Yansıma

Adromeda

* Giden gelir mi bilmem ama seven bekler*

Ayağa kalkıp Ln ile birlikte aşağıda bulunan bekleme odasına doğru yürüdük. Merdivenleri indiğimiz sırada görevlilerden biri yanıma yaklaştı.

" Winter Ln Ars'ın babası dışarıda görüşmek istiyor. Tutuklandığı krallık askerleri tarafından güvenli bir şekilde sizi bekliyor."

Görevlinin dediklerine onay verip olan her şeyi Ln ile paylaştım. Dışarı krallığın önüne çıktığımızda orada bizi bekliyordu.

Ln Ars'ı görünce biraz afalladı. Fakat tek kanadından tanımış olsa ki biraz şok geçirdi. Her hallerinden aradan yıllar geçtiği belli oluyordu.

Biz yaklaşınca muhafız yani bir yandan da askerler koruma halkası adı verilen bu pozisyonu daha korunaklı hale getirdiler.

" Oğlum..."

Evet bu ses bir babanın özlem dolu sesiydi. Ln Ars'ın yüzüne doğru baktığımda bir değişim göremedim. Fakat gözlerinin dolduğunu fark ettim. Ağlamamak için kafasını gök yüzüne doğru kaldırıp derin bir nefes aldı. Ardından da sıkıca gözlerini kapatıp açtı. Göz yaşının yanaklarını ıslatmasını istemiyordu.

Sonra bir kez dönüp bana baktı. Ona destek olduğumu kanıtlayan bir gülümsemem, bakış ile kafamı salladım..

Adımlarını hızlandırdı ve babası ile konuşmaya başladı.

" Ne oldu baba?"

Bunu demesi karşısında karşı taraf ve ben şok oldum. Bu kadar soğuk olmuş olamazdı...

" Oğlum aradan yıllar geçti. Biliyorum değişmişsin fakat sözlerin yine aynı. Aynı şekilde hislerinde. Benim belki bu hafta ya da bu gün gezegene dönüş için izin alacağım gün. Benimle gelmek ve tekrar orada seninle yaşamak için bir şans var elimde sana bir izin alabilirim. İnan bana her şey düzelecek. Anne.... Evet o yok ama yeni bir hayata adım atabiliriz! Benimle gelmen ve hazırlanman için geldim buraya. Yeni hayatımız diyorum... Sonsuza kadar beraber kendi evrenimizde kendi gezegenimizde yaşayacağız."

Bunların ardından Ln Ars'ın yüzünde bir yumuşama oldu. Sonrada bu hayatı için yeni bir düşünce olayına kapıldı.

Karşımdaki bu yaşlı varis ince uzun ve zayıf biriydi. Koyu kahverengi saçları ve farklı gözleri vardı. Ln Ars'ın tersine mavi ve ela tonunda bir göz rengine sahipti. Ayrıca çene bölgesinde beyaz sakalları ve buğday tenine sahip çelimsiz bir suratı vardı. Her saniye gülümseyerek Ln Ars'tan gelecek cevabı bekliyordu.

Uzun bir müddet sonra Ln Ars Tekrar bana baktı. Ardından söze girdi:

" Baba biliyorum beni seviyorsun... Bende seni seviyorum fakat ben burada sevdiğim varis için durmak istiyorum. Özür dilerim..."

Bunlar şok edici kelimelerdi. BABASINDAN SEVDİĞİ VARİS İÇİN VAZGEÇİYORDU.

Neredeyse ömrünün yarısı babası tarafından yönetilmişti. Ve bunu sevdiği varis için yapıyordu. Bu çok saçmaydı. Ağzım açık kalmış ve tek kaşım havaya kalkmış bir şekilde onun güneşte parlayan yüzüne bakıyordum. Babasına doğru yavaşça döndüğümde varisin yüzü sadece gülüyor iken Aynı anda da ağlayacakmış gibi bir şekle bürünüyordu.

" Yeni hayattan sadece sevdiğin varis için mi vazgeçiyorsun? Benim senin üzerinde bir çok emeği var Ln ne demek bu!"

Babası yüzünün şekline göre konuşmuyordu. Sinirliydi. Fakat ağlayacakmış gibi görünüyordu. Ln Ars ise emin bir ifade le babasına bakıyordu.

" Seni bir daha göremem Ln iyi düşün vaktimiz az lütfen!"

Bu varis delirmiş olsa ki Ln Ars'a bakan gözleri alev alacakmış gibiydi. Fakat Ln gayet rahattı Bu teklifi reddediyordu. Bu sevdiği varis epey şanslı olmalıydı. Çünkü Ln Ars'ı babasından vazgeçtirecek bir derecede güzel ve iyiydi. Ln nasıl seviyorsa bunu babasının yerine koyamıyordu.