy Pia nagaalala na rin sa iyo.” I can hear her excitement. Siguro nga namiss nya ako and I feel guilt na wala akong maramdaman kundi awa sa kanya. Namiss ko narin ang mga kapatid ko especially my mom. I cut all the connection to them. Tiniis ko yon ng apat na buwan. Ayoko kasi na sila ang magdidikta ng desisyon ko. I know my sisters.. urgh but kahit na ganon sila I still love them.

“I know.. Just tell them the news.”

“When?”

“by Friday mga 5pm ang arrival ko”

“alright.. susunduin kita..” I cut it immediately.

“NO.. No need. Magtataxi na lang ako.” Dagdag ko sa kanya. Alam kong gulat siya sa inasal ko dahil napataas ang boses ko.

“ahm... o sige” pareho kaming natahimik. Pinakingan ko lang ang malalim niyang paghinga.

“hon.. I miss you so much.” Basag niya sa katahimikan na nabalot sa amin. Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. I just don’t want to lie to her.

“Okay.. I’ll hung up na. Sorry sa istorbo.” Papatayin ko na sana ang telepono ng magsalita siya ulit.

“Wait hon... mmm I love you Mosey”

Sa halip na sagutin ko yon I just drop the call.

END OF FB

Naputol ang pagiisip ko nang may bumanga sa akin.

“miss... I’m sorry” agad ko siyang tinulungang tumayo. Nagangat ang babae ng ulo at nagtama ang mga mata namin. Parang huminto ang oras ko ng mapako ang tingin ko sa kanya. Nagulat na lang ako ng biglang tumaas ang isa niyang kilay. Maganda nga sungit naman.

“NO it’ okay... my fault” Halata ang pagkainis niya sa akin. Nagmadali siyang umalis at iniwan akong nakatunganga. Nagbaba nalang ako ng tingin dahil mejo napahiya ako sa kanya. Tsk tsk. Ang sungit naman non.

Napansin ko ang panyong naka kalat. Kinuha ko yon at inamoy.

“same smell... sa kanya siguro ito” Bulong ko ng maamoy ko ang panyo. Pasimple ko kasi siyang inamoy kanina she smells freaking good. It really attracts me kung mabango ang isang babae. I admit,  it turns me on. What?? What am I thinking? Napailing na lang ako sa naiisip ko. I just scan the area hoping na makikita ko ulit ang babae pero wala na siya. I just put the hanky on my pocket and start walking. Sana makita ko ulit siya. I smile while remembering her face.

The Other Girl (Julielmo Fan Fiction) CompletedWhere stories live. Discover now