9 | ÖLÜM

8 1 0
                                    

"En başından beri hataydı. Nereden bilebilirdik bir eğlencenin hayatımızı bu denli değiştirebileceğini..."

İg&tt:Scarletwm_

•🕯

****

Bütün bu hazırlıklar vatan içindi, vatan uğruna can veren şehitler için, göz yaşı döken analar için. Bu vatanın her evladı hazırdı bu ülke için can vermeye. Bu ülkenin kadın, çocuk, yaşlı, hasta demeden milyonlarca askeri vardı, her biride ülkesi, toprağı, milleti, bayrağı için ölürdü. Şehitler ölmezdi, çünkü ne diyor Bakara suresi 154. ayet;

"Allah yolunda öldürülenlere sakın "ölüler" demeyin. Çünkü onlar diridir, fakat siz farkında değilsiniz."

Onlar şehit olurdu, şehitler ölmezdi. Allah yolunda can verenler ölü değildir, onlar daima diridir ve yaratıcının, Allah'ın yanındadırlar. Bu uğurda şehit olan herkese, mehmetçiklere, çocuklara, kadınlara. Onlar daima bizi izliyordur. Herkes bir gün isterdi şehit olmak, bu vatan uğruna. Kim istemezdi ki bu güzel vatanın güzel toprakları için can vermeyi?

Helikopter iniş yapalı neredeyse üç saat olmuştu. Önce buluşma için operasyon düzenleyeceklerdi, önceden engel olacaklardı. Eğer olur da -çok düşük bir ihtimal- bu operasyon başarısız geçerse saldırı günü onlara engel olacaklardı.

"Her günüm şöyle aksiyonlu geçsin, başka bir şey istemiyorum." Dedi Barış. "Keşke Ateş komutanım ve Cihan da burada olsaydı."

"Onlarda orada bizim için duruyorlar, unutma." Dedi Tolga.

Barış, "Daralıyorum vallahi şu araba da, tek sıkıntı bu." deyince Savaş, "Klima açayım mı yavrum?" dedi.

"Kudurmuş pezevenkler." Diye mırıldandı Pars.

"Bak sen ikidir bana yavşıyorsun," Ön koltukta oturup arkaya kafasını uzatan komutanına tekme savurdu. "Yavşak!"

"Lan komutanınım ben senin pezevenk! Ne o hakaretler?" Deyince Eren, "Yavşak hakaret değil ki komutanım. Bitin yavrusu." Dedi. Savaş, ters bakışlarını Eren'e dikti. "Sustum komutanım."

"Bu kategoride bitte sen oluyorsun herhalde Eren." Dedi Tolga.

"Lan olan şu çocuğa oluyor." Diyerek Eren'i gösterdi Pars.

Demir, Alphan komutanının sessiz olduğunu ama kötü değil, iyi bir sessizlik olduğunu gördü. Üzgün durmuyordu, aksine gözlerinin içi parlıyordu, bir şey düşünüyor gibiydi sanki. Ama yinede konuşmak istedi, herkes kendi halinde takılıyordu ve Demir, Alphan komutanının yanında oturduğu için kimse duymazdı. "Komutanım?" Dedi sorar gibi. Alphan'ın koyu kahve gözleri, yanında oturan Demir'e çevrildi. "Ne düşünüyorsunuz?"

"Hiç," Dedi ama hiçte hiç gibi durmuyordu.

"Emin miyiz?"

"Lan yok bir şey." Komutanı hemen sinirlenince sustu.

"Komutanım abayı yakmış diye yorumladım." Savaş'ın dediği şeye herkes kısık sesle gülerken Alphan, "Lan yavşak! ezerim lan seni bit yavrusu,"

Mahperi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin