I'm married to a Professor (BACHELOR V)

Chapter 7

Bumalik ako sa office ko after ko hinatid ang asawa ko. Kinuha ko ang cell phone ko sa aking bulsa ko bago ako umupo sa upuan ko. I just want to call Papa to inform him that I withdraw the partnership of Chua family to my school dahil sumusubra na ang anak nilang Ella.

"Pa?" tawag ko sa kaniya no'ng sinagot niya ang tawag ko.

"Anong atin anak?" tanong niya sa akin. Huminga muna ako ng malalim at hinilot ang akin sintido.

"I want to withdraw the partnership of Chua family to my School," inproma ko. Matagal siyang hindi nakasalita pero hinintay ko siyang magsalita.

"Kung iyan ang decision mo at kaya mo naman anak, why not."

"Go, hindi kita hahadlangan," sabi niya kaya tumango ako.

"May problemsa ba?" tanong niya sa akin kaya napabuntong hininga na lang ako. Papa is my comforter of everything mas malapit ako sa kaniya kaysa kay Mama which is mahal ko naman silang dalawa at pantay ang pagtingin nila sa amin ni Lauter but only papa can understand me, my feelings, my weakness, my fear, my want in my life and my lifestyle.

"Nalaman kong kasing the daughter of Chua is bullied my wife alway," sumbong ko. Actually ako din naman ang nagpapasok to partnerships ng Chua sa Mondragon in terms of Business dahil nga girlfriend ko dati ang panganay nilang anak. Huminga siya ng malalim bago nagsalita.

"Mapanglait talaga ang batang iyon Frank pero kaya naman ng asawa mo.m," sabi niya. He knows.

"Alam mo Papa?" tanong ko.

"Of course anak but your wife talked to me na wag nang sabihin sa iyo dahil ayaw niyang ma stressed ka lang daw at  ayaw niyang mag-isip ka dahil naka concentrate ka no'ng sa Harvard," sagot niya din saakin.

"Papa, hindi ako nagtrabaho doon at pinaaral siya ng sarili kong pera para ilipustahin ng iba!" galit na sabi ko.

"Sinabihan ko naman ang asawa mo dati anak pero nangako din siyang kaya niya," inporma niya pa sa akin.

"Malilintikan talaga iyang isip batang Chrisian Rana na iyan sa akin mamaya Papa," sabi ko pa pero tumawa lang siya.

"Frank anak. Naririnig mo iyong sinasabi mo?" tawang tanong niya.

"Ako nang magsasabi sa iyo na wag na dahil hindi mo kaya," sabi niya nga talaga. My dad knows my weakness.

"Babye na Papa. Hindi mo din naman ako kakampihan," masungit na paalam ko sa kaniya pero tumawa lang siya ng tumawa.

"Uwe kayo dito nak?" tanong niya sa akin habang tumatawa pa talaga.

"Stop laughing Papa," sita ko sa kaniya

"Oh. Sorry, uwe kayo rito?" tanong niya ulit.

"Weekend Papa," maikling sagot ko sakaniya at binaba na siya ng tawag.

Huminga ako ng malalim at pinikit ang mga mata ko kasi gusto kong mag-isip. Ayaw kong magkalamat ang family Chua sa akin dahil kaibigan din ng family na namin sila ngayon. Regarding naman sa anak niyang panganay na dati kong girlfriend ay maganda ang paghihiwalay namin dahil parehas kaming busy na at nawalan ng time sa isat-isa.

Baka kaya may ibang dahilan kung bakit galit si Ella kay Chrisian dahil  ba sa akin? Pero anong dahilan? Tanong ng isip ko. At matagal na akong walang communication kay Lea dahil ang huling balita ko sa kaniya dalawang taong na ang nakalipas bago ako pumunta ng Harvard at bago ko minahal si Chrisian kinalimutan ko muna siya.  Oo, minahal ko siya dati pero ngayon may asawa na ako at kahit bumalik si Lea ay wala na. Bumukas ang pinto ko kaya minulat ko ang mga mata ko at tumingin sa pinto.

"What are you doing here?" tanong ko sa kaniya pero tumingin lang siya saakin.

"Hindi na ba pwedeng mag hintay sa office mo?" tanong niyang sagot sa tanong ko at tinguno ang pang-isahan upuan at inalis niya ang uniform niya bago umupo. Pumikit din siya at tinaas pa ang dalawang paa niya sa may mesa at pinagcross ito.