After the rain(Camaraderie Series #1)

Struggle and Memories ll

A/N

Thank you for choosing to read my novel. I wanted to let you know that English is not my first language, and despite my best efforts, there may be some grammatical errors and unconventional phrasing throughout the story. I appreciate your understanding and patience as you immerse yourself in the world I have created. Your feedback is invaluable to me, so please feel free to share any suggestions or corrections you may have.

"Struggle is proof that you haven't been conquered, that you're holding on to life, to dreams, to hope. Memories of our past struggles become the chapters of our story, written in the ink of resilience and perseverance. They are reminders of the mountains we've climbed and the valleys we've crossed, etching a roadmap of our strength and growth. In moments of quiet reflection, these memories remind us that while the journey was arduous, each step was a testament to our unwavering spirit. Embrace the struggles, for they are the flames that forge the steel of our character, and cherish the memories, for they are the melodies that play the song of our soul."
                    
                                                   — Unknown

Madilim na silid ang bumungad sa aming dalawa noong pumasok kami sa loob,dahan dahan niya akong ibinaba sa kama inayos konaman ang sarili ko kahit na sobrang sakit na talaga ng sikmura ko,ayokong mag-isip siya ng masama at mag-alala pa.Hanggat kaya ko namang tiisin ang sakit ay gagawin ko kung yun lang magiging paraan para hindi siya makaramdam ng pag-aalala.

Pumunta ito sa tapat ng bintana at agad niyang binuksan iyon bumungad sa akin ang napakagandang langit,punong puno iyon ng bituin.

"Do you like it?."

Tumango lang ako habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa aking sikmura.

"Alam moba isa yan sa nagustuhan ko sa lugar na ito?."

"Paanong —"

"Oo dito ako nag stay sa probinsiya.Noong araw na tumakas ako sa ospital ay balak ko na talagang magpadala sa ibang bansa pero pinigilan ko din ang sarili ko dahil alam kong wala na talagang pag-asa."

Lumapit ako sa kaniya kahit na mahirap gumalaw.

"Shhh don't cry nandito lang ako,sige ituloy mo ang pagkekwento makikinig ako"

Tumango naman ito saka pinunasan ang mga luha sa aking mga mata.

"H-indi ko talaga gustong umalis noong araw na yun."Pagkekwento nito hinagod ko naman ang kaniyang likod para mabawasan ang lungkot na nararamdaman niya.

"But I am a coward on that time.Hindi ko gustong parehas lang tayong masaktan kaya I decided to left kase buong akala ko magagawa kong kalimutan ka.But I was wrong dahil mas hinanap at minahal lang kita."Umiiyak na saad nito I hug him tight.

"Don't worry I'm here now wag kanang umiyak hindi kanaman na ulit aalis diba?."

"7months,7months nalang ang mayroon ako."

"I have a 1year left Kylo,at hindi ko hahayaang lumipas lang ang mga araw na hindi natin iyon nasusulit."

"You're right."

"Promise me that you will be strong sa mga araw na natitira."

"I promised!"

Payapa ang naging gabi naming dalawa kapwa kami magkayakap habang payapang natutulog.

Kinabukasan ay maaga akong nagising pero pagmulat ng aking mata ay wala ng Kylo sa tabi ko.Dali dali akong bumangon para hanapin siya, dumiretso agad ako sa baba at doon ay naabutan ko siyang nagluluto ng umagahan naming dalawa.

"Aga mo namang nagising! isususrprise sana kita eh"reklamo nito nagkamot pa ito ng batok,kapansin pansin din ang katawan nito na nakabalandra na dahil tanging apron lang suot niya.

"Titig na titig ka nanaman sa katawan ko."

Tumawa pa ito ng napakalakas."Asa ka."Sagot ko naman at agad tumayo umakyat ako sa aming kwarto at naglinis ng katawan.

Noong matapos ako ay dumiretso ako sa ibaba naabutan kong naghahain na ito ng pagkain,"kain kana,pagkatapos nito ay magpicnic tayo sa labas"Saad nito nginitian konaman siya.Mukhang tototohanin na niya yung sinabi niya kahapon na susulitin namin ang bawat araw.

"Ano masarap ba ang luto ko?"

Serysong nakatingin ito sa akin na para bang may score ang niluto niya.

"Oum"maikling sagot ko dahilan ng pagsimangot niya,"Hindi ba masarap?"malungkot ang boses nito na para bang inaway ng kaniyang kalaro.

"Masarap nga promise"saad ko kunware ay binilisan kopa ang pagkain para mapansin niyang sarap na sarap ako sa hotdog at longganisa na niluto niya.

"Mas masarap sa luto mo?"

"Oo"

Hindi maipinta ang mukha nito,para siyang paslit na nanalo sa kaniyang mga kaaway.

Matapos kumain ay siya na din ang nagpresentang maghuhugas ng plato,hindi naman na ako umangal dahil sa huli wala din naman akong magagawa siya padin naman ang masusunod.

Ilang minuto pa ang inilaan ko bago matapos sa paghuhugas ng plato si Kylo.

"Tara sa labas,may inihanda ako."Pag-aaya nito.

"Hmm do you know that I love surprises,HAHA"

Hindi ito sumagot bagkos ay tumabi lamang ito sa akin at marahan akong niyakap.

"Don't loose your smile I love it."

Sandali akong napatigil dahil sa sinabi niya I feel warmth when he said that word.

"Wear this"Inabot niya sa akin ang pulang panyo.

"For what?"Kunware ay wala akong idea pero ang totoo ay alam kong surprised ang gagawin niya,ayoko lang ipahalata para naman hindi masayang effort niya.

"Basta suutin monalang"

Wala na akong nagawa lalo pa at kitang kita ko sa mga mata niya ang matinding excitement.

Dumilim ang paligid noong mailagay ko yun sa aking mga mata,agad naman akong inallaayan ni Kylo.Alam kong sa labas ang destinasyon namin lalo pa at nararamdaman ko ang malamig na kapaligiran.

"Are you ready?aalisin kona hah!."

"Oo ba"

Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata at doon ay hindi ko inaasahang tutulo ang mga luha ko.

"H-ow?"

"Tinulungan ako ni tita sa kaniya ko hiningi ang lahat ng yan"

Hindi kona inantay pang matapos ang sasabihin niya,agad akong yumakap sa kaniya.

"Thankyou Ky,wala kang ideya kong gaano mo ako napasaya."

Hindi ko mapigilang maluha dahil sa sorpresa niya.

Punong puno kase ng litrato ko ang paligid simula noong unang araw ko sa ospital hanggang sa huling araw ko doon.

Napakaganda din ng pagkakaayos ng paligid,may kulay asul na kama habang nakapatong doon ang ibat ibang uri ng prutas.

Mayroon ding kumpol ng bulaklak.

"Nagustuhan moba?"

"Gustong gusto.Wala kang alam kong gaano ako kasaya dahil sa regalong ito, thankyou ky."

Lumapit ito sa akin at agad akong hinalikan sa noo.

"Just for my mahal lahat gagawin ko."

I smiled at him,hindi talaga ako nagkamali na mahalin at pakasalan ang isang tulad mo kylo.