Part (16)

426 25 5
                                    

သူရိန်: ငါ့ကို လာစမ်းတယ်?ဟုတ်လား?!

ရဲထက်:အဟွတ်! အဟွတ်! ဒီမှာ!

သူရိန်: ငါ့လက်ထဲမှာ သေနတ်နော်..!ကလေး ကစားစရာ မဟုတ်ဘူး..!

ရဲထက်: အဲ့တော့....?

သူရိန်: တော်တော် သတ္တိကောင်းတယ် ဟုတ်လား?!ဟျောင့်တွေ!

ဒုတ်!

ရဲထက်: အား!

💞သူရိန်တစ်ယောက် သူ့တပည့် တွေကို အချက်ပြလိုက်သည်နှင့် အမျှ baseball ရိုက်တံ တစ်ချောင်းသည် ရဲထက်ခေါင်းပေါ်သို့၊မူးထွက်သွားကာ သွေးများလည်း အဆက်မပြတ် ထွက်နေခဲ့သည်။သို့သော်

‌သူရိန်: ဟျောင့်! ဇော်ရှိုင်းထက်ကို သတ်ပေးမှာလား မင်းသေခံမှာလား..!?မင်းတစ်ခုရွေး...!

ရဲထက်: ငါ့ကို သတ်ရင်...မင်းဘာဖြစ်မလဲ...မင်းသိလောက်ပါမယ်..!

သူရိန်: .....

ရဲထက်: မင်းရွေးခိုင်းတော့လည်း ရွေးရတာပေါ့..!သတ်လိုက်!

သူရိန်: ကျည်ဆံ မှာ မျက်စိမပါဘူးနော်..!

ရဲထက်: မင်းမှာတော့ ပါတယ်...!

သူရိန်: တောက်စ်! အားးးးးး..!ငါမင်းကို နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်-

ရဲထက်: သတ်လိုက်!

သူရိန်: ဟျောင့်!

ရဲထက်: မင်းသတ်ရဲ ရင်ပေါ့.....

💞သူရိန် ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ တောက်ခေါက် ကာ လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။သူရိန်သည် ရဲထက်မှတစ်ဆင့် ရှိုင်းကို သတ်ခိုင်းဖို့ ပိုက်ဆံပေးသည်။မရတဲ့ အဆုံး သေနတ်ထောက် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ရဲထက်ကတော့ သူရိန်တစ်ယောက် သူ့ကို သတ်ရင် သူ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက် တစ်ခုလုံးကို ထောင်ဒဏ်တွင်းလိုက်လို့ ရတဲ့အထိ အာဏာ ရှိသူမလို့ မဖြုန်ပါ။သူရိန် ထွက်သွားပြီးတဲ့ နောက် ရဲထက်တစ်ယောက် ခေါင်းကို ငုံ့ချထားကာ အမောဖြေနေခဲ့သည်။

သူရိန်: တောက်စ်!

Other Side.......

ဇေရာ: ကြည်နူးဖို့ ကောင်းတဲ့ မနက်ခင်းလေးပါဘဲကွာ..!

ရှိုင်း:အာ...အကိုကလည်း..

ဗီတာ: ဇေရာပြောတာ မမှန်လို့လား...!??

Enemies To lovers Where stories live. Discover now