I'm married to a Professor (BACHELOR V)

Chapter 18

Mabilis umikot ang oras dahil ngayon araw na ang aming anniversary. Gumising akong may bulaklak sa tabi ko kaya kinilig ako at excited akong kumilos upang maligo at ayosin ang sarili ko. Pagkatapos ay inayos ko muna ang higaan namin at bumaba na abot taynga ang ngiti. Hindi pa nga ako nakuntento dahil pantalon-talon pa akong bumaba sa hagdan. Kampati kasi akong nasa dining area pa si Baba kasinnaamoy ko ang niluluto niya. Kaya't lakad takbo ang ginawa ko na parang si the flash.

"GOOD MORNING, BABA. I LOVE YOU!" sigaw ko at lumapit ako sa kaniya bago tumalon at  nagpabuhat. Ang mga paa ko'y naka pulupot sa baywang nito at niyakap ko ang leeg niya bago ko sinubsub ang mukha ko sa balikat niya. He carry me at pinaupo sa ibabas ng mesa bago binigyan ng isang malutong na halik sa labi.

"I love you too baby. Happy anniversary," malambing niyang bati sa akin at niyakap ako ng mahigpit kaya niyakap ko rin siya.

"Itong ang sinasabi ko, eh. Mahal ako ng subra," kilig na saad ko. Naramdaman kong hinalikan niya ako sa noo, sa ilong at sa labi ulit na may tunog pa.

"Kain na tayo baby baka malate kana," sabi niya kaya kumawala na kami sa isa't-isa. Binaba niya na ako at inupo na sa upuan ko.

"Wala sila manang, Baba?" tanong ko.

"Wala pa baka pauwe pa lang," sagot niya at inasikaso ang pagkain ko.

"Kumain ka ng marami para tumaba ka lalo. Your so beautiful," komento niya. Ngumiti ako at tumango bilang isang sagot sa  sinabi niya.

" The right eyes is you will always be an art, mataba ka man o payat," sabi ko.Napapansin niya sigurong medyo tumataba ako kaya gano'n ang sinabi niya. Well, palakain kasi ako dahil dalawa kami ni baby ang kumakain.

"Exactly."

Masaya ang almusal namin na dalawa ni Baba. Nagsabi siya sa akin na may dinner date raw kami mamaya kaya mas lalo akong ginagahan sa pagkain at na busog ako dahil sa pag-aalaga niya.

Pagkatapos namin kumain nagbigay naman siya ng gamot sa akin kaya gano'n pa rin ang gagawin ko. Nagpaalam siyang umakyat sa taas dahil kukunin niya raw ang nakalimotan niyang  panyo. Hinintay ko muna siyang maka akyat sa taas bago mabilis  na tinapon ang gamot sa basurahan at uminom ng mga vitamins ko.

"Ready?" tanong niya sa akin nung nakabalik na siya sa dining area kaya tumango ako. Inabot niya ang hawak-hawak niyang panyo kaya nagpasalamat ako at kinuha ito.

"Hintayin mo na lang ako sa sasakyan at iinom lang muna ako ng tubig," utos niya sa akin.

Huminga ako ng malalim nang makita ko siyang malungkot habang papalapit sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero ngumiti ako sa kanya at sinalubong pa siya ng yakap pero hindi man lang siya gumanti.  May problema na naman ba siya? Tanong ng isip ko at pumasok sa loob ng sasakyan.

"May problema ba?" tanong ko sa kanya habang nilalagay ang seat belt ko na siya sana ang maglalagay pero inunahan ko na siya.

"Prepare yourself for dinner baby. May surprise ako sa iyo," sabi niya habang pilit ang ngiti.

"Ako rin may surprise sa iyo," masayang sabi ko at mabilis na humalik sa pisngi niya.

"I love you Chrisian Rana Mondragon kahit ang tigas ng ulo mo," seryosong sabi niya sa akin at binuhay  na ang makina ng sasakyan at pinatakbo na ito patungo sa school.

Kalahating oras pa bago kami nakarating sa school. Mabilis akong bumaba at nagpaalam na ako sa kanya. Hindi ko na siya hinintay dahil naduduwal ako pero okay naman ako at hindi naman ako nahihilo.

Dumaritso ako sa restroom ng school at nagduwal ng nagduwal. Alam kong nagtataka na si Baba ko pero mamaya ko lang sabihin ang surprise ko sa kaniya. We're okay naman na kaya kampanti ako sa lahat ng bagay ngayon. Sumandal ako sa wall at pumikit dahil na ubos na naman ang lakas ko dahil sa pagduwal lang.