Captive ✓

Chapter 18

NAPATINGIN ako sa kalsada nang mapansin na hindi kami pauwi sa bahay namin.

"Saan tayo pupunta?"

"Sa bahay, love." Umakbay sa akin ang braso ni Arturo at hinaplos ang pisngi ng kambal na dumedede sa kaliwa ko. "Anong name nila?"

"Haven't registered their names. But, this little man here is Nikolai," tinuro ko ang kambal na nakahiga sa stroller, kakatapos lang dumede. "And this man here is Alexus, he's the eldest."

"Nikolai?" Mapaklang ulit ni Nathaniel na nakikinig sa amin habang nag mamaneho.

"Oh?"

"Can't you change it into something? Katunog ng Nico."

Napaingos ako kay Nathaniel. Pinapakialam nanaman ang buhay ko. Akala siguro nila ay okay kami.

"Huwag niyo pakialaman choices ko sa buhay. Nasaan si Nathan? I saw him too."

"Pumunta kay Ethan, hinatid sila Nico." Simpleng sagot ni Arturo. Napatingin ako sa malaki niyang daliri na hawak ni Alexus. His tiny hands looks cute on his big finger.

"Can't wait to make my little Arturo." Nakangiti niyang saad.

"Oh? May asawa ka na?" Gulat kong tanong.

"Bakit papakasalan mo na ba ako?" He use his hand over my shoulder to push my face and made me face him. "I do na ba?" Sinimangutan ko siya.

"In your dreams, Arturo." Napasinghap ako nang lumapit ang mukha niya at bumulong.

"They're asleep, can I kiss you now?"

"Arturo—" I couldn't stop him when he kiss my lips. It was so gentle and he's careful to make a sound. Napapikit ako nang sapuhin ng palad niya ang pisngi ko. My free hand grip on his shirt.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang lumalim ang halik niya. He slid his tongue inside my mouth and lick every corner of the inside as if he was looking for something to taste. I tap his chest twice to make him stop and he stopped. Bahagya lang lumayo ang mukha niya, tahimik ako napasinghap ng hangin dahil para akong kakapusin sa hininga.

"Your lips is so soft," he whispered as he use his thumb to caress my bottom lips. "I miss you, love."

"You're taking advantage, Arturo." Gigil kong bulong. He give me a peck on lips. "Arturo." He kissed me again. "Arturo!" I grunt.

"You can't fight me, love." Mayabang niyang usal at dinilaan pa ang labi ko.

"I will punch your face when I get the chance." Bulong ko rito.

"I will tie you to my bed so you wouldn't stand a chance." He proudly said.

Napabuga na lang ako ng hangin sa inis. Hindi ako mananalo sa lalaking ito!

Binaba ko sa tabi ni Nikolai ang kaniyang kambal. Ang sarap na ng tulog nila. Inayos ko ang aking dress bago hampasin ang hita ni Arturo.

"Bakit ba nandito ka? Doon ka sa passenger seat, ang laki-laki mo." Asik ko rito.

"Dadaanan natin si Gabriel. May binibiling gamot 'yun."

Kumunot ang noo ko. "May sakit siya?" Bigla akong nag alala, hindi naman 'yun susugod sa malayo kung simpleng sakit lang ang dinaramdam niya.

"Hindi, si Nay Nancy kasi biglang inatake ng asthma. Ibinili na rin ni Gabriel ng mga gamot."

"Kumusta na si Nay Nancy? Okay na ba siya? Bakit hindi niyo dinala sa hospital?"

Arturo cupped my face and hush me. "She's doing fine. Kailangan lang niya ng inhaler at mga maintenance."

"Daan tayo sa bahay, kakausapin ko si kuya Ethan. Naiwan ko phone ko doon, ipapabili ko ng mga pasalubong ang kapatid ni Nico."