Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤
Dışardan bakıldığında sadece bir köşe yazarıydım. Sakin, bilgili, naif belki saf ya da güzel. Ama hırçın tarafıma genelde şu ana kadar kimse şahit olmamıştı. Öfkemin ve tutkumun sınırlarını bilen çok az kişi vardı. Bu noktaya kadar, içimdeki bu yoğun enerjiyi kontrol etmeyi başardım, ama artık daha fazla saklanamazdım. Öfke herkes tarafından hor görülen bir duyguydu. Öfkenin negatif tarafı fazlaydı belki ama insanı harekete geçiren bir duyguydu ve önemli olan onu doğru kullanılabilmesiydi.
Yatağımın üzerinde duran siyah elbiseye bakıyordum. Hala üzerimde denememiştim. Peki bedenimi nasıl bilebilmişti? Acaba hesabımdaki fotoğraflardan tahmin etmişti?
Elbiseyi elime aldım ve parmaklarım yumuşak kumaşın üzerinde gezindi. Yumuşak dokusuna ve kesimine hayran kalmamak elde değildi. Ama bu hediye bir tuzak gibi geliyordu. Psikopat... Ona bu ismi vermekte haksız değildim. Bu kadar detaylı bilgiye sahip olmasının başka bir açıklaması olamazdı.
