Yansıma

Bir Savaşın Başlangıcı

Selam canlarımmm bölüm şarkımızı da ekledim iyi okumalar

Bölüm Şarkısı: İntikam Yemini

* Oyun bitince şah da piyonda aynı kutuya konulur...*

Bu sabah " Gezegen Yöneticileri" krallığından gelen varisler krallığın daha zarar görülünce hasarı onarma belgesindeki aman dolmadığı için krallığı tekrar yapmaya başladılar.

Dün gelenler bugün burada kalmıştı. Runha ise evde görünmüyordu. Annem ise arkadaşlarımın sadece arada bir görünen Runha hariç hepsinin yüzüne gülen bir ifade sergileyerek bakıyordu.

Annen onları ne kadar sevdiyse umduğum şu ki onlar da annemi sevmişlerdi. Bu süreç bitene kadar bir yerde işe başlayacaktım. Krallıkta çocuklara okuma yazma gibi eğitim verilen yerde yardımcı olacaktım. Çünkü o zamana kadar çalışmam gerekiyordu. Bu sayede aile ekonomisine katkıda da bulunmuş olacaktım.

Krallıkta benim babam çalıştığı için orda casus olarak anılmayacaktım. Beni şu zamana kadar okuldaki bazı arkadaşlarım burada kaldığımı biliyordu.

İyi bir sırdaş oldukları için beni krallığı bildirmiyorlardı. Yıkımın üstünden geçen bir ay beni çok etkilemiş olsa da ayakta ve güçlü olmaya devam ediyordum. Ama hala yüreğimde bir burukluk vardı.

Bunları aldırmadan günlerimi geçiriyor ve hayata alışmaya çalışıyorum. Saatlerce geçirdiğim bilgisayarın başından yani...

Sıkıntı beni bunalıma iterken yine de geride kalmıyordum. Fakat geçmişin yaraları yeniden kanıyordu...

Bu acı bedenimi ve ruhumu zorluklara alıştırmıştı. Zaman akıyor kum saati bir o yana bir bu yana sallanıyordu.

Krallığımdan bir haber yoktu. Öğlenleri gittiğim işte zamanın yarısını bitirtiyordum. Sıkıntım biraz olsun hafiflemişti ki bu sabah annem bana iyi bir haber vererek bütün sıkıntımı içimden aldı.

Fakat Runha'nın intikamı son olmamıştı. Âmâ krallığımın bitmiş olma haberi bana orada ateşin etrafı saracağını ve ölümü kapımızı çalacağını bildiriyordu.

Evet, krallığım gerçekten bitmiş ve hazırdı. Şimdiye kadar tek eksik bizlerdik. Yarın bizi alacaklar ve krallığıma götüreceklerdi. Evren benden aldıklarını geri teslim ediyordu.

Ama şimdi ben evrenden bir parça alacak ve geri vermeyecektim. Hem de yasalara aykırı bir parça.

Günün öğle saatinde tekrar işime döndükten sonra yine yorgun bir şekilde eve döndüm. Yatağımdaki yastığa başımı koyar koymaz uykunun huzurlu ve karanlık yüzü ile karşılandım.

Güzel ve bir o kadar derin bir uyku sonunda saatin kaç olduğunu bilemediğim fakat havaya bakılırsa halen gece olduğunu belli eden bir bölümünde uyandım.

Yan odadan gelen ağlama sesi diğer günlere göre daha şiddetli ve ağırdı. Ne olduğunu bir türlü anlayamadan ayağa kalktım.

Kapıya doğru adım adım ilerleyip kolu yukarıya kaldırdım. Dışarıya tam çıkmadan kafamı bir uzatıp koridoru kontrol ettiğimde Runha'nın kapısında annemi gördüm. İçeriye girip bir şeyler dedikten sonra geri çıktı. Ardından bana yatıp uyumamı söyleyerek odasına girdi.

Annem Runha'ya dediği şey ağlamasını durdurmuştu.

Yarınki yolculuk beni yine yoracak ve sıkacaktı. Hayatım bunalım üzerine yazılmış bir kitap gibiydi. Yenilik yok ve sıkıcılık çoktu.

Yatağıma girip sıcak yorganımın altında uykuya daldım.

Sabah ise her günkü gibi oldu.

Kahvaltı ve hazırlık derken kendimi bir an krallığa gidilen arabada uyuklarken buldum.