Kalbi Kırıklar Matemi

7

🍃

-Mert'in anlatımıyla-

Gül'ün masadan kalkıp gitmesiyle içimde bir burukluk olmuştu. Evet o benim kardeşimdi, hatta doğması için sabırsızlandığım tek kardeşimdi.

Ona neden böyle davrandığımı kestiremiyordum.

Annemin hamile olduğunu öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Daha sonra bebeklerden birinin cinsiyetinin kız olacağını öğrendiğimizde de çok sevinmiştim.

En sevdiği abisi ben olacaktım ve onu her şeyden koruyacaktım.

Doğduğu zaman onu kucağıma ilk ben almıştım ve çok kısa bir süre sonra almıştılar onu benden.

Ertesi gün annemler elinde bebekleriyle geldiğinde kucağındaki benim kardeşim değildi. Ona çok benziyordu ama o değildi.

Annemlere bunu söylediğimde beni ciddiye bile almamıştılar.

Ama kardeşim bizi terkedip gitmişti. Ona küsmüştüm ve bir daha onu asla affetmeyecektim.

Daha çocuktum, şimdi büyüdüm ve çocukken düşündüğüm şeyleri resmen ona yaşatıyordum.

Geldiğinden beri kafam yerinde değildi ama ne olursa olsun ona zarar vermemeliydim.

İsteyerek de yapmıyordum oysaki. İçimden bir ses beni çocukluğuma götürüyor ve onun beni terk ettiğini söylüyordu. O anları düşününce istemeden ona zarar veriyordum.

Bir kaç gün içerisinde kafamı toplamalı, kardeşlerimin hepsini ona iyi davranmaları konusunda uyarmalıydım.

Daha sonra gidip özür dilemeli ve bir an önce kendimi affetirmeliydim.

-Fırat'ın anlatımıyla-

Gül. Benim için anlam ifade etmeyen biriydi. Zaten doğmasını da istememiştim. Onu görmezden gelmek hoşuma gidiyordu ve ne kadar saklamaya çalışsa da bize karşı kırık olması da hoşuma gidiyordu.

Bana bulaşmadığı sürece bende ona bulaşmazdım ama kısacası hiçbir şekilde umrumda değildi.

Varlığının tek iyi yanı onunla dalga geçip eğlenmemi sağlamasıydı.

-Bora'nın anlatımıyla-

Kız kardeşim Gül. Sevimliydi. Ama ilk geldiğinde ona kötü davranmıştım. Çünkü onun da eski kardeşimiz gibi olduğunu düşünüyordum. Bir iki günde öyle olmadığını anladım. Çok saf ve masumdu ama sinirliydi de. Kendini bize karşı savunması ve kendini ezdirmeyişi ile çok asi bir kızdı.

O bizim canımızdandı ve biz onu benimsemek yerine ve eski yaşantısını bilmeyerek yargılamıştık.

Kalın kafalıydık.

-Osman'ın anlatımıyla-

İlk geldiği günden beri ona karşı kendimi hep yakın hissetmiştim ama mesafeli de olmam lazımdı.

Ama bu yaptığıma çok pişman oldum.

Çok masum ve temiz kalpli biriydi, umarım temiz kalbi beni affederbilirdi.

Onun abisi olmak, kız abisi olmak bu hayatta istediğim en çok şeydi.

-İdris'in anlatımıyla-

Gül'den nefret ediyordum. Tam bir ergendi. Aynı diğer kız gibiydi.

Keşke hiç gelmeseydi ve ailemizin arasını da bozmasaydı.

Keşke dokuz ay boyunca aynı karnı paylaşmamış olsaydık.

Keşke hiç olmasaydı.

🍃

bu bolum de boyle olsun